tag:blogger.com,1999:blog-65113310569181022132024-03-13T10:04:22.565+05:30කසුන්ට හිතෙන හැටිKasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.comBlogger80125tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-29675753561602951622012-09-19T08:00:00.000+05:302012-09-19T08:00:01.134+05:30කල්පනා (අවසාන කොටස)<div style="text-align: justify;">
අම්මියෝ කස්ටියට මාව මතකද මන්ද.:/ අමාරුවෙන් හරි මතක් කරගන්න ඉතින්...:D ඔන්න දැන් නම් ඉතින් කැම්පස් වැඩ ඉවරයි. විභාගත් ඉවර වෙලා ප්රතිඵලත් ඇවිත් තියෙන්නේ දැන්. ඒකත් යන්තං ඉවරයි. දැන් කොල්ල රස්සාවකුත් කරනවා. හැබැයි ඒ ගැන කතා නොකර ඉමු. මට දැන් සංසාරෙම එපා වෙලා තියෙන්නේ. තනි මිනිහෙක් පැය 8ක් 9ක් කොහොමද කියන්නකෝ පුටුවක වාඩි වෙලා ඉන්නේ.:D දවල් වරුවම හොස්ටල් එකට වෙලා නිදාගෙන හිටපු අපි රස්සා කරන්න ගියාම ඔහොම වෙනවා ඉතින්. බලමුකෝ කල් යනකොට හරි යාවිද කියලා. ඒ අතරේ ඉතින් ඔන්න ලොකූ වෙනසකුත් වුනා කොල්ලගේ ජීවිතේ. සමහරු දන්නවා, කොල්ල තනිකඩ ජීවිතේට තිත තිබ්බා. <a href="http://www.blogger.com/profile/01614729657799152778">මධුරංගයෝ</a> ඔන්න මම දැන් අර සින්දුව කියන්න එන්නේ නෑ.:v මගේ කෙලි පොඩ්ඩ නිසා ඉතින් මම ඔලුව උස්සගෙන ඉන්නවා. නැත්තන් මෙලහකට මොනව වෙයිද කියල හිතාගන්න බෑ. මැනගන්න බැරි තරම් ආදරයක් වගේම ලොකු ශක්තියකුත් එයාගෙන් මට ලැබෙනවා. මං ගැන හැමතිස්සෙම හොයල බලන්න, මාව බලාගන්න කෙනෙක් ඉන්න නිසා ජීවිතේ හරි ලස්සනයි දැන්. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කතාව අන්තිමට ලිව්වේ කවදද කියල මටත් මතක නෑ. මේ ලෝකේ වැඩක් නැතුව දැන් සති ගානක් තිස්සේ නිකන් හිටියා. ඒත් මේක ලියන්න බැරි වුනා නේ. දැන් නම් රස්සාවත් එක්ක බ්ලොග් එක ලියනවා කියන්නේ හීනයක් වගේ. බ්ලොග් එක ජීවිතෙන් ඈත් වෙලාම ගිහින්. බොහොම අමාරුවෙන් මේ වෙලාව හොයා ගත්තේ. හරි දැන් අපි යුගයේ දියාරුම ආදර කතාවට එමුකො. මුල් කොටස් බලනවා නම් මෙතනින් යන්න. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/i.html" target="_blank">කල්පනා (I කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/ii.html" target="_blank">කල්පනා (II කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/06/iii.html" target="_blank">කල්පනා (III කොටස)</a> </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/06/iv.html" target="_blank">කල්පනා (IV කොටස) </a><br />
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/07/v.html" target="_blank">කල්පනා (V කොටස) </a><br />
.................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම කලින් කොටසේ කියපු විදියට මම කල්පනා ගැන අදහස අතෑරියට පස්සෙ එයා මාත් එක්ක හැමතිස්සෙම වගේ චැට් කරන්න ගත්තා. මම ඉතින් සීලෙ බිඳ ගන්නෙ නැතුව බොහොම පරිස්සමින් කතා කළා. එන්න එන්න චැට් කිරිල්ල වැඩි වුනා මිසක් අඩුවක් නම් වුනෙ නෑ. එයා මගේ ලඟින්ම ඉන්න උත්සහ කළා. මම චැට් එක නවත්තල යන්න හදනකොට 'ඇයි කසුන් යන්නෙ, මාත් එක්ක කතා කරන්න දැන් කැමති නැද්ද?' කියලා අහපු දවස්නුත් තිබුනා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
එයා මට ලං වෙන්න උත්සහ කරනවා කියන එක හොඳටම තෙරුනා මට. එයා ගැන අදහස සම්පූර්ණයෙන්ම අතෑරල තිබුන නිසා මම ඒ කිසි දෙයක් ගැන හිතුවෙ නෑ. එයාට මාව ඕනම නම් කියාවි නෙ කියල මම හිටියා.B-) ඔහොම කාලයක් ගත වුනා. ඊට පස්සෙ චැට් කිරිල්ල පොඩ්ඩක් විතර අඩු වුනා. මම ඉතින් ඒ ගැන හිතන්න, හොයන්න ගියෙ නෑ. මම වෙනද වගේම මගේ පාඩුවේ හිටියා. ආයෙත් ටික කාලෙකින් චැට් කිරිල්ල ආයෙත් වැඩි වුනා. ආයෙත් වෙනද වගේම දුටු තැන කතා කරන්න ගත්තා. ඊට පස්සෙ අමුතු අමුතු කතා ගොඩක් කිව්වා. "මම දැන් ඉස්සර වගෙ නෙමෙයි කසුන්, මම දැන් ගොඩක් වෙනස් වෙලා.", "මගේ වැරදි දැන් මට තේරෙනවා." ඔය වගේ කතා ගොඩයි. තව දවසක් මොකක් හරි කතා කර කර ඉන්නකොට කිව්වා "මිනිස්සුන්ට දෙයක් නැති වුනාම තමයි ඒකෙ වටිනාකම තේරෙන්නෙ" කියලා. හෙහ් අපි සැලෙයි ඕවට.:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔහොම ඉන්න අතරේ අපේ එකෙක් මගේ හච් සිම් එක ඉල්ලුවා. "ඌ කිසිම හිතක් පපුවක් නැති විදියට කිව්වා "තෝ ඔය සිම් දෙක පාවිච්චි කරන්නෙ නැත්තන් මට දීපන්" කියලා.:( ඇත්තට ඉතින් මට ඒක වැඩකුත් නෑ නෙ දැන්. මම කිව්වා දෙන්නම් කියලා. දැන් වැඩේ තියෙන්නේ කල්පනාට දීපු සිම් එක තාම එයා ලඟ. ඒක දීපු දවසේමනේ වැඩේ ඥාව් උනේ. ඒක ඉතින් දැන් ඉල්ලන්න වෙනවා. කල්පනා ආයෙත් කතා කරපු වෙලාවක මම කිව්වා යලුවෙක් සිම් එක ඉල්ලුව, එවන්න පුලුවන්ද කියල. එයා ඇහුවා කොහොමද එවන්නෙ කියලා. මම කිව්ව තැපැල් කරන්න කියලා. එයා කිව්වා හා කියලා. හැබැයි ඔන්න ඊට පස්සෙ චැට් එක අවුල්. ඊට පස්සෙ අවුලෙන් වගේ කතා කලේ. එදා වැඩිය කතා නැතුව ඉක්මනටම චැට් එකෙනුත් ගියා. ඊට පස්සෙ ටික දවසක් යනකල් එහෙමයි. චැට් කරන එකත් අඩු වුනා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔහොම ටික දවසක් ඉඳල එයා මාව නන්නත්තාර වෙන කතාවක් කිව්වා. එයාට මාව හම්බවෙන්න ඕන කිව්වා. මාත් එක්ක කතා කරන්න ඕන කිව්වා. මම නිකන් විපරීත වෙලා ගියා. මම කිව්ව ඉතින් අපි දෙන්න කොහොමත් කතා කරනව නේ කියලා. එහෙම මදිලු හම්බවෙලා කතා කරන්න ඕනලු. ඉතින් දෙයියනේ ඔහොම කිව්වම බෑ කියන්නෙ කොහොමද? ;) නෑ ඇත්තටම කිසිම අරමුනක් නැතිව මම හා කිව්වා. එයා පන්ති යන දවසට හම්බවෙන්න එන්නම් කිව්වා. එයා පන්ති කට් කරලා එන්න හදුවේ, මම කිව්ව එහෙම එපා, පන්ති ඉවර වෙලා හම්බවෙමු කියලා. ඊට පස්සෙ ඉතින් තැනයි වෙලාවයි කන්ෆර්ම් කරගත්තා. ඊට පස්සෙ ආයෙත් මෙයා අහනව ඔයාට මාත් එක්ක කතා කරන්න මුකුත් නැද්ද කියලා. මම කිව්වා ඉතින් විෂේශ මුකුත් නෑ කියලා. ඊට පස්සෙ ආයෙත් අහනව මුකුත්ම නැද්ද කියලා. මම කිව්වා නෑ කියලා. එතකොට කියනව ඔයා එන්න කමති නැත්තන් ඕන නෑ කියලා. මම කිව්ව ඉතින් මට එහෙම ඕනකමක් නම් නෑ, එත් ඕන නම් මම එන්නම් කියලා. අනේ මන්ද මෙ කෙල්ලො නම්, එයාට ඔන වුනෙ කොහොමහරි අන්තිමට මේක මගේ වුවමනවට එන ගමනක් වගේ කරගන්න. එහෙම කරලා ආයෙත් පාරක් මට කියලා පරණ කතාවම කියවගන්න ඕන වෙන්න අත්තේ. හෙහ් අපි අහුවේ ඕවට.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කොහොමහරි ඔන්න හම්බවෙන්න යන දවස කිට්ටු වුනා. එන්න කියපු දවසට දවස් දෙකකට කලින් මෙයා කිව්වනෙ "මට එන්න වෙන්නේ නෑ කසුන්" කියලා. වෙන මුකුත්ම කිව්වෙ නෑ, හේතුවක් කිව්වෙත් නෑ. මම ඉතින් අහන්න ගියෙත් නෑ. එයාගෙ වුවමනවට නේ හම්බවෙන්න එන්න හැදුවේ, එයාට ඕන නැත්තන් මටත් ඕන නෑ කියලා. කොහොමහරි වැඩේ ඥාව්. හැබැයි මෙහෙම දෙයක් තියනව. මට කිසිම අරමුනක් තිබුනේ නැති වුනාට මම යන්න ආසාවෙන් හිටියේ. ගොනාට ඇන්දෙ නැති වුනාට ඒ පාරත් හිත නම් රිදුන හොඳටම. මොකද කියන්න නම් දන්නෙ නෑ. මම <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/06/blog-post.html" target="_blank">මෙන්න මේ පෝස්ට් එක</a> ලියල තියෙන්නෙ ඒ ගැන තමයි. ඊට පස්සෙ ඒ ගැන එයා කතා කලේ වත් නෑ. මම ඇහුවෙත් නෑ. ඊට දවස් දෙක තුනකට පස්සේ සිම් එක එවලා තිබුන. මම මහිමයගෙ ඇඩ්රස් එක දුන්නෙ එවන්න කියලා. ඔය වගේ මර්ඩර් කේස් වලට පාවිච්චි කරන්නෙ ඕකගෙ ඇඩ්රස් එක තමයි.:v </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT8ciYOsBcTwmRR6HJRAIOnkUeuyFwLsWqFgoGCkIellYZny1kG13iqVj-yHfnyrlJa44RQmYa3fdsURYTZdEPpyHY6CQREKxLq9YO4D5FSoG4tVcfb5z4XuBRwp8oF6SHgeUGZCM09ChC/s1600/DSC01619.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT8ciYOsBcTwmRR6HJRAIOnkUeuyFwLsWqFgoGCkIellYZny1kG13iqVj-yHfnyrlJa44RQmYa3fdsURYTZdEPpyHY6CQREKxLq9YO4D5FSoG4tVcfb5z4XuBRwp8oF6SHgeUGZCM09ChC/s400/DSC01619.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
ඔන්න ඔහොමයි ඒක ඇවිත් තිබුනේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔන්න ඕක තමයි ඉතින් කෙටියෙන් කතාව. ඊට පස්සෙ චැට් කිරිල්ල ටිකක් අඩු වුනා. ඔය කාලෙ තමයි මම බ්ලොග් එකේ ෆේස්බුක් එකවුන්ට් එකට ඇබ්බැහි වුනේ. ඊට පස්සෙ ඉතින් මගේ ඇත්ත එකවුන්ට් එකට යන්නෙම නැති තරම් වුනා. ඒ නිසා චැට් කිරිල්ල නැවතිලාම ගියා. හැබැයි මම ඉඳල හිටලා ගිය වෙලාවට හරි දැක්කොත් එයා කතා කළා. දැන් නම් එයා හිත හදාගෙන ඇති. මේ ලඟදි දවසක මම ඒ එකවුන්ට එකට ගිය වෙලාවකත් එයා කතා කළා. මම පවුල් පන්සල් වුන කතාවත් කිව්වා.:) එයා මට විශ් කළා. මුකුත් වෙනසක් තිබුනෙත් නෑ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
හැමදේම වෙන්නේ හොඳට කියලා කතාවක් තියනවා නේ. බලන් ගියාම ඒකත් ඇත්ත. එදා එහෙම වුනේ නැත්තන් අද මට මගේ කෙලි පොඩ්ඩව ලැබෙන්නේ නෑ නේ... වුන කිසි දෙයක් ගැන අද මට දුකක් නෑ. ඒ හැම දෙයින්ම මම ලොකු ලොකු පාඩම් ඉගෙන ගත්තා. ඔන්න ඔහොමලු ඉතින් වුනේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
.................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ප.ලි. මේකෙන් වැඩි හරියක් ලිව්වේ රස්සාවට ගිහින් දෙවනි දවසේ වැඩක් නැතුව බලාගෙන ඉන්න වෙලාවක.:) නෝට් පෑඩ් එකක් අරන් කෙටුවා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ප.ප.ලි. නිදි කිරා වැටි වැටි මේ ලියන්නේ.:/ මොනවා ලියනවද කියල මටත් ෂුවර් නෑ. අස්පට් වගේ නම් තරහ ගන්න එපා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTUIoqlDyquDjqA1PZ3ERXPWSt6eK4IcSnmo-doT0-cI6aOc47rtCY0BYe6vB3nCcNXNYUvZts6mmTMeWJa8H3kVDmME6UsNQBrWZdpOEG318iuR9HFu62fHzMMnOvjy7Bgm0GlGDroVZ7/s1600/Untitled-1+copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTUIoqlDyquDjqA1PZ3ERXPWSt6eK4IcSnmo-doT0-cI6aOc47rtCY0BYe6vB3nCcNXNYUvZts6mmTMeWJa8H3kVDmME6UsNQBrWZdpOEG318iuR9HFu62fHzMMnOvjy7Bgm0GlGDroVZ7/s640/Untitled-1+copy.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඉවරායි......!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-48901633741897206102012-08-31T08:00:00.000+05:302012-08-31T08:00:01.435+05:30පමාවී පැමිණි වසන්තය<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX2zd2yMVv9kJ7_8X-RhpkUTAAbT97GfotxrXqorExMkjFaEDtrKbuJZpFOZB8cBqF63Q_TUEyzR6rFeJonDSOCU_43FbjfI1ExEgliWRbrCGmFROnq6zbci8zlm3WNqznLDl6ceFputPR/s1600/171229-bigthumbnail.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX2zd2yMVv9kJ7_8X-RhpkUTAAbT97GfotxrXqorExMkjFaEDtrKbuJZpFOZB8cBqF63Q_TUEyzR6rFeJonDSOCU_43FbjfI1ExEgliWRbrCGmFROnq6zbci8zlm3WNqznLDl6ceFputPR/s400/171229-bigthumbnail.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
සුමුදු මුදු සඳ කිරණ</div>
<div style="text-align: center;">
එළියයි වෙනදාට වැඩියෙන් අද</div>
<div style="text-align: center;">
හමන මුදු මද පවන</div>
<div style="text-align: center;">
සුවයයි ගෙනෙන්නේ ගතට</div>
<div style="text-align: center;">
පිපිණු මල් වල සුවඳ</div>
<div style="text-align: center;">
සුවඳයි වෙනදාටත් වැඩිය</div>
<div style="text-align: center;">
කිමද මේ අරුමය </div>
<div style="text-align: center;">
වසන්තය උදාවීද මගේ ලොවට</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
පෙර කිසිදා නැති ලෙසට</div>
<div style="text-align: center;">
හැඩ වෙලා මගේ ලොව</div>
<div style="text-align: center;">
මේ නම් වසන්තයමැයි</div>
<div style="text-align: center;">
උදා වූයේ මගෙ ලොවට</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
වසන්තය ඔබ,</div>
<div style="text-align: center;">
පමා වූවා හොඳටම</div>
<div style="text-align: center;">
එන්නට තිබුනේ</div>
<div style="text-align: center;">
බොහෝ කලකට පෙර </div>
<div style="text-align: center;">
කටුක ගිම්හානය </div>
<div style="text-align: center;">
රිදෙව්වා මා හොඳටම</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
එපා කිසිදා </div>
<div style="text-align: center;">
හැරයන්නට මගේ ලොව</div>
<div style="text-align: center;">
සොඳුරු වසන්තයේ </div>
<div style="text-align: center;">
සැනසෙන්නට ඉඩ දෙන්න</div>
<div style="text-align: center;">
පොරොන්දුවක් වෙන්න</div>
<div style="text-align: center;">
හැමදාටම ඔබ මට..</div>
<div style="text-align: center;">
හැමදාමත් මේ ලෙසට </div>
<div style="text-align: center;">
මගේ ලොව ඉන්නා බවට</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<br />
<br /></div>
Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com45tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-57395232873639007732012-07-18T02:13:00.001+05:302012-07-18T02:15:00.495+05:30අද හොඳම දවස<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
විඩාබර දෙනෙත් මත</div>
<div style="text-align: center;">
සිහිනයක් තවරන්න,</div>
<div style="text-align: center;">
ගිලන් වූ මේ කයට</div>
<div style="text-align: center;">
සැනසුමක් ලැබ දෙන්න,</div>
<div style="text-align: center;">
ඉඩක් ඇත්නම් ඔබට</div>
<div style="text-align: center;">
බිඳක් මා වෙත එන්න,</div>
<div style="text-align: center;">
හොඳම දවස අද</div>
<div style="text-align: center;">
එන්න හැකිනම් ඔබට.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
තුරුලට ගෙන මා</div>
<div style="text-align: center;">
හිස පිරිමදින්නට,</div>
<div style="text-align: center;">
සුන්දරම සිහිනයක </div>
<div style="text-align: center;">
මාව සතපවන්නට,</div>
<div style="text-align: center;">
දහසකුත් වේදනා</div>
<div style="text-align: center;">
ඇසිල්ලක පහව යන්නට,</div>
<div style="text-align: center;">
හොඳම දවස අද</div>
<div style="text-align: center;">
එන්න හැකිනම් ඔබට.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
රාත්රිය තව දිගයි</div>
<div style="text-align: center;">
තවම මග බලමි මම</div>
<div style="text-align: center;">
හොඳම දවස අද </div>
<div style="text-align: center;">
කියන්න, එනවාද ඔබ...</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
පැයකටත් වැඩිය ඇඳේ පෙරලි පෙරලි ඉඳලා, බැරිම තැන දමල ගහල නැගිටලා, වෙන කරන්නම දෙයක් නැති නිසා නිදි දෙව්දුවට කවියක් ලිව්වා. මේක දැකලවත් නිදි දෙව්දුව ආවොත්... නිදි දෙව්දුව මගේ බ්ලොග් එක කියවනවද මන්ද..:/ ඇයි යකෝ ලෙඩා දුකා වෙච්චි මට මෙහෙම කරන්න වටිනවද නිදි දෙව්දුවට...??<br />
<br />
</div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-60643659507990855622012-07-16T08:00:00.000+05:302012-07-16T08:36:03.789+05:30කල්පනා ( V කොටස)<div style="text-align: justify;">
අම්මියෝ යාන්තන් අර විභාග කියන ජාතිය ඉවර වුනා. පස්සට ගිහින් ගිහින් අන්තිමට කොහොමහරි ඔන්න තිබුන. අපිත් ඉතින් ගිහින් ලියල ආව. තව චුට්ටෙන් ලේක්චර්සලා ගේ ස්ට්රයික් එකත් සෙට් වෙනවා. නූලෙන් විභාගේ ඉවර වුනේ ඊට කලින්. විභාග ඉවරායි කියල වැඩ නම් ඉවර නෑ මේ මාසේ ඉවර වෙනකල්ම එක එක සබ්මිෂන් තියනවා. ඒ අතරේ පොඩි ඉඩක් ලැබුන නිසා මේකේ තව කෑල්ලක් ලියන්න කියල හිතුනේ. හෆොයි දැන් නම් කියවපු අයට කතාව මතකත් නැතුව ඇති. අනේ ඔන්න අමාරුවෙන් හරි මතක් කරගන්න හොඳේ. කලින් කොටස් කියවනවා නම් මෙන්න පාර. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/i.html" target="_blank">කල්පනා (I කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/ii.html" target="_blank">කල්පනා (II කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/06/iii.html" target="_blank">කල්පනා (III කොටස)</a> </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/06/iv.html" target="_blank">කල්පනා (IV කොටස) </a></div>
<div style="text-align: justify;">
......................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කලින් කොටසේ කියපු විදියට, දහසක් බලාපොරොත්තු තියාගෙන කල්පනාව මුණගැහෙන්න ගිය පළවෙනි දවසම අන්තිමට හිත් වේදනාවක් විතරක් ඉතුරු කරලා ගෙවිලා ගියා. එදා රෑ ගුඩ් නයිට් මැසේජ් එකවත් නැතුව නිදාගන්න ගියා. පහුවෙනිදා ඇහැරුණ ගමන්ම මම බැලුවේ මැසේජ් ඇවිත් තියේද කියලා, මැසේජ් නෑ...! කලින් දවසේ වෙච්ච ඔක්කොම මට එකින් එක මතක් වෙන්න ගත්තා. මම ටිකක් වෙලා බලාගෙන හිටියා මැසේජ් එකක් ඒවිද කියලා. ඒත් නැති නිසා මම හිත හදාගෙන එයාට මැසේජ් එකක් දැම්මා. ගුඩ් මෝනින් කියලා මම ඇහුවා ඊයේ මොකද වුනේ කියලා. ඒත් රිප්ලයි නෑ. ටිකක් වෙලා ඉඳලා මම ආයෙත් මැසේජ් එකක් දැම්මා. ඒත් සද්දයක් නෑ. ඊට පස්සෙ මම අයෙත් මැසේජ් එකක් දැම්ම ''ඔයාට මොකද්ද වෙලා තියෙන්නෙ? ඇයි කතා කරන්නෙ නැත්තේ?'' කියලා. ඔන්න ඊට පස්සේ රිප්ලයි එකක් අවා. ඊට හොඳයි ඒ රිප්ලයි එක නෑවිත්ම තිබුනා නම්.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
''කසුන් අපි මේ සම්බන්දෙ නවත්තමු.'' </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම ඒ දකින්නේ හීනයක් කියලා මොහොතකට හිතුනත් ඒක එහෙම නෙමෙයි තේරුනා. මට විනාඩි ගානක් යනකල් මුකුත් හිතාගන්න බැරුව බලාගෙන හිටිය මතකයි. ඊළඟට වෙන්නේ මොකක්ද, මම කරන්න ඕන මොකක්ද, මට මේ මුකුත් හිතා ගන්න බෑ. ඊට පස්සෙ මම අත් දෙක වෙව්ල වෙව්ල මැසේජ් එකක් දැම්ම, ''ඇයි එහෙම කියන්නෙ, මොකද එක පාරට වුනේ?" කියලා. ඊට පස්සෙ ආයෙත් අර පරණ කතා ටිකම තමයි කිව්වේ. ගෙදරින් කැමති නෑ, ගෙදරට හොරෙන් තවත් මේක කරන්න කැමති නෑ, ඔය වගේ කතා ගොඩක් කිව්වා. මට දැන් පිස්සුව වගේ. මම කියන්න පුලුවන් හැමදේම කිව්වා, එයාගෙ හිත වෙනස් කරන්න ගොඩක් උත්සහ ගත්ත, ඒත් එයා ඒ කිසි දෙයක් ගානකට වත් ගත්තෙ නෑ. එද දවසෙම එක දිගටම මම පුදුම උත්සහයක් ගත්තේ එයාගෙ හිත වෙනස් කරන්න. ඒත් කිසිම වැඩක් වුනේ නෑ. මම කියන දේවල් ගැන හිතල බලන්න වත් එයාට උවමනාවක් තිබුනේ නෑ. මම ඇහුවා එයාට කෝල් එකක් ගන්නද කියල, එයා එපා කිව්වා. කෝල් කලාට මුකුත් වෙනස් වෙන්නේ නෑ කිව්වා. ඒත් මම එයාට කෝල් එකක් ගත්තා, ආන්සර් කලෙ නෑ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම පස්සෙ ඇහුව ඊයෙ මැසෙජ් කරන්න පරක්කු වුන නිසාද මේ කියලා. එහෙම එකක් නෙමෙයිලු. ඊයෙ හච් සිම් එක දුන්නට පස්සෙලු එහෙම හිතුනෙ. එයා මෙච්චර දවස් මැසෙජ් කලෙත් ගෙදරට හොරෙන්ලු, දැන් සිම් එකත් ලැබුනට පස්සෙ ගෙදරට හොරෙන් හැමතිස්සෙම කතා කරන්නත් වෙනවලු, ගෙදරින් අකමති දෙයක් එහෙම හොරෙන් කරන්න එයා කැමති නැතිලු. ඒ නිසා ඒ වෙලාවෙම තීරනය කලාලු මේක නවත්තනව කියලා. ඔය විදියට දවස් දෙකක්ම ගෙවිලා ගියා. කියන්න පුළුවන් හැම විදියටම කිව්වා, වැඩක් වුනේ නෑ. මම ජීවිතේට කාටවත් එච්චර බලු වෙලා නැතුව ඇති. අවුරුදු දෙකක් තිබිල නැති වුන පළවෙනි ආදරේ වෙනුවෙන් වත් මම එච්චර චාටර් වෙන්න නැතුව ඇති. කොහොමහරි සති අන්තෙත් ගෙවිල මම ආයෙත් කැම්පස් ආව. ඊට පස්සේ ඔෆිස් ගිහිල්ලත් දවස් ගානක් යනකල් අනිත් උන් එක්ක හරියට හිනාවෙලා ඉන්නවත් බැරි වුනා. අර මගේ ඩිවිෂන් එකේ හිටපු කෙල්ල පස්සේ කිව්වා ඒ දවස් ටිකේ ඒකි හරිම අමාරුවෙන් එතන හිටියේ කියලා. ඒ අස්සේ අපි බාරව හිටපු මිස්ගෙත් ලව් කේස් එකක් නිසා ඒ මිසුත් හෙන අප්සට් එකේ හිටියේ ඒ දවස් වල. අරකි කියනවා ඒ දවස්වල නිකන් මලගේක ඉන්නවා වගේලු හිටියේ.:D</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
බාහිරට පේන වේදනාව අඩු වුනත් හිත ඇතුලේ තියන වේදනාව එහෙමමයි කියලා මට තේරුනා. ඊළඟ සති අන්තෙත් මම ගෙදර ගියා. හිතේ දුකක් තියන වෙලාවට මම ඉන්න වැඩිපුරම ගමේ යාළුවො සෙට් එකත් එක්ක. එතකොට ඒ වෙලාවට හරි දුක නැතුව යනවා. කොහොමහරි මේ වැඩේ හරියන්නේ නැති නිසා දරුණු තීරණයක් ගත්තා. ඒ අපේ O/L විද්යාව සර්ව හම්බවෙන්න යන්න. ඒ සර් මනෝවිද්යා උපදේශක කෙනෙක්. ඒ නිසා මොකක් හරි දරුණු ප්රශ්නයක් වුනාම අපි උස්සගෙන දුවන්නේ ඒ සර් ළඟට. කොහොමද අවුරුදු පහකට විතර කලින් උගන්නපු සර්ට ආදර ප්රශ්නයක් ගැන කියනකොට තියන ආතල් එක? :D හැබැයි අපේ එකෙකුත් ඔය වගේ ප්රශ්නෙකට ඒ සර්ගෙන් උපදෙස් අරන් තිබුනා. කොහොමහරි සර්ට මුළු කතාවම කිව්ව. සර් කතාව අහගෙන ඉඳල කිව්වේ මේ සිද්ධියේ හැටියට හොඳම දේ මට මේක අමතක කරලා මගේ හිත හදාගන්න එක කියලා. සර් කිව්වෙත් එයාට මේ සම්බන්දෙ කරගෙන යන්න කිසිම උවමනාවක් නෑ, ඒ නිසා මම මොනවා කලත් වැඩක් නැති වේවි කියලා. සර් ගොඩක් උපදෙස් දුන්නා කරන්න කියලා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඒ වෙනකොටත් මම ගුඩ් මෝනින්, ගුඩ් නයිට් මැසේජ් පවා යැව්වා එයාට. ඒවාට රිප්ලයිත් ලැබුනා. ඒ කාලෙත් මම එයාට ආයෙත් තේරුම් කරලා දීල අදහස වෙනස් කරන්න ගොඩක් උත්සහ කළා. ඒත් ඒ කිසි දේකින් වැඩක් වුනේ නෑ. හැබැයි එක දෙයක් මට හොඳට තේරුනා, අපි දෙන්න අතරේ සම්බන්දෙ නැවැත්තුවට එයාට මගෙන් ඈත් වෙන්න වුවමනාවක් තිබුනේ නෑ. ඒ දවස් වලත් හැමදාම හවසට ඔෆිස් ඉවර වෙලා ඇවිත් ලැබ් එකට රිංගනවා. ගොඩක් දවස් වලට එයා ඔන්ලයින් හිටියා, ඒ හැමදාම වගේ අපි චැට් කළා. මම චැට් නොකලත් එයා හරි චැට් එක පටන් ගත්තා. අපේ සම්බන්දෙ නැවත්තුවට එයා හිටිගමන් අමුතු කතා කියනවා.ඒ කියන්නේ ඉතින් සම්බන්දෙ නැවත්තුව කිව්වට ඒක නිකන් හරියටම නැවතිලා නෑ වගේ. ඔහොම උනාම ඉතින් කොල්ල විකාර වෙනවා. ඒ වෙලාවට ඉතින් මම ආයෙත් වචනේ දාල බලනවා.:) ම්හු... වැඩක් නෑ, ඊට පස්සේ එයා හැසිරෙන්නේ මුකුත් වුනේ නෑ වගේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn-P5B-i7T7UcuPt205UB0cb2zSLM7Fe5yN4GGuhpJn2UX2swih2dQuy5axQJuSvX9Ew9D2y3zQD8ypxxDyi1bVsT57iL3EOWff5Rb0k3Kt0Nwk7MGwqOruaSc94uGTEsAJWp30bKFUQiS/s1600/522341_10150972604525873_617390872_12093141_1044252351_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn-P5B-i7T7UcuPt205UB0cb2zSLM7Fe5yN4GGuhpJn2UX2swih2dQuy5axQJuSvX9Ew9D2y3zQD8ypxxDyi1bVsT57iL3EOWff5Rb0k3Kt0Nwk7MGwqOruaSc94uGTEsAJWp30bKFUQiS/s400/522341_10150972604525873_617390872_12093141_1044252351_n.jpg" width="368" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
කෙල්ලන්ට කොල්ලන්ගේ හිත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න කොච්චර ලොකු හැකියාවක් තියනවද කියලා මට ඒක ගැන පස්සේ කල්පනා කළාම හිතුනා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මට හරියට දින වකවානු මතක නෑ, කොහොමහරි සතියක් හරි දෙකක් හරි මම ගොනාට ඇඳ ඇඳ හිටියා. පොඩි පොඩි සිද්දි ගොඩක් තියනවා ඒවා වැඩක් නෑ වගේ. දැන් මේක ලියන්න පටන් අරන් මාස ගානක් වෙනවා නේ. කොහොමහරි මම වැඩේ හරියන්නේ නැති නිසා ආයෙත් ගියා විද්යාව සර්ව මුණගැහෙන්න. ඒ පාර නම් දොඹ හැලෙන්න අහගත්තා.:/ කලින් මුකුත් කිව්වේ නැත්තේ අප්සට් එකේ හිටිය නිසා කිව්වා. සතෙකුට වගේම නැතත් ඊට කිට්ටු වෙන්න බැන්න.:D බැනල බැනල කිව්වා එක පාරක් හරියට කතා කරලා දෙකෙන් එකක් බේරගන්න කියලා. ඒත් උත්තරේ නෑ නම් ආයෙත් ගුඩ් මෝනින් මැසේජ්, ගුඩ් නයිට් මැසේජ්, නිකන් මැසේජ් මුකුත් බෑ කිව්වා. උගුඩුවා වගේ අහගෙන හිටියට ආයෙත් ආවේ ඒක කරන්න පුලුවන්ද බැරිද කියන දෙගිඩියාවෙන්. ඇවිත් මම දවස් දෙක තුනක් ශේප් එකේ ආයෙත් වචනේ දාල බැලුව. වෙනසක් නෑ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
අන්තිමට කොල්ල බොහොම අමාරුවෙන් තීරණයක් ගත්ත. ටෙනින් ප්ලේස් එකේහිටපු කෙල්ලෝ දෙන්නගෙනුත් ඒකට ලොකු හයියක් ලැබුනා. විශේෂයෙන්ම මගේ සෙක්ෂන් එකේ හිටපු කෙල්ල. 'ඕනවට වඩා කෙල්ලෙක්ට ඔහොම සකන්ඩ් වෙන්න එපා' කිව්වා. ආයෙත් ඉතින් තවත් මොනවද.:) මම ඒ වෙලේම මැසේජ් එකක් දැම්මා හවස ඔන්ලයින් එන්න කියලා. ඊට පස්සේ රා කළ 16ක් බීපු කොටියෙක් වගේ මම හවස ලැබ් එකට ගියේ. යනකොට එයා ඔන්ලයින් හිටියා. මූඩ් ඒක බහින්න කලින් මම ටක් ගාල කතාව පටන් ගත්තා. මට හරියට මතක නම් නෑ, කොහොමහරි මම කිව්වා, "මට තව දුරටත් මෙහෙම ඉන්න එකෙන් හිත රිදෙන විතරයි, මට හරියටම වචනයක් කියන්න කියලා." එයා කිව්වා "මට ඒක තේරෙනවා" කියලා. හෑ?? එතකොට දැන දැනමයි එහෙම කරලා තියෙන්නේ. ඊට පස්සේ මම කිව්වා "මට මේ මොහොතේම හරියට වචනයක් කියන්න" කියලා. ඊට පස්සේ දැන් ඔන්න ඇඹරෙනවා, කියන්නේ නෑ හරියට. මම ඉතින් අර මූඩ් එක නැති වෙන්න දෙන්නේ නැතුව බොහොම අමාරුවෙන් හිටියා. බැරිම තැන මම ඇහුවා "ආයෙත් අපේ සම්බන්දෙ පටන් ගන්න පුලුවන්ද බැරිද?" කියල. ඔන්න එතකොට කිව්වා යාන්තන් වචනේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: large;">"බැහැ කසුන්...." </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
හරිනේ, ඕක අහගන්න නේ දැඟලුවේ. මට ඒ වෙලාවේ දැනුන දේවල් නම් විස්තර කරන්න තේරෙන්නේ නෑ. මට වැටෙන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ තවත්, අන්තිමටම වැටිලා හිටියේ. ඒ නිසා ලොකු දුකක් ආවේ නෑ. ඒ වෙනුවට මම ආයෙත් මේ වෙනුවෙන් දුක් වෙන්නේ නෑ කියලා හිතට ලොකු හයියක් ආවා. මම එහෙනම යන්නම් කියලා බෝඩිමට ගියා. ආයෙත් මම ඒ ගැන හිතුවේ නෑ. ඕනෑම දේක සීමාවක් තියනවා නේ, එතනින් එහාට ගියාම නම් මට ආයෙත් ඒක ඕනම නෑ. ඊට පස්සේ ඉතින් මම විස්තරේ අපේ උන්ටයි සර්ටයි කිව්වා. සර් ආයෙත් බැන්නා මෙච්චර කල් ගත්තේ මොකද කියලා.:/ එදා රෑම ගුඩ් නයිට් මැසේජ් එක නැවැත්තුවා. උදේ ගුඩ් මෝනින් මැසේජ් එකත් නැවැත්තුවා. ඒ කියන්නේ කිසිම කන්ටෑක්ට් නැති උනා ඊට පස්සේ. දවස් දෙකක් විතර ඔහොම ගෙවුනා. මම ඇත්තටම යතා තත්ත්වයට පත්වේගෙන ආව. ඔන්න දවස් දෙකකට පස්සේ උදේ බස් එකට නැගලා වාඩි වෙලා ඉන්නකොට මැසේජ් එකක් ආව, කල්පනාගෙන්. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"කසුන්, ඇයි දැන් ඔයා ගුඩ් මෝනින් මැසේජ් එකක් වත් ගුඩ් නයිට් මැසේජ් එකක් වත් එවන්නේ නැත්තේ? අපිට යාළුවො විදියට වත් ඉන්න බැරිද කසුන්? ඔයා දන්නේ නෑ මම හැමදාම ඔයාගෙන් ගුඩ් මෝනින් මැසේජ් එක එනකල් කොච්චර බලාගෙන ඉන්නවාද කියලා."</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කාලා වරෙන්කො ඉතින්...! අර ඉතින් කොල්ල හදාගෙන හිටිය ඔක්කොම දේවල් ඉවරයි. වතුර එකකට වැටුන සෝඩියම් කෑල්ලක් වගේ කොල්ලගේ හිත දිය වෙලා ගියා. ඊට පස්සේ ඔය කතාව ඔහොම දිගට ගියා ටිකක් වෙලා. කොහොමහරි කොල්ල ඇන්ද ආයෙත් පාරක්. ඊට පස්සේ අපරාදේ කියන්න බෑ ආයෙත් ගුඩ් නයිට් ගුඩ් මෝනින් මැසේජ් පටන් ගත්තා. හැබැයි එහෙම කිව්වට මම යවනකල් එයා මැසේජ් එකක් එවන්නෙත් නෑ. මමම කලින් යවන්න ඕන. ටිකක් කල් යද්දී මට ආයෙත් තේරුනා මේ වැඩේ හරියන්නේ නෑ කියලා. විද්යාව සර් දැනගත්තා නම් පන්තිය ළඟ තියලා මට ගහන්නේ. ඒ පාර මම මුකුත් කියන්න ගියේ නෑ, සද්ද නැතුව මැසේජ් කරන එක නැවැත්තුවා. ඕනම නම් එයා එවාවි නේ කියලා මම හිතුවා. එයා මැසේජ් එව්වෙත් නෑ, ආයෙත් ඒ ගැන ඇහුවෙත් නෑ. ඊට පස්සේ ඒ වැඩේ එහෙමම නැවතුනා. ඒ පාර නම් මම කරදරයක් නැතුව හිත හදාගත්තා.:) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම ඊට පස්සේ ෆේස්බුක් එකේ වත් කතා කරන්න ගියේ නෑ, අමාරුවෙන් හදාගත්ත හිත ආයෙත් වෙනස් වෙන්න පුළුවන් නිසා. හැබැයි එයා නම් ඔන්ලයින් දැක්ක වෙලාවට කතා කරන්න ගත්තා. කතා කලාම කතා නොකර ඉන්න බෑ නේ, මම බොහොම පරෙස්සමින් යාලුවෙක් විදියට විතරක් කතා කළා. ඔය චැට් එක ඔහොමම දිගටම ගියා. මම හිතාගෙන හිටියේ කවදාවත් එයා චැට් එක පටන් ගත්තොත් මිසක් මම නම් චැට් කරන්න යන්නේ නෑ කියලා. ඔය සකන්ඩ් වුන ටික ඇතිනේ හොඳටම.:) එයා ඊට පස්සේ බොහොම ෆ්රෙන්ඩ්ලි විදියට කතා කළේ. හැබැයි මම මගේ සීලේ බිඳ ගත්තේ නෑ ආයෙත්. කොහොමහරි මාව ඔන්ලයින් දුටු තැන කතා කරන ගනාට ආව එයා. මට හිතා ගන්න බැරි තාමත් ලං වෙන්න හදනකොට පුළුවන් තරම් ඈත් වෙලා, ඈත් වුනාම ඇයි ලං වෙන්න හදන්නේ කියලා. එයා හැබැයි කිව්වා අපි දෙන්න හැමදාටම යාළුවො කියලා. එහෙම කතා කළේ යාලු කමට වෙන්න ඇති කියලා හිතල මමත් හිටිය ඉතින්. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
එයා දවස් දෙකක්ම කිව්වා එයාව ඔන්ලයින් දැක්කොත් කතා නොකර යන්න එපා කියලා. කොල්ල ඉතින් ඒ පාර ලොවෙත් හිත ගල් කරන් හිටපු නිසා ඒවා ගැන වැඩිය හිතුවේ නෑ. කලින් වගේ නම් ආයෙත් අඳිනවා. මම දවස් දෙක තුනක් එයා දැකලා කතා කළා, කියලත් නොකර ඉන්න එක හරි නැති නිසා. ඊට පස්සේ ශේප් එකේ ආයෙත් දැක්කේ නෑ වගේ හිටියා. හැබැයි එයා නම් දකින හැම වෙලාවෙම කතා කළා. ඔය විදියට ඉතින් චැට් එක දිගටම කෙරීගෙන ගියා. ඇත්තටම එයා මොන දේ කලත් මට අද වෙනකල් වෛරයක් ඇති වෙලා නෑ. ඒ නිසා යාලුවෙක් විදියට මාත් කතා කළා. දැන් බොලා හිතන්නේ කතාව ඉවරයි කියලද?? නෑ, තව තියනවා...!</div>
<div style="text-align: justify;">
.................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ප. ලි.: අද නම් මෙලෝ රහක් නැතුව ඇති. උණ විකාරෙන් මේ ලිව්වේ.:D උණ හැදුනම නින්ද යන්නේ නැති නිසා මේක ලිව්වා.:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ප. ප. ලි.: මගේ බ්ලොග් ඉතිහාසයේ පළවෙනි වතාවට ටික දෙනෙක් මගෙන් ඇහුව ඊළඟ කොටස දාන්නේ නැද්ද කියලා. මට පට්ට හැපිලු...:) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-43010901946544379112012-06-21T19:03:00.000+05:302012-06-21T19:13:06.978+05:30අඩුව<div style="text-align: center;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_Rn-M0EQV6qQhitL0Twwqthg1NA2xiHb5S0RIa8Rq70tejgCY3DPlSLIB-3hsJNXk6txg-WB1KQohKmcfMe4DEtZuzSAMEwDxkJJ-SSVu3pHxbRLFrVGNt4XYYP_5J5Ci1kRmaJVasdC1/s1600/Silhouetted_boy_near_window_IS606-094.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_Rn-M0EQV6qQhitL0Twwqthg1NA2xiHb5S0RIa8Rq70tejgCY3DPlSLIB-3hsJNXk6txg-WB1KQohKmcfMe4DEtZuzSAMEwDxkJJ-SSVu3pHxbRLFrVGNt4XYYP_5J5Ci1kRmaJVasdC1/s320/Silhouetted_boy_near_window_IS606-094.jpg" width="239" /></a></div>
<br />
<br />
සීතම සීත සැඳෑ මදනල </div>
<div style="text-align: center;">
පිසගෙන හමන මා ගත</div>
<div style="text-align: center;">
කොඳුරන්නේ රහසක් මට </div>
<div style="text-align: center;">
හෙමි හෙමින් රහසේම</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
හමන මුදු මද නල</div>
<div style="text-align: center;">
හිරිගඩු පිපෙන සීතල</div>
<div style="text-align: center;">
පෙළන්නේ මා ගත</div>
<div style="text-align: center;">
එපමණක් නොව සිතද</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
නිරුවත් උඩුකයට </div>
<div style="text-align: center;">
දරණු බැහැ මේ සීතල</div>
<div style="text-align: center;">
කිලිටි වූ කමිසයට</div>
<div style="text-align: center;">
මඩිනු හැකිවෙද මේ දරුණු සීතල</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
ජීවිතේ තනිකම</div>
<div style="text-align: center;">
මා වෙලාගත් පාළුව</div>
<div style="text-align: center;">
හමන මේ සැඳෑ මද නල</div>
<div style="text-align: center;">
කියාදෙන්නේ දෝ මට</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
නැති වෙන්නට මේ සීතල</div>
<div style="text-align: center;">
තුරුළු වෙන්නට උණුසුමට</div>
<div style="text-align: center;">
කෙනෙක් හිටියා නම් මට</div>
<div style="text-align: center;">
මාත් බය නෑ මේ සීතලට </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
:D :D :D :D :D :P </div>
<div style="text-align: center;">
.................................................................................................................................................................</div>
<br />
හවසට ජනේලේ ලඟට වෙලා හීතල හුලං වැදි වැදි ඉන්නකොට හිතට ආපු කවියක් මේ....;) :D <br />
<br />
<br />
<br />Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-63087142906191615862012-06-15T23:23:00.000+05:302012-06-15T23:26:08.394+05:30බලා හිඳිමි මම<div style="text-align: center;">
ඇයි ඔච්චර ආඩම්බර</div>
<div style="text-align: center;">
එන්නකෝ මගේ ලඟට</div>
<div style="text-align: center;">
බලන් ඉඳල බලන් ඉඳල </div>
<div style="text-align: center;">
ඇති වෙලා මට දැන් හොඳටම</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
සති දෙකක් තිස්සේ ඉඳන්</div>
<div style="text-align: center;">
බලාගෙන ඉන්නේ නුඹ ලඟට ගන්න</div>
<div style="text-align: center;">
ඒත් ආඩම්බරකාර නුඹ</div>
<div style="text-align: center;">
යන්නෙම තව ඈතට</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
දන්නේ නැහැ නුඹ තවම</div>
<div style="text-align: center;">
කෙතරම් වටිනවාද නුඹ මට</div>
<div style="text-align: center;">
මගේ හිත රිද්දන්නමද</div>
<div style="text-align: center;">
යන්නේ තව තව ඈතට</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
දැන් නම් මට මල හොඳටම</div>
<div style="text-align: center;">
ඉවරයක් කරලා දාල මේ මගුල</div>
<div style="text-align: center;">
ගෙදර යන්න ඉක්මනටම</div>
<div style="text-align: center;">
දැන්වත් වරෙන් විභාගේ උඹ</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-67623924607959394752012-06-09T08:00:00.000+05:302012-06-09T08:00:00.996+05:30කල්පනා (IV කොටස)<div style="text-align: justify;">
ස්ට්රයික් එක නිසා විභාගේ කල් යනවලු..... එපා වෙනවා අලේ, දන්න මගුලක් ලියල ඕව ඉක්මනට ඉවර කරලා දාන්න පුළුවන් නම් හිතට නිදහස් නේ. විභාගේ කවද පටන් ගනීවිද කියන්න බැරි සීන් එකක් දැන් තියෙන්නේ. ඉතින් විභාගෙත් කල් යන එකේ මම හිතුවා යුගයේ දියාරුම ආදර කතාවේ තව කොටසක් කොටල දාන්න. අපරාදේ නේ නිකන් වෙලාව නාස්ති කරන්නේ.:) කලින් කොටස් බලනවා නම් මෙතනින් යන්න.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/i.html" target="_blank">කල්පනා (I කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/ii.html" target="_blank">කල්පනා (II කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/06/iii.html" target="_blank">කල්පනා (III කොටස)</a> </div>
<div style="text-align: justify;">
.....................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කලින් කොටසේ කියපු විදියට කොල්ල සෑහෙන ලක ලෑස්ති වෙලා ගියා පළවෙනි වතාවට කල්පනාව මුණ ගැහෙන්න. බෝඩිමට ඇවිත් එයාට කතා කරලා එයා එහෙන් එනවා කියපු වෙලාව බලල තමයි මම බෝඩිමෙන් ගියේ. එයා කිව්වා කැම්පස් එක ළඟ ඉඳලා කොටුවට එන්න මෙච්චර වෙලාවක් යනවා කියලා, මම ඉතින් ඒ වෙලාවට හරි යන්න තමයි ගියේ. දැන් ඉතින් කොල්ල බස් එකේ යනවා. දෙහිවල හරියේදී විතර කෝල් එකක් එනවා, බලනකොට කල්පනා. මම බැලුවා එන්න එපා කියන්න වත්ද කියලා. බයෙන් සැකෙන් මම කෝල් එකට ආන්සර් කළා. එයා කිව්වා, "කසුන් මම කොටුවට ඇවිත් ඉන්නේ, ඔයා කොහෙද?" කියලා. හෑ, එහෙම වෙන්නේ කොහොමද? මම හරියට එයාට කැම්පස් එකේ ඉඳල මෙහාට එන්න යනවා කියපු වෙලාව බලල නේ ආවේ. එයා කියපු වෙලාවට වැඩිය විනාඩි 30ක් විතර කලින් එයා කොටුවට ඇවිත්. මම එයාට ඒක කිව්වා, නැත්තන් නිකන් මම පරක්කු වුනා වගේ නේ. එයා කිව්වා දුර යන බස් එකක් ඇවිත් ඒකෙ ආවේ, ඒ නිසා ගොඩක් කලින් ආව කියලා. ඊට පස්සේ මම කිව්වා මම තාම දෙහිවල කියලා. එයා කිව්වා හරි ඔයා එන්න මම බෝධිය ලඟට වෙලා ඉන්නම් කියලා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
දැන් ඉතින් මට හිතට අප්සට්. මගේ වැරද්දක් නැති වුනත් එයාට දැන් මම එනකල් බලාගෙන ඉන්න වෙනවා නේ ගොඩක් වෙලා. දැන් මට කලබලේ වැඩි කමට බස් එක නිකන් යන්නේ නෑ වගේ.:) මම නිකන් නලියනවා. කොහොමහරි ගෝල්ෆේස් එක හරියේදී ආයෙත් කල්පනාගෙන් කෝල් එකක් එනවා. මම ගත්ත ගමන් කිව්වා දැන් ගෝල්ෆේස් එක හරියේ කියලා. එයා ටිකක් විතර අප්රසාදෙන් කතා කළේ. යකෝ හරියට මගේ වැරද්දක් වගේ. එයා හරියට වෙලාව කියන්නේ නැතුව මම මොනවා කරන්නද. මම ඉතින් සද්ද නැතුව හිටියා හම්බවෙන පළවෙනි දවස නිසා.:) කොහොමහරි බෝධිය ලඟටත් ආව ඔන්න. මම බැහැල වටපිට බැලුවා එයා පේන්න නෑ. ඊට පස්සේ මම කෝල් එකක් දුන්නා එයාට. ඔන්න එතකොට අර බෝධිය ළඟ කඩ සෙට් එක අස්සේ ඉඳල එයා තව කෙල්ලෙක් එක්ක එලියට ආව. කවදාවත් හැබැහින් දැකලා නැති වුනත් දුර තියලම එක පාරින් එයාව අඳුර ගන්න පුළුවන් වුනා. කොල්ල ඉතින් හෙමින් හෙමින් ඒ පැත්තට කිට්ටු කළා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම එතනට ගියාට පස්සේ යාලුවා යන්න ගියා. එයා කිව්වා මගේ කිට් එක ලස්සනයි කියලා. ඊට පස්සේ අපි දෙන්න බස් තියන පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා. පොඩි පොදක් වැටුනා ඒ වෙලාවේ. එයා කුඩේ එලියට අරගෙන දිග ඇරගත්තා. මම ඉතින් කුඩේ යටට යන්න ගියේ නෑ, මට කතා කළේ නෑ නේ. මම එහෙමම පොද වැටි වැටි ගියා. ඊට පස්සේ එයා මට කිට්ටු වෙලා මටත් එක්ක කුඩේ ඇල්ලුවා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXn7_leocys3gFtAGzQFyK6SUnweYkgCrq66NSlOkfyuWezkgdlshHfURL0rADQTArbY3w8H7SczHoqvXGJJ6AG4CfTn_mPKfWwFlmPEp4OwnhisuqSSbX3uycsXgYjpVp5TC9zOaK3YDh/s1600/il_570xN.330436357.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXn7_leocys3gFtAGzQFyK6SUnweYkgCrq66NSlOkfyuWezkgdlshHfURL0rADQTArbY3w8H7SczHoqvXGJJ6AG4CfTn_mPKfWwFlmPEp4OwnhisuqSSbX3uycsXgYjpVp5TC9zOaK3YDh/s400/il_570xN.330436357.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
(මෙච්චර ලං වෙලා හිටියේ නෑ හොඳේ...:))</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කිට් එක ලස්සනයි කිව්වට පස්සේ තාම අපි දෙන්න වචනයක් වත් කතා කළේ නෑ. මටත් කියන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරුව හිටියේ. හැබැයි ඊට පස්සේ එයා කියපු දේ නිසා, අපි දෙන්න කතා නොකරම හිටිය නම් හොඳයි කියලා මට හිතුනා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"අපිට දිගටම යාළුවො විදියට විතරක් ඉන්න බැරිද කසුන්?"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
නිකමට හිතල බලන්න දාහක් බලාපොරොත්තු තියාගෙන පළවෙනි වතාවට කෙල්ලව හම්බවෙන්න ගියාට පස්සේ, උදේ පාන්දරම මෙහෙම කතාවක් කිව්වම මට කොහොම දැනෙන්න ඇද්ද කියලා. තත්ත්පර ගානක් යනකල් මට කියන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරුව මම බලාගෙන හිටියා. මම බොහොම අමාරුවෙන් වචන ගැට ගහගෙන ඇහුවා "මෙච්චර දවසකට පස්සේ ඇයි ඔයා ඔහොම අහන්නේ?" කියලා. මට එයා දීපු උත්තරේ නම් දැන් මතක නෑ. කොහොමහරි එයා ගෙදරින් කැමති නැති කතන්දරේ නිසාලු එහෙම ඇහුවේ. ඊට පස්සේ කතා කරපුවා නම් මට මතක නෑ. කොහොමහරි ඉතින් එයා නොකෙරෙන පැත්තට කතා කරනකොට මම කොහොමහරි මේක කරමු කියන දේ තමයි කිව්වේ. ගෙදරින් කැමති නැති කතාවම තමයි එයා දිගටම කිව්වේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
එයා ආයෙත් සරණි ගැනත් ඇහුවා. එයා ඇහුවා, "ඔයා ඔය තරම් සරණිට ආදරේ කළා නම් එච්චර ඉක්මනට එයාව අමතක කළේ කොහොමද?" කියලා. මම කිව්වා, "එයා මට අකමැති වුනේ මගේ පෙනුම නිසා නම්, තවත් මම එයාට ආදරේ කරලා තේරුමක් නෑ නේද" කියලා. ඊට පස්සේ එයා ඇහුවා "කවදාහරි මේ සම්බන්දෙ නවත්තන්න වුනොත් ඔයාට අර වගේම මේකත් අමතක කරලා හිත හදාගන්න පුළුවන් වේවි නේද?" කියලා. එයා නිකන් හින්ට් එකට වගේ ඒක ඇහුවේ. බොරු කතන්දර නැතුව මම ඇත්තම කතාව කිව්වා. "මෙහෙමයි, ඔයා මට ආදරේ කරන තාක් කල්, මාත් එක්ක ඉන්න තාක් කල් මට මේ සම්බන්දෙ වෙනුවෙන් ඕන දෙයක් කරන්න පුළුවන්, හැබැයි එහෙම නැති වුන දවසට නම් මට මුකුත් කරන්න බැරි වේවි." (වචන බර වැඩිද මන්ද.:) මට මතක විදියට මම ඔය වචන ටික ඔහොමම තමයි කිව්වේ.) ඊට පස්සේ එයා මෙහෙම කතාවක් කිව්වා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"අපි පුළුවන් තරම් කල් මේ සම්බන්දෙ තියාගමු."</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මට අදටත් හිතාගන්න බෑ එයා මොනවගේ අදහසකින්ද ඒක කිව්වේ කියලා. කොහොමහරි ඊට පස්සේ මම එයාට හච් සිම් එකයි, ගෙනාපු DVD දෙකෙන් එකකුයි දුන්නා. DVD දෙකම දුන්නේ නෑ, දැනට එකයි දෙන්නේ ඊළඟ පාර හම්බවුනාම අනිත් එක දෙන්නම් කියලා මම කිව්වා.:) කොහොමහරි එයා බහින තැනටත් ආව. එයා දැන් බය වෙලා කියලා මට හොඳට තේරෙනවා. එයා කිව්වා "අනේ කසුන් ඔයා ඊළඟ හෝල්ට් එකෙන් බහින්න, මම බහින තැන බහින්න එපා" කියලා. මට පරෙස්සමින් යන්න කියලා එයා බැහැල ගියා. මම ඊළඟ හෝල්ට් එකෙන් බැහැල එතනම තිබුන කඩේට ගියා මොනවා හරි බොන්න. මගේ තොල කට වේලිලා තිබුනේ.:) ඊට පස්සේ මම රෝල් එකක් කාල, බීම එකක් බීල ආයෙත් කොටුවට එන බස් එකකට නැග්ගා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
එයා ගෙදර ගියා කියල මැසේජ් එකකුත් ආව. මම එහෙමම ගෙදර යන්න බලාගෙන නේ ආවේ, මම බස් එකට නැගල වාඩි වෙලා සෑහෙන කල්පනා කළා එදා දවසේ වුන දේවල්. මට ඇත්තටම ඉස්සරහට මොනවා වේවිද කියලා හිතාගන්න බැරිවුනා. හැබැයි එක දෙයක් මට හොඳටම පැහැදිලියි, මේ සම්බන්දෙට මම හිතපු තරම් ලස්සන අනාගතයක් නෑ කියන එක. මම හිතා ගත්තා මොන දේ වුනත් මම ඒ හැම දෙකටම මූණ දෙනවා කියලා. මට ඒ වෙලාවේ මහන්සියත් එක්ක නිකන් අඩ නින්දේ වගේ හිටියේ. බස් එක ස්ටාර්ට් කරලා පොඩි දුරක් යනකොට මැසේජ් එකක් එනවා දැනුනා. බලනකොට කල්පනාගෙන්. මැසේජ් දෙකක් තියනවා. මගුලයි, පළවෙනි එක ඇවිත් විනාඩි 5ක් විතර වෙනවා. දෙවැනි එක තමයි ඒ වෙලාවේ ඇවිල්ලා තියෙන්නේ. සාමාන්යයෙන් ඉතින් ඩෙනිමක සාක්කුවේ ෆෝන් එකක් දාගෙන එන්නකොට වයිබ්රේට් වුනාම ටක් ගාල දැනෙනවා නේ. ඒත් කොහොමහරි මට කලින් එක එනවා දැනුනේ නෑ. පළවෙනි එකේ තිබුනේ ඔයා දැන් කොහේද කියල අහල. එකට රිප්ලයි නැති නිසා දෙවනි එක දාල තියෙන්නේ, "ඇයි රිප්ලයි කරන්නේ නැත්තේ, ඔයා දැන් කොහේද ඉන්නේ" අහල.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම කල්පනා කළා දැන් මේකට රිප්ලයි කලොත් පළවෙනි මැසේජ් එක ගණන් ගන්නේ නැතුව ඉඳල දෙවනි එක ආවට පස්සේ රිප්ලයි කළා වගේ වෙනවා නේ. පළවෙනි එක දැනුනේ නෑ, දෙවනි එක දැනුනේ කියන එක ඉතින් ඇත්තටම පිළිගන්න අමාරුයි නේ. ඒ නිසා මම හිතුවා නින්ද ගිහින් වගේ ඉඳලා තව ටිකකින් මැසේජ් කරනවා දැන් මැසේජ් දෙක දැක්කේ කියලා. කොහොමහරි ඉතින් ඒ වෙලාවේ මගේ ඔලුවට ආවේ එහෙමයි. එහෙම හිතල ටික වෙලාවක් ඉන්නකොට මෙන්න තවත් මැසේජ් එකක් ආව. අම්ම ගහනවා දැන් බැට් එකෙන්. දැන් නම් ඉතින් කොහොමවත් එවෙලේ රිප්ලයි කරන්න බෑ නේ. ඊට පස්සේ තවත් ටික වෙලාවක් බලාගෙන හිටියා. වාසනාවට ආයෙත් මැසේජ් එකක් ආවේ නෑ. ඊට පස්සේ ටික වෙලාවකින් මම මැසේජ් එකක් දැම්මා, මට නින්ද ගිහින් හිටියේ දැනුයි මැසේජ් තුන දැක්කේ. මම දැන් අහවල් හරියේ ඉන්නේ කියලා. ම්හු.... සද්දයක් නෑ. මට හිතුනා මල පැනලා වෙන්න ඇති කියලා. මම ඒ පාර ආයෙත් මැසේජ් එකක් දැම්මා ඇයි සද්ද නැත්තේ කියලා. ඒත් සද්දයක් නෑ. මම කිව්වේ බොරුවක් වුනාට ඒක බොරුවක් කියලා එයාට කොහෙත්ම හිතෙන්න විදියක් නෑ. එයත් දන්නවා මම එදා දෙතුන් පාරක් එහෙමහේ ගිහින් මහන්සි වෙලා ඉන්නේ කියලා. එහෙනම් ඇයි මෙච්චර තරහ ගිහින්???</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ටිකකින් මම ආයෙත් මැසේජ් එකක් දැම්මා, "ඔයාට මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ, ඇයි කතා කරන්නේ නැත්තේ? මොකක්ද වුන ප්රශ්නේ?" කියල අහල. ඔන්න ඊට පස්සේ මැසේජ් එකක් ආව. හැබැයි ඒක එච්චර ලස්සන මැසේජ් එකක් නෙමෙයි.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
[ඔයා පරෙස්සමින් යන්න කසුන්. ගිහිල්ල මට මැසේජ් එකක් දාන්න.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔච්චරයි කියලා තිබුනේ. දැන් ඉතින් මට හිතාගන්න බෑ මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියලා. මම ඊට පස්සෙත් මැසේජ් කළා. හැබැයි ඒවාට රිප්ලයි නම ආවේ නෑ. මම දැන් කරකවලා අත ඇරියා වගේ. ඔච්චර මල පනින්න තරම් දෙයක් වුනේ නෑ නේ. එදා දවසේ වුන දේවලුයි ඊට පස්සේ ඔය සිද්ධියත් එක්ක මට ඉතින් පිස්සුව වගේ. පස්සේ මාත් නිකන් හිටියා. එහෙම බලහත්කාරෙන් මැසේජ් කරන්න ඕන නෑ නේ ඉතින්. කොහොමහරි මම ගෙදරටත් ගියා. ගිහින් මැසේජ් එකක් දැම්මා මම ගෙදරට ආව කියලා. ඒත් සද්දයක් නෑ. මම ඉතින් ඊට පස්සේ ආයෙත් මුකුත් කියන්න ගියේ නෑ. මට කිව්වේ ගියාම කියන්න කියලනේ, මම ඒක කිව්වනේ, ඒ ඇති. මම එදා සෑහෙන හිතේ අමාරුවෙන් නිදා ගත්තේ. එයාට එක පාරට මොකද වුනේ කියල මට හිතාගන්න බෑ. ගොඩක් දවස් බලාගෙන ඉඳලා, ජීවිතේ ලස්සනම දවස වෙයි කියල හිතාගෙන හිටපු දවස අන්තිමට ගෙවිල ගියේ මහා දුකකින්. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ජීවිතේ මහ පුදුමයි නේද? සතුට දුක කියන හැඟීම් දෙක අතරේ තියෙන්නේ කොයිතරම් පොඩි පරතරයක්ද? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
...................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;">කල්පනා.....................</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"> ඉල ඇදෙනකල් අඬන්න,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"> හෙම්බිරිසාව හැදෙනකල් හිනා වෙන්න,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"> යුගයේ දියාරුම ආදර කතාව......</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;">කල්පනා (V කොටස) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"> ළඟදීම....!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
:D :D :P :P</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com36tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-75895752629569860642012-06-03T18:16:00.000+05:302012-06-03T18:16:19.800+05:30කල්පනා (III කොටස)<div style="text-align: justify;">
ඔබ නැවතත් මේ එකතු වී සිටින්නේ යුගයේ දියාරුම ආදර කතාව සමගයි. මම කල්පනාට ආදරේ ප්රකාශ කරන තැනට එනකල් කලින් කොටස් දෙකේ කිව්වා නේ. මුල් කොටස් දෙක බලනවා නම් මෙතනින් යන්න.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/i.html" target="_blank">කල්පනා (I කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span id="goog_432026861"></span><a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/ii.html" target="_blank">කල්පනා (II කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
.................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කොහොමහරි ජීවිතේට මුන ගැහිල නැති, අඩුම ගානේ කෝල් එකක්වත් දීල නැති කල්පනාට මම ආදරෙයි කියල කිව්වා. පස්සෙ දවසෙ මම දැන් බලාගෙන ඉන්නවා උත්තරයක් එනකල්. එදා චැට් එකටත් සෙට් වුනා, හැබැයි උත්තරයක් ලැබෙන පාටක් නෑ. බැරිම තැන මම ඇහුවා ''මම කියපු දේට මොකද කියන්නෙ?'' කියලා. ම්හු... තව හිතන්න ඕනලු. මම ඉතින් කලබල කරන්න ගියේ නෑ. ඊට පස්සෙ සති අන්තෙ ඉවර වෙලා මම කැම්පස් ආව. හැබැයි මට එක දෙයක් හොඳට තේරුනා. එයා දැන් වෙනදටත් වඩා මගේ ගැන හොයනවා, වෙනදටත් වැඩිය මගේ ගැන අයිතියකින් මට කතා කරනවා. කොහොමහරි කැම්පස් ගිහිල්ලත් දවස් දෙකක් විතර යනකල් උත්තරයක් ලැබුනෙ නෑ. ඊට පස්සෙ මම ආයෙත් අහුවා. ඊට පස්සෙ එයා ඇහුවා ''ඔයාට මාත් එක්ක කතා කරන්න ඕනද?'' කියලා (කෝල් එකක් ගන්න). මම කිව්වා හා කියලා. ඊට පස්සෙ එයා කියනවා "හැබැයි කෝල් එකක් ගත්තට කියන්න නම් දෙයක් නෑ'' කියල. අයියෝ මේ කෙල්ලො නම්... එයාම කෝල් එකක් ගන්න ඕනද අහල දැන් කියනව කියන්න දෙයක් නෑලු.:) මම කිව්ව කමක් නෑ මම කෝල් එකක් ගන්නම් කියලා. ඊට පස්සෙ කියනවා කෝල් එකක් ගන්න හැබැයි අරක ගැන අහන්න එපා කියලා. මම ඉතින් හා කියල අරගෙන කෙලින්ම ඒක ගැන අහුවෙ.:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඊට පස්සෙ දීර්ඝ සාකච්චාවක් ගියා. බුදු අම්මෝ සෑහෙන ප්රශ්න ඇහුවා. සරණි ගැන, වයස ප්රශ්නෙ ගැන, ගොඩක් දේවල් ඇහුවා. කවදාවත් මූනට හම්බවෙලා නැති එක ගැනත් කිව්වා. මම කිව්වා එහෙනම් මම එන්නම් ඔයාව හම්බවෙන්න කියලා, ඒකට කැමතිත් නෑ. එයා මීට කලින් කාත් එක්කවත් යාලු වෙලා නැතිලු. ඒව නම් ඉතින් ඇත්තද දන්නෙ නෑ.:) ඊලඟට මම බර කරලම ඇහුවා අර සරණිට තිබුන ප්රශ්නෙ ඔයාටත් තියේද කියලා. එයා කිව්වා එහෙම නම් කිසිම ප්රශ්නයක් නෑ කිව්වා. එයා කිව්වා එයාගෙ හිතෙත් මන් ගැන අදහසක් තිබුනා කියලා. එත් එයාට බයයිලු. කොහොමහරි දරුණු සටනකින් පස්සෙ මම අහන්න බලාගෙන හිටිය දේ එයා කිව්වා.:) එයත් මට ආදරෙයිලු. අයියෝ මට පිස්සු...!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කොහොමහරි ඔය වචනේ අහගන්නකොට මම බෝඩිමට එන පාරේ කිලෝමීටර් ගානක් එහාට මෙහාට ඇවිදලා. තව ටිකක් වෙලා ගියා නම් ඒ පාර අයිනේ තිබුන තාප්පේ ගලවගෙන වැටෙනවා මම ඒකෙ ගල් ගලවලාම. (කළුගල් තාප්පයක් නෙමෙයි:)) මම මුලින්ම ගමේ එකෙකුට තමයි පණිවිඩේ කිව්වේ. බෝඩිමේ ඒ වෙනකොට ඇහැරගෙන හිටියේ දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙක් විතර මම උන්ටත් සීන් එක කිව්වා. උන්ට නම් ගානක් නෑ.:( පස්සේ දවසේ මම ඔය කතාව ට්රේනින් ප්ලේස් ඒකෙ හිටපු අපේ උන්ට කිව්වම සුභ පතන එක කෙසේ වෙතත් මගෙන් අයිස්ක්රීම් තුනක් නම් ගලවගත්තා. ඊට පස්සේ ඉතින් මැසේජ් එහෙම තව තව වැඩි වුනා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
හැබැයි ඇත්තම කතාව නම් එයා එච්චර සංවේදී ආදරණීය කෙනෙක් නෙමෙයි. මම බලාපොරොත්තු වුන තරමේ ආදරයක් නම් ලැබුනේ නෑ. තාම පටන් ගත්තා විතරයි නිසා කාලයත් එක්ක ඒවා හරියාවි කියලා මම හිතුවා. හැබැයි සමහර වෙලාවට එයා මම කනකල් කන්න බලාගෙන ඉන්න වගේ වැඩ නම් කළා.:) කලින් වතාවේ ඕක පුරුදු කරගෙන හොඳට මට්ටු වෙලා හිටිය නිසා මේ පාර නම් ඒක පුරුදු කරගත්තේ නෑ.:D ඔහොම කාලය ගෙවෙනකොට මට එක දෙයක් තේරුනා. එයා හිතාමතාම මට වැඩිය ලං නොවී ඉන්න උත්සාහ කරනවා. මම කොච්චර ආදරේ පෙන්නුවත් එයා එහෙම නෑ. හැමතිස්සෙම පොඩි පරතරයක් තියාගෙන හිටියේ. කතා කරන වචන වල ඉඳලම එහෙමයි. මම හැම දෙයක්ම මනින්න පුරුදු වෙලා හිටියේ සරනිගේ ආදරෙන්. එයාගෙන් ලැබුන ප්රමාණයේ ආදරයකට පුරුදු වෙලා හිටිය මට කල්පනාගෙන් ලැබුන ආදරේ ලොකු අඩුවක් තිබුනා. හැබැයි මම ඒ ගැන මුකුත් කියන්න ගියේ නෑ. ඉල්ලගෙන ආදරේ අරගෙන වැඩක් නෑ නේ, හැඟීමෙන්ම දෙනවා නම් ගන්නවා මිසක්. මම තවත් ඉවසගෙන බලාගෙන හිටියා එයා කාලයත් එක්ක හරි යාවි කියලා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔහොම යනකොට දවසක් එයා මට දෙයක් කියන්න ඕන කිව්වා. එදා සිකුරාදා දවසක්, මම ඔෆිස් ඉවර වෙලා එහෙමම කොටුවට ගියා ගෙදර යන්න. කොටුවෙන් බස් එකට නැගලා ඉන්නකොට තමයි එයා ඔය කතාව කිව්වේ. එයා කිව්වා එයා අම්මට මගේ ගැන කිව්වලු. මට කලින් ඒ ගැන කිසිම දෙයක් කියල තිබුනෙත් නෑ. මම ඇහුවා අම්ම මොකද කිව්වේ කියලා (මැසේජ් වලින් කතාව ගියේ). ඊට පස්සේ සද්දයක් නෑ. ආයෙත් මැසේජ් එකක් දැම්මම කියනවා අම්ම කැමති නැතිලු පොඩ්ඩක් වත්. අපේ සම්බන්ධෙ නවත්තන්න කියල කිව්වලු. හේතුව මොකක්ද ඇහුවම, මගේ වයස අඩු එකත් අවුලක්ලු, කවදාවත් දැකලා නැති එකත් අවුලක්ලු. එහෙම කෙනෙක්ව කොහොමද ඇහුවලු විස්වාස කරන්නේ. එයා කතා කලේ නිකන් මේක කරලා තේරුමක් නෑ වගේ අදහසකින්. මම ඉතින් රටේ නැති දේවල් කිව්වා. මට කියපුවා නම් දැන් හරියට මතක නෑ, මතක් කරන්න කැමතිත් නෑ. කොහොමහරි මම ඇහුවා මම එයාලගේ ගෙදර එන්නද කියලා. එහෙමත් කැමති නෑ. මම කිව්වා අම්මට කියන්න මම අම්මවයි තාත්තවයි හම්බවෙන්න එන්නම් කියලා. ඒක කියන්නෙත් නෑ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කොටුවේ ඉඳල ගෙදර යනකොට කටුබැද්ද හරහා තමයි බස් එක යන්නේ. මම ටිකට් එකත් අරගෙන තිබුනේ. හදිස්සියේවත් ඕන වුනොත් කල්පනාගේ ගෙදර යනවා කියල හිතාගෙන ගෙදර යන එක අතෑරලා මම කටුබැද්දෙන් බැස්සා. බැහැල මම කල්පනාට කිව්වා. මම කිව්වා ඕන වුනොත් කියන්න කිසි අවුලක් නෑ මම ඔයාගේ ගෙදර එන්නම් කියලා. එයාට අප්සට් මම ගෙදර යන්නේ නැතුව මගින් බැස්ස කියලා. මම කිව්වා ගෙදර කවද යන්න බැරිද, මට ඔයාව ඊට වැඩිය ගොඩක් වටිනවා කියලා. පස්සේ මම ගෙදරට කෝල් කරලා බොරුවක් ගැහුවා අද එන්න වෙන්නේ නෑ වැඩක් වැටිලා කියලා. ඊට පස්සේ මම බෝඩිමට ගිහිල්ලත් ගොඩක් කතා කළා ඔය ගැන. මේ සම්බන්දෙ ගැන ගොඩක් බලාපොරොත්තු තියාගන්න එපා කියලත් එයා කිව්වා. නෝන්ඩිද මන්ද මේවා කියන්න, මම එදා ඉඳලා හැමදාම හවසට ළඟ තියන පන්සලට ගියා බුදුන් වඳින්න.:) බුදුන් වැඳලා මම ඉල්ලුවේ එයාගේ ගෙදරින් කැමැත්ත ලැබෙන්න කියලා. මම පව් නේද ඕයි...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔය විදියට ඉතින් කාලය ගෙවිලා ගියා. ගෙදර ප්රශ්නේ ගැන ඊට පස්සේ වැඩිය කතා වුනේ නෑ. අපි දෙන්න සාමාන්ය විදියට කතා කර කර හිටියා. ඒ දවස්වල බර වියදමක් ගියා කෝල් වලට. ඒ නිසා මම හිතුවා Hutch කපල් පැකේජ් එකක් ගන්න. ඒ දවස්වලමද කොහෙද Hutch කපල් පැකේජ් ආවේ. මම ඉතින් කන් රිදෙනකල් කතා කරන්න හිතාගෙන සිම් දෙකක් ගත්තා. ගත්තට ඉතින් ඕක එයාට දෙන එක තමයි වැඩේ. බොලා හිනා වෙන්න එපා ඔන්න, අපි දෙන්න යාලු වෙලා සති දෙකක් විතර වෙලත් තාම අපි දෙන්න මුණගැහිලා නෑ.:) මගේ වැරැද්ද නෙමෙයි ඉතින්, මම කට කැඩෙනකල් කිව්වා එන්න කියලා. එයට බයයිලු මාව හම්බවෙන්න එන්න....:D අයියෝ සල්ලි කිව්වලු....!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiErpLa0bpJGR4iwABsGt-8pzJAh565H0FSdpFtsjDlzL4emAg5SJfHLOrhnF5YO2zi_95arCYzR6xw0jDMrmlJQlDnX3KuE-NFHNL2ieTS5mVVGOE2BsedwDdTQiuM5GaMsKS6TnjaqG1p/s1600/522341_10150972604525873_617390872_12093141_1044252351_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiErpLa0bpJGR4iwABsGt-8pzJAh565H0FSdpFtsjDlzL4emAg5SJfHLOrhnF5YO2zi_95arCYzR6xw0jDMrmlJQlDnX3KuE-NFHNL2ieTS5mVVGOE2BsedwDdTQiuM5GaMsKS6TnjaqG1p/s320/522341_10150972604525873_617390872_12093141_1044252351_n.jpg" width="295" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මාත් ඉතින් වැඩිය බල කලේ නෑ ඒ නිසා. මොකටද ඉතින් බලෙන් ගිහින් හම්බවෙන්නේ? හැබැයි සිම් එක ගත්තට පස්සේ මම ආයෙත් කිව්වා මුණගැහෙන්න එන්න කියලා, එතකොට සිම් එකත් දෙන්න පුළුවන් කියලා. ඊට පස්සේ දෙතුන් පාරක් කියලා කැමති කරගත්තා. හම්බවෙන්න එන දවසක එයාට බලන්න හින්දි ෆිල්ම් ටිකකුත් ගෙනත් දෙන්න කියලා කලින් කියලා තිබුනේ. මම බලපු හොඳ ෆිල්ම් මගේ ළඟ රයිට් කරලා තියන නිසා අමුතුවෙන් හොයන්න ඕන වුනේ නෑ. මම ඉතින් මම රයිට් කරගත්ත DVD සෙට් එක ඇදලා හොඳ හින්දි ෆිල්ම් තියන DVD දෙකක් ගත්තා. පස් හය වතාවක්ම චෙක් කරලා තමයි දාගත්තේ, වැරදිලාවත් වෙන එකක් ගියොත්..;) :P දැන් ඉතින් කොල්ල සිම් දෙකයි, DVD දෙකයි තියාගෙන යන දවස එනකල් බලාගෙන ඉන්නවා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
එයාට ගෙදර ඉන්න දවසක එලියට එන්න බෑ කිව්වා ගෙදර අය සැක හිතනවා කියලා. ඒ නිසා එයා කැම්පස් ඉඳල එන දවසක් සෙට් කරගත්තා හම්බවෙන්න. එයා සිකුරාදාට ගෙදර එනවා. එයා කොටුවට ඇවිත් ගෙදර යන්නේ, මම කොටුවට ඇවිත් හම්බවෙන්න කතා කරගත්තා. යන්න තියෙන්නේ ඉතින් ඔෆිස් දවසක නේ. ඔෆිස් එකේ ඉඳල ෂර්ට් එකයි කලිසමයි ඇඳගෙන එහෙමම
ගියාම කික් එකක් නෑ නේ. ඒ නිසා මම ඔෆිස් එකෙන් කලින් ඇවිත් බෝඩිමට ඇවිල්ලා
වෙන ඇඳුමක් දාගෙන යනවා කියලා හිතුවා. මගේ ළඟ අලුත්ම ටී ෂර්ට් එකක් තිබුන ඇඳපු නැති. අපේ කොල්ලෙක් අරන් ආපු අලුත්ම කලිසමකුත් තිබුනා ඌවත් ඇඳපු නැති එකක්. ඔය දෙක සෙට් කරගත්තා ඇඳන් යන්න. හැබැයි හරියන සෙරෙප්පු දෙකක් තිබුනේ නෑ. මම ඉතින් ටොයිලට් එකට ගියත් ටවුන් එකට ගියත් කොහේ ගියත් රබර් කෑලි දෙක තමයි දාගෙන යන්නේ. හැබැයි කල්පනා හම්බවෙන පළවෙනි දවසෙම රබර් කෑලි දෙකක් ගහගෙන යන එක හරි නෑ කියලා මට හිතුනා. දැන් එතකොට හොඳ සෙරෙප්පු දෙකක් ගන්න ඕන. ඔෆිස් එකෙන් කලින් ඇවිත් සෙරෙප්පු දෙකක් අරගෙනම එනවා කියලා හිතුවා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔන්න ඉතින් ඒ දවසත් ආව. මම උදේ ගිය ගමන්ම මාත් එක්ක හිටපු අපේ බැච් එකේ කෙල්ලටත් කිව්වා සීන් එක. දැන් ඉතින් මට ඉන්න බෑ වෙලාව එනකල්, නලියනවා. අරකි මට විහිලුත් කළා කලබල නොවී ඉවසගෙන ඉන්න කියලා. කොහොමහරි අමාරුවෙන් ඉඳල කෑම වෙලාවේද කොහෙද මම එලියට ආවේ. එන ගමන් දෙහිවලින් බැහැල සෙරෙප්පු දෙකක් ගත්තා. ඊට පස්සේ බෝඩිමට ඇවිත් නාල කියලා, නියපොතු කපලා කොල්ල යන්න ලේස්ති වුනා. සිකුරාදා නිසා මාත් එහෙමම ගෙදර යන්න බලාගෙන ගියේ. ඉතින් පුළුවන් උපරිම විදියට ලේස්ති වෙලා දරාගන්න බැරි සතුටකින් කොල්ල එලියට බැස්සා කල්පනාව හම්බවෙන්න යන්න.</div>
<div style="text-align: justify;">
.................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;">කල්පනා.....................</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"> ඉල ඇදෙනකල් අඬන්න,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"> හෙම්බිරිසාව හැදෙනකල් හිනා වෙන්න,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"> යුගයේ දියාරුම ආදර කතාව......</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;">කල්පනා (IV කොටස) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"> ළඟදීම....!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
:D :D :P :P</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com40tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-65869270721686584512012-05-28T08:00:00.000+05:302012-05-28T08:00:00.914+05:30කල්පනා (II කොටස)<div style="text-align: justify;">
ඔන්න මම යුගයේ දියාරුම ආදර කතාව අරගෙන ආයෙත් ආව.:D අම්මෝ පළවෙනි කොටස දැම්මට පස්සේ කොට වැඩියි කියල කීප දෙනෙක්ම අනං මනං කියලා තිබුනා.:( මේ පාර එහෙම නොවෙන්න ලියනවා. කියවපු අයට දැන් පළවෙනි කොටස මතකත් නැතුව ඇති. පළවෙනි කොටස බලනවා නම් මෙතනින් යන්න.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/i.html" target="_blank">කල්පනා (I කොටස)</a></div>
<div style="text-align: justify;">
.....................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කලින් කොටසේ ඕනම ටිකක් කියන්න බැරි වෙලා නේ. මම සරණිව ඇඩ් කරගත්තට පස්සෙ එයාගෙ ප්රොෆයිල් එකෙන් එයාගෙ කැම්පස් එකයි ඩිග්රී එකයි බලාගත්තා. ඊට පස්සෙ මම කල්පනාලව ඇඩ් කරගත්තතෙ නිකන් ගෙස් කරලා නේ. පස්සෙ මම කල්පනා එක්ක කතා කරන්න ගත්තට පස්සෙ එයගෙ විස්තර අහල බලනකොට එයත් ඒ කැම්පස් එකේ ඒ ඩිග්රී එකමයි. ඊට පස්සෙ තමයි කල්පනාගේ යාලුවෙක් වීමේ මෙහෙයුම දියත් කලේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
.....................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කලින් කොටසේ කියපු විදියට මම කල්පනාට ඇත්තම විස්තරේ කිව්වා. හැබැයි ඊට පස්සේ එයා නිකන් අවුල් වගේ. කතා කරද්දීත් අමුතුයි, වෙනද වගේ ෆ්රෙන්ඩ්ලි නෑ, වැඩි වෙලා කතා කරන්නෙත් නෑ, වෙනදට සමහර වෙලාවට එයාම චැට් එක පටන් ගත්තට ඊට පස්සේ එහෙම පටන් ගත්තේ නෑ. මට තේරුනා වැඩේ දෙල් වෙලා තමයි කියලා. දවසක් චැට් එකට සෙට් වුන වෙලාවක මම ඇහුව ඔයා දැන් ඇයි නිකන් අමුතු වෙලා වගේ කියලා. එයා කිව්ව නේ මට දැන් ඔයාව විස්වාස නෑ කියලා.:( ඊට පස්සෙ මම සම්පූර්ණ කතවයි මගේ විස්තරයි ආයෙත් පාරක් කිව්වා. ඒත් හරි යන්නෙ නෑ වගෙ. ඒ පාර මම මගේ ඇත්ත එකවුන්ට් එකට එයාව ඇඩ් කළා. එයා ඒක ඇක්සෙප්ට් කලා. ඊට පස්සෙ කෙලින්ම ඇත්ත එකවුන්ට් එකෙන්මයි චැට් කළේ. ඊට පස්සේ ඉතින් ඔය පරණ සිද්ධිය ගැනයි වෙන වෙන දෙවලුයි කතා කර කර ඉන්නකොට එයා ආයෙත් ශේප් වුනා. එයාට තේරුනා මම කියන්නේ ඇත්ත කියලා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
වැඩේ ශේප් වුනාට පස්සෙ මම හෙමිහිට ආයෙත් වචනෙ දාල බැලුවා. ම්හු... ඒක හරියන්නේ නෑ. එයා සරණි ගැන නම් විස්තර කියන්න කැමතිම නෑ. මම වැඩිය බල කරල අහන්න ගියේ නෑ, එයා තරහ වුනොත් මුකුත් නෑ නේ. එ නිසා ශේප් එකේ කතා කර කර හිටියා. ඊට පස්සෙ අතරින් පතර ශේප් එකේ දෙපාරක් විතර ආයෙත් සරණි ගැන විස්තර අහුවා. අන්තිම වතාවෙ එය කිව්ව එයා අම්ම එක්ක ගෙයක් අරගෙන කැම්පස් එක කිට්ටුව නැවතිල ඉන්නේ කියලා. ඊට පස්සෙ කියපු දෙයින් මම බින්දුවටම වැටුනා. එයා කිව්වා එයා දන්න විදියට සරණිගෙ කොල්ලත් එහේ නැවතිල ඉන්නෙ කියලා. මිනිහ සමහර දවස් වලට කැම්පස් එක ලඟට එනවලු සරණිව එක්කන් යන්න. ඒ දෙන්න කැම්පස් ඉවර වුන ගමන් බඳීවි කියලත් කිව්වා. අයියෝ සල්ලි කිව්වලු...:'(</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔය වෙනකොට මම ගමේ සෙට් එකටත් සීන් එක කියල තිබුනේ. උන් මට හරකට වගේ බනිනවා. කල්පනා අර කොල්ල ගැන කියපු කතවත් මම ගිහින් කිව්වා. කොහොමහරි මටත් හිතුනා මම තේරුමක් නැති වැඩක්ද මේ කරන්නෙ කියලා. පස්සෙ අපි මෙහෙම වැඩක් කළා. මම අර කලින් කොටසෙ කිව්වේ එයාගෙ යාලු අක්ක කෙනෙක් ඉන්නවා කියල මාත් අඳුරන, ඒ අක්කට අපේ එකෙක් ලවා කෝල් එකක් දුන්නා. ඌ මගෙ ෆෝන් එකෙන් හොරෙන් නම්බර් එක අරන් මට හොරෙන් එයාට කතා කරනවා වගේ තමයි කතා කලේ. ඔන්න ඔය කෝල් එකෙන් තමයි මගේ ජීවිතෙ බේරුනේ. ඒ අක්ක කතා කරපු එකාට ඇත්තම කියල තිබුනා. අවුරුද්දකටත් වඩා ෆෝන් එකෙන් කතා කර කර ඉඳලා අපි දෙන්න මුලින්ම හම්බවුන දවසෙ ඉඳලලු එයගෙ හිත වෙනස් වෙලා තියෙන්නෙ. මම හැඩ මදිලු. එයා ඒ දවස්වලමයි මගේ ගැන තිබුන අදහස අත ඇරලා තියෙන්නේ. හැබැයි එයා විභාගේ ඉවර වෙනකල් ඉඳලා ඒක කියන්න. ඔය කතාව අහුවට පස්සෙ නම් මට එයා ගැන හිතේ තිබුන හැඟීම නැති වෙලාම ගියා. එදා ඒ කෝල් එක නොගන්න සමහරවිට අද වෙනකල්ම මම එයා ගැන හිත හිත ඉන්න තිබුනා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කොහොමහරි ඔය විදියට ඒ කතාව ඉවරයක්ම වෙලා ගියා. මම කල්පනාටත් විස්තරේ ඔක්කොම කිව්වා. එයත් කිව්වා එහෙම නම් ඒක නවත්තපු එක හොඳයි කියලා. හැබැයි කල්පනාගෙයි මගෙයි චැට් කිරිල්ල නම් එතනින් නැවතුනේ නෑ. ඊට පස්සේ මම කවදාවත් සරණි ගැන කල්පනාගෙන් ඇහුවේ නෑ. අපි යාළුවො විදියට චැට් කර කර හිටියා. කාලයත් එක්ක අපි ගොඩක් ෆිට් වුනා. දෙන්න ඔන්ලයින් හිටියොත් අනිවාර්යෙන්ම කතා කරන ගානට ඇවිත් ඒ වෙනකොට. ඒ කාලේ මම හැමතිස්සෙම ලැබ් එකට රිංගන්න පුරුදු වෙලා හිටියේ. ඉන්ටර්නෙට් මනී පිස්සුව ගහල තිබුනෙත් ඒ කාලේ. කල්පනා එක්ක චැට් කර කර ඇඩ් ක්ලික් කරන එක තමයි කරන්නේ.:) හැබැයි පස්සේ හැබැයි පස්සේ ලැබ් එකට යන එක ගොඩක් අඩු වුනා. ඒ නිසා කල්පනා එක්ක චැට් කරන එකත් අඩු වුනා. ඊට පස්සේ ෆේස්බුක් එකේ මැසේජ් යවන්න ගත්තා. මම ගොඩක් වෙලාවට ෆෝන් එකෙන් තමයි මැසේජ් කලේ. ඔහොම මැසේජ් කර කර කාලයක් හිටියා. මැසේජ් දෙපැත්තට යන වේගය එන්න එන්නම වැඩි වුනා. පස්සේ එයා ෆෝන් එකෙන් ෆේස්බුක් යන තරමටම වැඩේ දුර දිග ගියා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔන්න ඉතින් ඔහොම යනකොටලු කොල්ල ආයෙත් ගොනාට ඇන්දේ.:) ආයෙත් පාරක් යාළුකම එතනින් එහාට ගියා. ඒක මගේ පැත්තෙන් වුනා කියල මට හොඳටම තේරුනා. එයා නම් එහෙම මුකුත් පෙන්නුවේ නැතත් එයත් එහෙමයි කියලා මට තේරුනා. ඒක එහෙමයි කියලා තේරුම් ගන්න එක එච්චර අමාරු වුනේ නෑ. එයා ටිකක් ආඩම්බරයි හැබැයි, පුළුවන් තරම් එහෙම නොපෙනන ඉන්න තමයි උත්සහ කළේ. ඒ වුනාට ඉතින් ආදරෙයි කැස්සයි හංගන්න බෑ කියනවා නේ. මට මැසේජ් කරන එක එයාගේ ජීවිතේ අනිවාර්ය අංගයක් වුනා. එයා කැම්පස් ඉඳල ගෙදර ආවම එක පාරට කම්පියුටර් එක ඔන් කරන්න බැරි නිසා ආපු ගමන් ෆෝන් එකෙන් ෆේස්බුක් ගිහින් මැසේජ් එකක් දානවා. ඒ තරමට මට මැසේජ් කරන එක එයාට වැදගත් දෙයක් වුනා. ඔන්න ඔය කාලේ තමයි මම ට්රේනින් ගියේ. අර <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/05/14.html" target="_blank">'A-14 පාර'</a> කවිය ලියන දවස් වල ආදර හුටපටයක් ඔලුවට ගහල තිබුනා කිව්වේ ඔන්න ඔය සීන් එක තමයි. හිතට දැනුන පාළුව තනිකම වැඩි වුනේ මේ හේතුව නිසා තමයි.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
සයිට් එකට ඉන්ටනෙට් තිබුනෙ නෑ. මම එහේ යන්න කලින්ම කෝකටත් කියල ෆෝන් එකට ebuddy දාගෙන ගියේ. හවසට ඕෆ් වෙලා සමහර දවස් වලට චැට් එකට සෙට් වෙනවා. ඕෆ් වෙලා ගිය ගමන් මම බලනව ඉන්නවද කියලා. හිටියෙ නැත්තන් මම කරන්නෙ ලොග් වෙලාම ෆෝන් එක අතේ තියාගෙන හාන්සියක් දාගෙන ඉන්නවා. එතකොට එයා ඔන්ලයින් ආව ගමන් මම ඉන්නවා දැක්කම කතා කරනවා. චැට් එකක් අවම ෆෝන් එක vibrate වෙනවා, මම ඉතින් vibrate වෙනකල් ෆෝන් එක අතේ තියාගෙන හාන්සි වෙලා ඉන්නවා. එයත් හැමදාම වගේ ඒ වෙලවට ඔන්ලයින් එන්න පුරුදු වුනා. දවල් වරුවෙ ඔය වැඩේ කරන්න වෙන්නෙ නැති නිසා දවල් වරුව මැසේජ් කරන එක තමයි කලේ. එයා කැම්පස් ඉන්න දවස් වලට නම් වැඩිය මැසේජ් කලේ නෑ. ගෙදර ඉන්න දවස් වලට නම් නිතරම මැසේජ් කලා. ගිනි අව්වෙ පිච්චි පිච්චි ඉන්න වෙලවට ෆේස්බුක් ගිහින් බැලුවම එයාගෙ මැසේජ් එකක් තියනව නම් මහන්සිය කොහෙන් ගියාද කියල නෑ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
එතන මමයි අපේ බැච් එකේ තව එකෙකුයි ට්රේනින් හිටියා. දවසක් අපි දෙන්නට මහ පස් කඳු ටිකක් මනින්න කිව්ව අපේ ඉමීඩියට් බොස්. ඒව මේ ඔය ගෙවල් වල තියනව වගේ පස් ගොඩවල් නෙමෙයි, මීටර් 6, 7 විතර උස ඒවා. ඔය පස් කඳු මනින දවසෙත් මම ඒව උඩට වෙලා මැසේජ් කර කර හිටියෙ. එහෙම මැසේජ් එකක් ටයිප් කර කර පස් කන්දක් උඩ ඇවිදලා තව නූලෙන් බෙල්ල කඩාගන්නවා. ඔහොම ඉන්න අතරෙ තමයි මාව ආයෙත් කොලඹ හෙඩ් ඔෆිස් එකට ගෙන්න ගත්තෙ. ඊට පස්සෙ ඉතින් හැමදම වැඩ ඉවර වෙලා කැම්පස් ඇවිත් කෙලින්ම රිංගන්නෙ කැම්පස් එකේ ලැබ් එකට. චැට්ම තමයි වැඩේ ඊට පස්සේ. ඒක වහනකල්ම ඉඳලා තමයි යන්නේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
පස්සෙ මම එයාගෙ නම්බර් එක ඉල්ල ගත්තා පොඩි බොරුවක් දාල. ඒ දවස් වල ෆේස්බුක් චැට් එක හරියට පිස්සු කෙලිනවා. මැසේජ් යන්නේ නැතුව හිර වෙලා තියනවා, ඉබේ ඕෆ්ලයින් යනවා, විකාර ගොඩයි. මම කිව්වා අවුලක් නැත්තන් මට ඔයාගේ නම්බර් එක දෙන්න, චැට් එක පිස්සු කෙලින වෙලාවට මොකද වුනේ කියලවත් බලාගන්න පුළුවන් නේ කියලා.;) එයත් ටක්ගාල නම්බර් එක දුන්නා. ඊට පස්සේ දවස් දෙකක් විතර චැට් එක පිස්සු කෙලපු වෙලාවට මොකද වුනේ කියලා මැසේජ් කරලා බලාගත්තා. ඔය අතරේ තමයි මම දෙවනි ට්රේනින් ප්ලේස් එකට ගියේ. අර <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/07/blog-post_22.html" target="_blank">'මම ඔයා හිතන විදියේ කෙනෙක් නෙමෙයි කසුන්'</a> පෝස්ට් එකේ කියපු තැන තමයි. ඒ පොස්ට් එකේ කියපු කෙල්ලයි, එතන හිටපු අපේ බැච් එකේ අනිත් උනු දෙන්නත් ඔය සීන් එක දැනගෙන හිටියේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔහොම ඉඳල තව ටික දවසකින් මම තව පියවරක් ඉස්සරහට තිබ්බා. මම දවසක් ඇහුවා ෆෝන් එකට මැසේජ් කලාට කමක් නැද්ද කියලා. එයා කිව්වා කමක් නෑ කියලා. එදා ඉඳල පටන් ගත්තා ඒ වැඩේ. ඊට පස්සේ ෆේස්බුක් මැසේජ් අඩුවුනා. ඔය කාලේ වෙනකොට සීන් එක උච්චතම අවස්ථාවට ඇවිල්ලා තිබුනේ. ඔෆිස් එකේ වැඩ කරන අතරෙත් මැසේජ් කිරිල්ල දිගටම කරගෙන ගියා. ඒ වෙනකොට කොහෙහරි යනවා නම් කියල යන්න ඕන, ගිහින් ආවම කියන්න ඕන, ගුඩ් නයිට් මැසේජ්, ගුඩ් මෝනින් මැසේජ් වගේ හැම ආදර කතාවකටම වගේ පොදු වුන ඔක්කොම දේවල් අනිවාර්ය වෙලා තිබුනේ. තවත් කාලය ගන්න ඕන නෑ කියල හිතුන නිසා මම ගමේ සෙට් එකත එක්කත් කතා කරලා තීරණය කළා කල්පනාට හිතේ තියන දේ කියන්න ඕන කියලා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
එදා සති අන්තෙක දවසක්. මම හිටියේ ගෙදර. යාළුවො සෙට් එකත් ඇවිත් හිටියේ, ඒ නිසා බයත් අඩුයි. කොල්ල ගත්ත ෆෝන් එක. අත එච්චරම වෙව්ලුවේ නෑ.:D "මට ඔයාට දෙයක් කියන්න තියනවා" කියලා මම මැසේජ් එකක් ගැහුවා. යවල ඉන්නවා දැන් බලාගෙන රිප්ලයි එනකල්. ම්හු... සද්දයක් නෑ. දැන් පොඩ්ඩක් විතර හිතට බයත් එක්ක. බලාගෙන ඉන්නවා ඉන්නවා රිප්ලයි නෑ. කොහොමහරි විනාඩි 40ක් විතර යනකල් රිප්ලයි නෑ. ඔන්න ඊට පස්සේ මැසේජ් එකක් ආව. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [මම නිදාගෙන හිටියේ කසුන්. දැනුයි ඇහැරුනේ. මොකක්ද කියන්න තියනවා කිව්වේ.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔන්න එතකොට තමයි ඇඟට ලේ ටිකක් ඉනුවේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [මම බැලුවා මොකද සද්දයක් නැත්තේ කියලා. මට ඔයාට දෙයක් කියන්න තියනවා. හැබැයි මට ඔයා මුලින් පොරොන්දු වෙන්න මේක කිව්වට පස්සේ මාත් එක්ක තරහ වෙන්නේ නෑ කියලා.] </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [හරි හරි මම තරහ වෙන්නේ නෑ, කියන්නකෝ.] </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [මං ගැන වැරදියට හිතන්නත් බෑ හොඳද.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [හරි ළමයෝ, එහෙම වෙන්නේ නෑ.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [මම ඔයාට ආදරෙයි.] </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඊට පස්සේ ටික වෙලාවක් යනකල් සද්දයක් නෑ. ටිකකින් මැසේජ් එකක් ආව.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [ඔයා ඇත්තටමද කිව්වේ කසුන්?]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [ඔව් කල්පනා. ඇයි ඔයාට මාව විසවාස නැද්ද?]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [නෑ එහෙම දෙයක් නෙමෙයි කසුන්. ඔයා හරිම හොඳ කෙනෙක්. මම දන්නවා ඒක. ඒත් ඔයා දන්නවා නේද මම ඔයාට වඩා වැඩිමල් කියලා?]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [මම ඒක දන්නවා කල්පනා. මට නම් ඒක ප්රශ්නයක් නෙමෙයි. ඔයාට ඒක ප්රශ්නයක්ද?]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [මට නම් ඒක ප්රශ්නයක් නෑ. ඒත් කවද හරි අපේ ගෙදර අයට ඒක ප්රශ්නයක් වෙන්න පුළුවන් නේද කසුන්.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [මාස 7යි නේ කල්පනා ඔයා මට වැඩිය වැඩිමල්. අනිත් එක මම ඔයාට ආදරේ නම්, ඔයාට මට ආදරේ කරන්න පුළුවන් නම් වසය කියන දේ ප්රශ්නයක් නෑ නේ.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [ඒක නම් ඇත්ත කසුන්. ඔයා ගොඩක් හොඳ කෙනෙක්.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [මට කෙලින්ම කියන්න කල්පනා ඔයාට ඒක ප්රශ්නයක්ද?]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [නෑ නෑ, මට නම් ප්රශ්නයක් නෑ කසුන්.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [එහෙනම් ඔයා මට කැමතියි කියලා මම හිතා ගන්නද?]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කල්පනා: [මට තව ටිකක් හිතන්න ඕන කසුන්.]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම: [හරි ඔයා හොඳට හිතලා උත්තරයක් දෙන්න. මම එතකල් බලාගෙන ඉන්නම්.] </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(ඔය දෙබස ඔයිට වඩා දිගයි. මට දැන් මතක නෑ හරියට. කතාවේ අදහස මට මතක විදියට ඔය ලිව්වේ.) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
දැන් තමයි අමාරුම හරිය එන්නේ. උත්තරයක් එනකල් බලාගෙන ඉන්න එක. යාළුවො සෙට් එක ඉන්නකල් නම් අවුලක් තිබුනේ නෑ. උන් ගියාට පස්සේ තමයි තමයි ඉන්න බැරි වුනේ. කොච්චර එයා මට ආදරෙයි කියල මට කලින් හිතිලා තිබුනත් ඒ වෙලාවේ ලොකු බයක් දැනුනා. හදිස්සියෙවත් එයා මට කැමති නෑ කිව්වොත් මොනවා වේවිද? මට ඒක දරාගන්න පුළුවන් වේවිද? මම හිතුවා හෙට උත්තරයක් ලැබේවි කියලා. මට මතක විදියට එදා රෑ චැට් කලෙත් නෑ. මම ෆේස්බුක් එකේ ස්ටේටස් එකක් දාල නිදාගන්න ගියා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bas ek haa ke inthesar me raathi yuhi guzar jaayegi</div>
<div style="text-align: justify;">
ab tho bas uljaana he saath mere, neend kahaa aayegi</div>
<div style="text-align: justify;">
subha ki kiran naa jaani konsaa sandesh laayegi</div>
<div style="text-align: justify;">
rim jim se gun gunaayegi, yaa pyaas adhuree rehejaayegi</div>
<div style="text-align: justify;">
...................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/ztPa6vkM-yY?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
...................................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;">කල්පනා.....................</span><br />
<br />
<span style="color: red;"> ඉල ඇදෙනකල් අඬන්න,</span><br />
<span style="color: red;"> හෙම්බිරිසාව හැදෙනකල් හිනා වෙන්න,</span><br />
<span style="color: red;"> යුගයේ දියාරුම ආදර කතාව......</span><br />
<br />
<span style="color: blue;">කල්පනා (III කොටස) </span></div>
<div>
</div>
<span style="color: blue;"> </span><br />
<span style="color: blue;"> ළඟදීම....!</span><br />
<br />
:D :D :P :P <div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-57618880418098138882012-05-17T17:57:00.000+05:302012-05-17T17:57:03.434+05:30කල්පනා (I කොටස)<div style="text-align: justify;">
හ්ම්ම්... අවසානය දවසින් දවස කිට්ටු වෙනවා. තව ඇඟිලි වලින් ගණන් කරන්න පුළුවන් සති ගානක් ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ. සෑම හමුවීමක්ම අවසන් වෙන්නේ වෙන් වීමකින් කියනවා නේ. මටත් ඒ වෙන් වීමට තව පොඩි කාලයයි ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ. තාම නම් ඒ ගැන දුකක් නෑ, ඒත් ඉස්සරහට මොනවා වේවිද කියලා දන්නේ නෑ. බලමුකෝ! දැන් හැමදේම කාලයට බාරදීල ඉන්න මාත් පුරුදු වෙලා. කිසි දෙයක් ගැන වැඩිය හිතන්නේ නෑ. මම මේ කැම්පස් එකෙන් අවුට් වෙන එක ගැන කිව්වේ හොඳේ.:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
දැන් මේ බ්ලොග් කෙරුවාවත් මගේ අනිත් වැඩ වගේම වෙලා. ලියන්නත් කම්මැලියි, කියවන්නත් කම්මැලියි, සමහර ඒවා කැමැත්තෙන් කියෙව්වත් කමෙන්ට් කරන්න කම්මැලියි. ඕක තමයි ඉතින් තත්ත්වේ. අනිත් එක කැම්පස් ඉවර වෙන්න ළඟ නිසා මේ දවස් වල වැඩත් වැඩියි. ඒ නිසාත් බ්ලොගේ පොඩ්ඩක් පැත්තකට ගිහින් තියෙන්නේ. තව ටික දවසකින් නම් බෙල්ල මුලින්ම හිර වෙනවා. ඒ නිසා ඊට කලින් මොකක් හරි කොටන්න ඕන කියල මේ අමාරුවෙන් හිත හදාගෙන ආවේ. දැන් මේ කියන්න යන කතාවත් අර උඩ කිව්වා වගේ වෙන් වීමක් ගැන තමයි කියන්න යන්නේ. මම මූනුපොතේ පොඩි ඇඩ් එකක් දාල එහෙම පටන් ගත්තේ වැඩේ.:D මට මේක ලියන්න හිතුනේ සාතන් අයියගේ මූනුපොතේ ස්ටේටස් එකක් නිසා.:) මිනිහ තමයි මට ඕක ආයෙත් මතක් කළේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
හරි දැන් නමස්කාරය කිව්වා ඇති, දැන් කතාවට එමුකො. මේ කොටන්න හදන්නේ මගේ ඒක පාර්ශවික නොවුන තුන්වෙනි සහ අවසාන ආදර කතාව ගැන. මම අර <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/06/blog-post.html" target="_blank">ආයෙත් පාරක් හිත රිද්දුවා නේද</a> පෝස්ට් එකේ කිව්වේ මෙයා ගැන තමයි. මගේ <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/09/i.html" target="_blank">චානිකා</a> සීරීස් එකේ අන්තිමට මාළු අයිය කියලා තිබුනා අනිත් ආදර කතා ටිකත් දාන්න කියලා. මම ඒකට එදා නම් කිව්වේ ඒ එකක් මම මේ බ්ලොග් එකේ ලියන්නවත් කැමති නැති මාතෘකාවක්, අනිත් දෙක කියන්න තරම් විශේෂයක් නෑ කියලා. මම එදා එහෙම කිව්වට මේ කතාව නම් පොඩ්ඩක් අමුතුයි. ඒකත් කියන්න ඕන කියල මට කලින් හිතුනා. හැබැයි පස්සේ හේතු දෙකක් නිසා ඕන නෑ කියලා නිකන් හිටියා. එකක් සමහරු මේක විශ්වාස කරන්නේ නැති වේවි කියල හිතුනා, අනිත් එක මූ මෙච්චර මෝඩද කියලා කියවන අයට හිතෙන්න පුළුවන් කියල හිතුන නිසා.:) ඕන වෙඩිමක් කියලා ලියල දානවා. විස්වාස නොකරන උන් නිකන් හිටපල්ලා, මම මෝඩයා කියල හිතන උන් එහෙම හිතාගනිල්ලා.:D වෙන් වීමක් ගැන කියනවා නම් ඉතින් හමුවීමක් තියෙන්නත් ඕන නේ. මේක අමුතුම ආකාරයක හමුවීමක්.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/12/blog-post_09.html" target="_blank">මට අම්ම ඕන</a> පෝස්ට් එකෙයි <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/12/blog-post_19.html" target="_blank">ඇගේ තනියට රැය පහන් කළෙමි</a> පෝස්ට් එකෙයි කියපු මගේ පළවෙනි ආදර කතාව උසස් පෙළ ඉවර වෙනවත් එක්කම අවසන් වුනා. (එයාගේ නම සරණි) ඊට පස්සේ කාලය තමයි මම ජීවිතේ අමාරුවෙන්ම ගත කරපු කාලය. ඒ කාලේ ගෙවා ගත්තේ කොහොමද කියලා මට තාම හිතාගන්න බෑ.:) බොහොම පරිශ්රමයකින් සාමාන්ය තත්ත්වයට ආවත් මට එයාව කොහොමවත් අමතක කරන්න නම් බැරි වුනා. මොකක් හරි දෙයක් වෙලා කවද හරි මට එයාව ලැබෙනවා නම් කියන සිතුවිල්ලේ තමයි මම හිටියේ. කැම්පස් ආවෙත් ඔය වගේ මානසිකත්වයක. හැබැයි මෙහෙට ආවට පස්සේ අලුත් පරිසරය, කැම්පස් සංස්කෘතිය, අලුත් යාළුවො, සින්නො, රැග් එක වගේ දේවල් නිසා ඒ මතකය ටිකක් යට ගියා. ඔහොම කාලය ගෙවිලා, රැග් එකත් ඉවර වෙලා අපිට නිදහසේ ඉන්න පුළුවන් කාලේ ආව. ඔන්න ඔය කාලේ තමයි ෆේස්බුක් කියන කතන්දරේ දැනගත්තේ. කැම්පස් එන්න කලින් එක පාරක් ෆේස්බුක් කියන නම නම් අහල තිබුන. හැබැයි කිසිම අදහසක් තිබුනේ නෑ ඒ ගැන. මෙහෙ ආවට පස්සේ තමයි අපේ එකෙක් මට ෆේස්බුක් එකවුන්ට් එකක් හදලා දුන්නේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔය විදියට ඉතින් කාලේ ගෙවිලා ගියා. (මම කැම්පස් ආපු මුල්ම දවස් වල සරණිගේ යාලු අක්ක කෙනෙක් මට මැසේජ් එකක් දාල සුභ ආරංචියක් කියන්න තියනවා කියලා සරණිට කැම්පස් එකකට බෝට්ටුවක් ඇවිත් කිව්වා. හැබැයි මොන කැම්පස් එකේ මොන ඩිග්රියටද කියලා කිව්වේ නෑ.) මට හිතුන සරණිත් සමහර විට ෆේස්බුක් ඇති කියලා කැම්පස් නිසා. දවසක් මම සර්ච් කරලා බැලුවා. මෙන්න මෙයා ඉන්නවා...! ඊට පස්සේ ඉතින් අර යට ගිහින් තිබුන ඔක්කොම මතකය එක ක්ෂණයකින් ආයෙත් එලියට ආව. හදාගෙන හිටපු හිතට මොනවා වුනාද දන්නේ නෑ. මගේ හිතේ මොනවා තිබුනද කියලා දන්නේ නෑ, හැබැයි මම ඒ වෙලාවේම බොරු එකවුන්ට් එකක් හදලා ඒකිව ඇඩ් කරගත්තා. මගේ මොලේ කියන්නේ මැස්සෙක් වත් නැති හිස් එකවුන්ට් එකට තමයි ඒකිව ඇඩ් කළේ. (ඒ එකවුන්ට් එකේ නම මොකක්ද කියල දන්නවද බොලා?? ඒකෙ නමත් කසුන් චානක. මම කිව්වනේ ඕන හොර වැඩකට ඕක තමයි අහු වෙන්නේ.:)) හැබැයි වාසනාවට (හෝ අවාසනාවට) සරණි මාව ඇක්සෙප්ට් කරලා තිබුනා. හැබැයි එයා ඔන්ලයින් ආවේම නෑ. මම මැසේජ් එකක් දැම්මා නිකන්, බොහොම කෙටි පිළිතුරක් ලැබිලා තිබුනා ඒකට. මට දැන් මෙයාගේ විස්තර දැන ගන්න ලොකු වුවමනාවක් තිබුනා. එයා කොහෙද ඉන්නේ, යාලු වුන කොල්ල තාම ඉන්නවද, එයාට මාව මතකද, ඔය වගේ ප්රශ්න ගොඩයි මට.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඊට පස්සේ මම කළ වැඩේ එයාගේ එකවුන්ට් එකේ ඉන්න කැම්පස් එකේ යාළුවො කියල හිතන්න පුළුවන් කෙල්ලෝ කොල්ලෝ 5ක් 6ක් ඇඩ් කරගත්තා. මට ඕන වුනේ උන් කවුරුහරි එක්ක ෆිට් වෙලා සරණි ගැන විස්තර අහගන්න. ඒක හිතන තරම් ලේසි නෑ කියලා මම දැනගෙන හිටියා. දන්නෙවත් නැති කෙනෙක් එක්ක කතා කරලා, යාළුකමක් හදාගෙන හොඳටම ෆිට් වෙලා නේ එහෙම දෙයක් අහනවා නම් අහන්න වෙන්නේ. ඒක ලොකු ප්රොසෙස් එකක් නේ. කොහොමහරි ඒ දේ කරනවා කියල හිතාගෙන තමයි මම ගේමට බැස්සේ. පස්සේ බලනකොට කෙල්ලෝ දෙන්නෙක්ද කොහෙද මාව ඇක්සෙප්ට් කරලා තිබුනා. හැබැයි දවස් දෙක තුනක්ම යනකල් ඔන්ලියින් දැක්කේ නෑ එක්කෙනෙක් වත්. මමත් කලබල නොවී හිටිය දවසක ඔන්ලයින් එනකල්ම. නැතුව එක පාරටම මැසේජ් එකක් දැම්මොත් මම මහ පැණියෙක් කියල හිතනවානේ.:) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඉතින් ඔහොම ඉන්නකොට දවසක් අර දෙන්නගෙන් එක්කනෙක් ඔන්ලයින් ඉන්නවා දැක්කා. ඔන්න එතනින් තමයි මේ කතාව පටන් ගන්නේ. එදා ඒ ඔන්ලයින් හිටියේ කල්පනා, මේ කතාවේ කතා නායිකාව. ඉතින් හොඳ හුස්මක් අරගෙන දකුණු කකුල ඉස්සරහට තියලා hi කියලා ගහල යැව්වා. තත්තපර ගානකට පස්සේ එහා පැත්තෙනුත් hi කියල ආවේ මගේ මෙහෙයුමේ එක පියවරක් සාර්ථකයි නේද කියලා මට ලොකු සතුටකුත් අරගෙන. ඊට පස්සේ ඉතින් කතාව පටන් අරගෙන ශේප් එකේ ඇදගෙන ගියා. එයා අර සමහර කෙල්ලෝ වගේ කිසිම ආඩම්බර කමක් පෙන්නුවේ නෑ, බොහොම ෆ්රෙන්ඩ්ලි විදියට කතා කළා. මටත් ඉතින් ඒක ලොකු පහසුවක් වුනා. එක පාරටම සීන් එක කියන්න බෑ නේ, ඒක නිසා ගොඩක් දවස් සාමාන්ය විදියට කතා කර කර හිටියා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ගොඩක් ඉක්මනටම එයා මාත් එක්ක ෆිට් වුනා. සමහර දවස් වලට මම එයාව දැකලත් එයා කතා කරනකල් බලාගෙන ඉන්නවා.:) එයා දැක්කොත් අනිවා කතා කරන ගානට ෆිට් වුනා කොහොමහරි. මම හිතුවා දැන් සීන් එක කියන්න කාලේ හරි කියලා. ඊට පස්සේ මම දවසක් දෙයක් කියන්න තියනවා කියලා මුළු කතාවම කෙටියෙන් කිව්වා. කතාව කියලා එයා ගැන දැනගන්නයි මෙහෙම කලේ කියල කිව්වා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
To be continued..... </div>
<div style="text-align: justify;">
..............................................................................................................................................................</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ප.ලි. මගේ පෝස්ට් දිග වැඩියි කියල චෝදනා කරන නිසා ඔන්න පොඩි කෑල්ලයි දැම්මේ. පොඩි වැඩියි වගේ නම් කියන්නෝ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
.............................................................................................................................................................. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;">කල්පනා.....................</span><br />
<br />
<span style="color: red;"> ඉල ඇදෙනකල් අඬන්න,</span><br />
<span style="color: red;"> හෙම්බිරිසාව හැදෙනකල් හිනා වෙන්න,</span><br />
<span style="color: red;"> යුගයේ දියාරුම ආදර කතාව......</span><br />
<br />
<span style="color: blue;">කල්පනා (II කොටස) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"> </span><br />
<span style="color: blue;"> ළඟදීම....!</span><br />
<br />
:D :D :P :P </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com36tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-63177210665241319292012-05-13T20:54:00.000+05:302012-05-13T20:54:18.632+05:30ඔබා මාමේ ඔබට නිවන් සුව....!<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwqZBILh7PzaOc_DcMFVLsJYUSa6xY4nshLK3ETxtAWYKa80d8qkOMsD6TnyigVMgA-cewkqyH8Pto4gd2APdrRTicv5pGJsDCDLYbEg1DwurmA1kLim5ee1O5iikWPk3HZQnOHUWAMGZL/s1600/542493_452046758155115_100000493837248_1720674_765875509_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwqZBILh7PzaOc_DcMFVLsJYUSa6xY4nshLK3ETxtAWYKa80d8qkOMsD6TnyigVMgA-cewkqyH8Pto4gd2APdrRTicv5pGJsDCDLYbEg1DwurmA1kLim5ee1O5iikWPk3HZQnOHUWAMGZL/s320/542493_452046758155115_100000493837248_1720674_765875509_n.jpg" width="240" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
අද දවසෙම බ්ලොග් අවකාශේ කියවෙන්නේ එකම දෙයක් ගැන. ඒ කාටත් නොකියම අපි අතරින් යන්නම ගිය ඔබා මාම ගැන. ඔබා මාම මේ හැම කෙනෙක්ගෙම හිතට කොච්චර සමීපද කියන එකට තවත් උදාහරණ ඕන නෑ. හැමෝටම හිත් වලට ඔබා මාමගේ සමුගැන්ම කොච්චර තදින් දැනුනද කියලා අද බ්ලොග් කියෙව්වම හොඳට තේරෙනවා. උදේ ඇහැරුන ගමන්ම මහිමය තමයි කෝල් කරලා ආරංචිය කිව්වේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම කවදාවත් ඔබා මාම එක්ක පුද්ගලිකව කතා කරලා නෑ. මූණට මූණ හමුවෙලා වත්, ස්කයිප් වත්, ගූගල් චැට් වත්, ෆේස්බුක් චැට් වත් ඔය කිසිම එකකින් ඔබා මාම එක්ක කතා කරලා නෑ. ඔබා මාම මගේ බ්ලොගේට ඇවිල්ල කමෙන්ට් එකක් දාල තියෙන්නෙත් එකම එක පාරයි. හැබැයි ඒ කිසි දෙයක් නැති වුනත් ඔබා මාම කියන්නේ මොන වගේ කෙනෙක්ද කියලා හොඳටම තේරුම් ගත්තේ ඔබා මාමගේ බ්ලොග් අවකාශේ පුරාම තියන කමෙන්ට් වලින්. කවමදාවත් කාත් එක්කවත් රණ්ඩු වෙනවා දැකලා නෑ. කාවවත් අවතක්සේරු කරනවා, බනිනවා දැකලම නෑ. වැරද්දක් පෙන්නුවත් බොහොම ආදරෙන් ඒක පෙන්නලා දෙන්නේ. ඒ වගේම විශේෂම දේ ඔබා මාමගේ කමෙන්ට් වලින් වැඩිහරියක්ම කියවලා හිනා වෙන එකයි අපි කලේ. මිනිස්සු හිනස්සන්න ලොකු හැකියාවක් තිබුනා ඔබා මාමගේ කමෙන්ට් වලට. පෝස්ට් එකක කමෙන්ට් උඩින් පල්ලෙන් බලාගෙන යද්දී ඔබා මාමගේ කමෙන්ට් එක දැක්කොත් අනිවා නැවතිලා බලලා යන්නේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
තවත් එකක් තමයි මොකක් හරි වාදයක් රණ්ඩුවක් යන තැනක මම දැකලා තියනවා ඔබා මාම ඇවිත් මොකක් හරි ජෝක් එකක් දාලා කට්ටියව කූල් කරලා යනවා. තමන් හිනා වෙලා ඉන්න ගමන් අනිත් අයවත් සතුටෙන් තියන්න තමයි ඔබා මාමා හැදුවේ. වචනේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම සොඳුරු මිනිසෙක් ඔබා මාමා කියන්නේ. ගතින් මහලු වුනත් හිතින් සුපිරිම තරුණයෙක්. ඒ වගේ කෙනෙක්ගේ ඇසුර ලබන්න මේ බ්ලොග් අවකාශය පින් කරලා තියනවා. හැබැයි මීට පස්සේ මේ බ්ලොග් අවකාශේ අයට ඔබා මාමගේ කමෙන්ට් එකක් බලන්න, ඔබා මාමගේ මඩ පාරක් කන්න පින නැති වේවි. ආව හැම කෙනෙකුටම යන්න වෙනවා, හැබැයි ඔබා මාම වගේ අයගේ මතකය හැමදාම මිනිස්සුන්ගේ හදවත් තුළ ඉතිරි වෙනවා. ඔබා මාම ගියාට ඒ මතකය කවදාවත් අපිව දාල යන්නේ නැති වේවි. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔබා මාමේ නිවන් දකින ජාති දක්වාම අපි අතරේම ඉපදෙන්න. එහෙම ඉපදිලා ඇවිත් කමෙන්ට් එකක් දාලා මේ බ්ලොග් අවකාශේ ලස්සන කරලා යන්න. අපි බලාගෙන ඉන්නවා. </div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-18759734685431580512012-05-10T18:23:00.000+05:302012-05-10T18:31:19.420+05:30A-14 පාර<div style="text-align: justify;">
කාලෙකින් මුකුත් ලිව්වෙත් නෑ. අප්පෝ ලියන්නත් පස්ට කම්මැලියි අප්පා. ඒත් මේක පාලුවට යන්න දෙන්නත් හිතට දුකයි. ඒ නිසා පොඩි හොර වැඩක් කරන්න කියලා සෙට් වුනේ.:) මීට කලින් මම බ්ලොග් එකේ දාපු කවියක් ආයෙත් දාන්න කියලා හැදුවේ. කලින් කිව්වේ ගොඩාක් කලින්. ඒ කිව්වේ මගේ <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/03/blog-post_14.html" target="_blank">දෙවනි පෝස්ට්</a> එකේ තමයි මම ඒක දැම්මේ. ඒක ගොඩක් දෙනෙක් දැකලත් නැති නිසා ආයෙත් දාන්න හිතුනා. එතකොට මගේ බ්ලොගේ පාලුවට යන්නෙත් නෑ නේ. හැබැයි පොඩි බොරුවක් එක්ක තමයි එදා මම ඒක දැම්මේ. මම එතන දැම්මේ ඒක මගේ මගේ යාලුවෙක් ලියපු එකක් කියලා. හැබැයි ඇත්ත කතාව ඒක මම ලියපු එකක්.:) මම එදා එහෙම දැම්මේ මගේ අනන්යතාවය අහු වෙයි කියලා බයට. දැන් නම් එහෙම අවුලක් නෑ, අපේ බැච් එකේ එකම එකයි බ්ලොග් කියවන්නේ, ඌත් දැන් දන්නවා මගේ බ්ලොග් එක ගැන. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
අපේ තර්ඩ් ඉයර් එකේ මුල තමයි ට්රේනින් යන්න තියෙන්නේ. මම මුලින්ම වැටුනේ මැදවච්චිය - මන්නාරම (A-14) පාරට. සයිට් එක තිබුනේ මැදවච්චිය ටවුන් එකේ ඉඳල කි.මි. 39ක් මන්නාරම පැත්තට වෙන්න. ඒ සයිට් එක තිබුන පැත්ත දරුණුවටම යුද්ධෙ තිබුන පැත්තක්. ඒ කාලෙත් බිම් බෝම්බ අයින් කරපු නැති පැති තිබුණා. අපි හිටපු හරියේ එකම එක ගෙයක් වත් නෑ. මට මතක විදියට කි.මි. 20ක් විතර මැදවච්චිය පැත්තට ගියාම තමයි ගමක් අහුවෙන්නේ. අපි හිටපු හරියේ ටිකක් එහාට වෙන්න සරණාගත කඳවුරු දෙකක්ද තුනක්ද තිබුනා. පොලිස් ස්ටේෂන් එකක් තිබුනා, ඊට අමතරව තැනින් තැන ආමි එකෙන් හිටියා. මිනිස්සු කියල එච්චරයි හිටියේ. හැබැයි ඔය පාරේ නම් වාහන යනවා එකම ගානට. UN එකේ ඒවා, RDA එකේ ඒවා, ට්රිප් යන වාහන, බස් ඔය වගේ ගොඩක් වාහන ගියා. පාරවල් කෙලින් නිසා උන් යන්නේ නම් හයිවේ එකේ යනවා වගේ. ඒ අස්සේ හිටී ගමන් මැති ඇමතිලත් යනවා. ඒ ඔක්කොම මන්නාරමට යන ඒවා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මහ පුදුම පාළුවක් තිබුනේ එහෙ ගියාම. අනිත් එක පොඩි ආදර හුටපටයකුත් ඔලුවට ගහලා තිබුනේ ඒ කාලේ.:) ඉතින් විකාරයි වගේ එහෙ ඉන්නකොට. පළවෙනි සතියෙම මට ඉන්න වුනේ පාර හදන තැන. ස්ටාෆ් මදි වෙලා අපේ ට්රේනින් හිටපු දෙන්නට මාරුවෙන් මාරුවට ලේබර්ස්ලව සුපර්වයිස් කරන්න වුනා. ඉතින් දවසෙම ගිනි අව්වේ, දුවිල්ලයි ගල් කුඩුයි එක්ක ඉන්න ගියාම පුදුම සනීපයි. ඒ පාර කැඩිලා නිසා පුදුම දූවිල්ලක් තිබුනේ. ඒකට ගල් කුඩුත් එකතු වුනාම හරිම සන්තෝසයි. සතියක්ම මට එහෙම ඉන්න වුනා. අන්න එහෙම ගිනි අව්වේ ඉන්නකොට ලියවුන කවියක් තමයි මේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibakMZVWQr3foWQfrPv_9uZqLyIZpcIXmTYnkTbsB5R4vgMM4FWmwl54nV1tnhNvGkKqC3jqQ9MX6qV_raaQyD8WY-mBC8c60H3comj9QhhPJ9Dn06sbF02kbgFmU5Z-9i3ojQD49_onBL/s1600/27761_1396908495784_1624394274_30950568_4776649_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibakMZVWQr3foWQfrPv_9uZqLyIZpcIXmTYnkTbsB5R4vgMM4FWmwl54nV1tnhNvGkKqC3jqQ9MX6qV_raaQyD8WY-mBC8c60H3comj9QhhPJ9Dn06sbF02kbgFmU5Z-9i3ojQD49_onBL/s1600/27761_1396908495784_1624394274_30950568_4776649_n.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(මේ තියන කි.මි. කනුව ළඟ තමයි අපේ සයිට් ඔෆිස් එක තිබුනේ. මේක මම ගත්තේ එහෙන් එන්න බස් එක එනකල් ඉන්න වෙලාවේ.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම එහෙ හිටියේ සති තුනයි. හෙඩ් ඔෆිස් එකේ වැඩක් කියලා මාව ආයෙත් ගෙන්නගත්තා. මම ආපු ගමන් කලේ මේ කවිය ෆොටෝ එකට දාල හදපු එක.:) මගේ ඇත්ත මූනුපොතේ එකවුන්ට් එකේ ඉන්න අයට නම් බලන්න පුළුවන් මේක ඇති Wall Photos වල. සති තුනෙන් ඉවර වුන නිසා හොඳයි, තව හිටිය නම් පිස්සු හැදෙනවා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-12951905175565076912012-04-24T17:42:00.000+05:302012-04-24T17:42:23.442+05:30අවසන් කවිය<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7Vo_nj8EEP2cxOu2zIr8_cIJ3vEjW26H5JOKNPQlEWNulfXIKDK-3mlUwftM1E5DmCo9YqbOGumcz1wtq9PhZfTudQ9U8hYHCKpj2WCwTWJiVQeHBW6hyphenhyphenYy_P_uuQXADBaVAcGMvDS5R9/s1600/Untitled-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7Vo_nj8EEP2cxOu2zIr8_cIJ3vEjW26H5JOKNPQlEWNulfXIKDK-3mlUwftM1E5DmCo9YqbOGumcz1wtq9PhZfTudQ9U8hYHCKpj2WCwTWJiVQeHBW6hyphenhyphenYy_P_uuQXADBaVAcGMvDS5R9/s400/Untitled-1.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ඔබ නමට ලියවෙන</div>
<div style="text-align: center;">
මෙයයි අවසන් කව</div>
<div style="text-align: center;">
තවත් මේ පන්හිඳෙන්</div>
<div style="text-align: center;">
නොලියවෙයි කවි ඔබ ගැන</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
මතක ඇත්නම් ඔබට</div>
<div style="text-align: center;">
පෙර දිනක ඔබ නමට</div>
<div style="text-align: center;">
සෙනෙහසින් පද බැන්ද</div>
<div style="text-align: center;">
පුංචි කවියක අරුමය</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span id="bc_0_35b+seedDaAkD" kind="d">අසම්පූර්ණයි තවම<br />ඔබ නමින් මා ලියූ කවිය<br />අත් හැර දමන්නට එය<br />සිත නොනැමෙයි කිසි විට</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span id="bc_0_35b+seedDaAkD" kind="d"></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span id="bc_0_35b+seedDaAkD" kind="d"></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span id="bc_0_35b+seedDaAkD" kind="d"></span>වෙහෙසයි දැන් සිත හොඳටම</div>
<div style="text-align: center;">
ගලපගන්නට බැහැ</div>
<div style="text-align: center;">
තවත් මේ පද මට... </div>
<div style="text-align: center;">
වෙහෙසුනත් කොයිතරම්</div>
<div style="text-align: center;">
අර්ථයක් දෙනු බැහැ මේ කවියට</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
නික්මෙන්නට කාලයයි</div>
<div style="text-align: center;">
අතැර හැර ඒ කවිය </div>
<div style="text-align: center;">
නොගැලපෙන පද ගොඩක් මැද</div>
<div style="text-align: center;">
තවත් හරඹයක ඵල කිම </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
තරහක් නෑ කිසිම</div>
<div style="text-align: center;">
එළිසමය නොවූවාට</div>
<div style="text-align: center;">
මගේ කවියට නුඹ...</div>
<div style="text-align: center;">
මට ලියනු බැරි කවිය<br />
ලියනු ඇත තවකෙකු හෙට</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
නිමාවයි මෙය </div>
<div style="text-align: center;">
වෙහෙසකර වූ ගමනක</div>
<div style="text-align: center;">
ඉතින් හැර යමි</div>
<div style="text-align: center;">
මට අයිති නැති මගේ කවිය</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com39tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-6644079113328850892012-04-20T10:49:00.001+05:302012-04-20T10:51:35.751+05:30මෙන්න ගහනෝ...!<div style="text-align: justify;">
අලුත් අවුරුද්දට පළවෙනි පෝස්ට් එක කොටන්න යන්නේ.:) හැබැයි කියන්න වෙන්නේ නම් එච්චර ලස්සන කතාවක් නෙමෙයි. කැම්පස් එකේ සෙට් එකක් ඊයේ අපේ පැත්තේ යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර සෙට් වුනා. නුවර, පුත්තලම, කුරුණෑගල වගේ එක එක පැති වලින් 6 දෙනෙක් බයිසිකල් වලිනුයි, තව එකෙක් බස් එකෙනුයි ආව. ළඟ පාත හිටපු උන් 4 දෙනෙක් එකෙක්ගේ තී වීල් එකකින් එහෙට ගියා. මාත් ගියේ තී වීල් එකේ. උන් ටික රෑ එහෙන් කාල එහෙමම දෙනියායේ තව එකෙක්ගේ ගෙදර යන්න සෙට් කරගෙන හිටියේ. දවල් වෙනකොට අපි එහෙට ගියා. ඊට පස්සේ ඉතින් කැරම් ගහල, සළු වෙන උන් සළු වෙලා, නාල, රෑටත් කාලම තමයි ආවේ. රෑ වෙලා තව එකෙක් ආව. ඉතින් ඔක්කොම කරලා එනකොට තමයි සීන් එක ගියේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
උන්ගේ ගෙදර තියෙන්නේ ප්රධාන පාරෙන් ටිකක් ඇතුලේ. දැන් අපි බයික් තුනේ 6 දෙනයි, තී වීල් එකේ 6 දෙනයි ආවේ. මම ආවේ ත්රී වීල් එකේ ඉස්සරහ ඩ්රයිවර්ගේ සීට් එකෙන් කෑල්ලක් ඉල්ලගෙන. අපි අතුරු පාර දිගේ ඇවිත් ප්රධාන පාරට දාන්න හදන කොට එතන ත්රී වීල් එකක් නවත්තලා තිබුනා. 15ක් විතර වට වෙලත් හිටියා. අපි අර ත්රී වීල් එක පිටිපස්සෙන් නැවැත්තුවා යන්න ඉඩ ලැබෙනකල්. තත්ත්පර ගානක් යනකොට තමයි තේරුනේ එතන රණ්ඩුවක් කියලා. ඊළඟ මොහොතේ ඒක ගුටි කෙලියක් බවට පත්වුනා. අපිව දැන් කරකවලා අත ඇරියා වගේ, කවුද ගහන්නේ කවුද ගුටිකන්නේ කියලවත් හිතා ගන්න බෑ, චට පට ගාල වදිනවා විතරයි පේන්නේ. අපි එතකොටත් ත්රී වීල් එක ඇතුලේමයි හිටියේ. මොකෝ අපි මැදට පැනලා නවත්තන්න කියලයැ. අපිත් කරගන්න දෙයක් නැතුව බලාගෙන හිටියා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
එතකොටම කවුද ගෑනු කෙනෙකුයි, අවුරුදු දහ අටක විස්සක විතර කෙල්ලෙකුයි එතනට දුවගෙන ආව. අර ගෑනු කෙනා ආපු ගමන් මැදට පැනලා වලිය බේරන්න හදනවා. ඊළඟ මොහොතේ අපි දැක්කේ අර ගෑනු කෙනා විසිවෙලා ඇවිත් අපේ ත්රී වීල් එක ඉස්සරහ වැටෙනවා. මම නිකන් ඉබේම වගේ ත්රී වීල් එකෙන් එලියට පැන්නේ. ඒ මනුස්සයට අවුලක් නෑ, ඒ මනුස්සය ආයෙත් නැගිටලා වලිය මැද්දට ගියා. අපිට තේරුණ විදියට වලිය යන්නේ ත්රී වීල් එකකින් ආපු කට්ටියකුයි, පාර අයිනේ හිටපු කොල්ලෝ සෙට් එකකුයි අතරේ. ත්රී වීල් එක පාරට දාන්න හදද්දී මොකක් හරි වෙන්න ඇති. පොඩ්ඩක් ගෑවුනත් ඇතිනේ ඉතින් මරාගන්න. කොහොමහරි කොල්ලෝ සෙට් එකේ පිරිස වැඩියි. ත්රී වීල් එකෙන් ආපු අයට තමයි වැඩිපුර ගුටි වදින්නේ. අර ගෑනු කෙනෙයි කෙල්ලයි ත්රී වීල් එකෙන් ආපු අයගේ කවුරුහරි.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
වැඩේ නවතින පාටකුත් නෑ. අර ගෑනු මනුස්සයත් ගේම අතාරින්නෙ නෑ, කොහොමහරි එයාගේ අයව පැත්තකට ගන්න හදන්නේ. අර කෙල්ල හිටියේ මගේ ළඟ. ඒකි හොඳටම බය වෙලා. ත්රී වීල් එකෙන් ආපු සෙට් එකේ දහ අටක විස්සක විතර කොල්ලෙක් හිටියා, ඌ නාහෙට අහන්නෙම නැති එකෙක්. ඌ එක පාරටම ත්රී වීල් එකේ තිබිලා මොකක්දෝ පොල්ලක් ගත්තා. ඊට පස්සේ ඒකෙන් අර කොල්ලෝ ටිකට ගහගෙන ගහගෙන ගියා. කොහෙන් ආවද මන්ද තවත් පොලු දෙකක් අර කොල්ලෝ සෙට් එක අතට ආව. ඒ පාර දැන් පොලු වලින් ගහගන්නේ. කොහොමහරි ත්රී වීල් එකෙන් ආපු අය දැන් හොඳටම ගුටි කනවා. අරුන් පොලු තුනෙන්ම මුන්ට ගහනවා. ත්රී වීල් එකේ ආපු අය වැඩේ අත ඇරලා පසු බැස්සා. හැබැයි අර කොල්ලෝ සෙට් එක නැවැත්තුවේ නෑ. උන් පොලු වලින් ගහගෙන ගහගෙන ගියා. අර ගෑනු මනුස්සය මැදට පැනලා අර කොල්ලන්ට පින්සෙන්ඩු වෙවී ගහන එක නවත්තන්න හදනවා. ඒත් උන් නවත්තන්නේ නෑ, ඒ ගෑනු කෙනාව බේර බේර අනිත් උන්ට ගහනවා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ත්රී වීල් එකේ ආපු අය යන්න හැදුවත් අරුන් යන්න දෙන්නේ නෑ, හොඳටම ගහනවා. අර ත්රී වීල් එකේ ආපු කොල්ල තමයි බේර ගන්න බැරි. ඌ ගේමටමයි යන්නේ. කොහොමහරි අර ගෑනු කෙනෙයි තව එකෙකුයි ඌව ඇදලා දාගත්තා ත්රී වීල් එකට. එතකොට ටිකක් විතර වැඩේ ශේප් වේගෙන ගියේ. ඌ තමයි ත්රී වීල් එක ගෙනත් තියෙන්නේ. ඌ ඒක ස්ටාර්ට් කරන්න හදනකොට එකෙක් ඇවිල්ල අරූව ආයෙත් එලියට ඇදලා අරගෙන ගහන්න ගත්තා. අර ගෑනු කෙනා පැනලා කොහොමහරි අරූව ආයෙත් ඇතුලට දාගත්තා. ඒත් හරි යන්නේ නෑ, ඒ පාර තව එකෙක් ත්රී වීල් එක ඇතුලට කකුල දාල ඌට ගහන්න ගත්තා. ඌත් නාහෙට අහන්නේ නැති එකා නේ, ඌත් එලියට බැහැලා ආයෙත් ගහනවා. ඒ වෙලාවේ නම් හොඳටම වැදුනා ඒ කොල්ලට. දැන් අර කෙල්ලත් නලියනවා, ඒකිත් මැදට පනින්න හදන්නේ. මම ඒකිට "ඔයා පැත්තකට වෙලා ඉන්න" කියල කියන්නත් ගිහින් නිකන් හිටියා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කොහොමහරි ත්රී වීල් එකෙන් ආපු අය අර කොල්ලව ඇදගෙන පස්සට ආව. ඌ එන්නෙම නෑ, ගහන්නමයි යන්නේ. එතකොට අර කෙල්ලත් පැනලා අරූව පස්සට ඇදගෙන ආව. ඒ අස්සෙත් අරුන් පොලු වලින් ගහනවා. හැබැයි තව පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ වුනා නම් අර කෙල්ලටත් පොලු පාරක් වදිනවා. ඒකිට ඒ පාර වැදුනා නම් ඉතුරු වෙන්නේ නෑ. ඒකි චූටි, කෙට්ටු කෙල්ලෙක්. අරූව කොහොමහරි අපි ආපු පැත්තටම ඇදගෙන ගියා කට්ටිය එකතු වෙලා. ඊට පස්සේ බලනකොට පාර ගාව කෙනෙක් වැටිලා ඉන්නවා. අරූව ඇදගෙන ගියාට පස්සේ ඔක්කොම අර මනුස්සයට ගහලද කොහෙද. අර ගෑනු කෙනා "අනේ අයියේ" කියල කෑගහගෙන එතනට දිව්වා. අර කෙල්ලත් එතනට දිව්වා. ඔන්න එතකොට කොල්ලෝ සෙට් එක බය වෙලා ශේප් එකේ මාරු වුනා. ඒ මනුස්සයට පොලු පාරක් වැදිලා මම හිතන්නේ, සිහිය නැතුව වැටිලා ඉන්නවා. දැන් ගහගත්ත උන් එකෙක්වත් නෑ. අර වැටිච්ච මනුස්සයයි, ගෑනු කෙනයි, කෙල්ලයි, අපේ සෙට් එකයි විතරයි. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඒ වෙලාවේ තමයි මම ආමාරුවෙන් පියවි සිහියට ආවේ. මම හැරිලා බලනකොට අපේ උන් ගල් ගැහිලා වගේ බලන් ඉන්නවා. මම එකෙක් කතා කරගෙන අර මනුස්සය ලඟට ගියා. ඌ පැන්න ගමන් අර මනුස්සයාගේ නාඩි අල්ලලා බැලුවා පන තියේද කියලා. ඒ මනුස්සය අමාරුවෙන් හුස්මත් ගන්නවා, මූ බැලුවේ පන තියේද කියලා. දැන් අර ගෑනු කෙනා කෑගහගහ එහාට මෙහාට දුවනවා. අර කෙල්ල අර මනුස්සයව බදාගෙන අඬනවා. වටපිට කවුරුවත් ඇත්තෙත් නෑ. අපේ ත්රී වීල් එක ගෙනාපු එකාට මම ගිහින් කිව්වා මේ මනුස්සයව හොස්පිටල් එකට අරන් යමු කියලා. ඌ කිව්වා අර මිනිස්සුන්ගේ ත්රී වීල් එකේම දාගෙන යමු කියලා. බයික් වල ආපු සෙට් එකේ එකෙක් හිටියා ත්රී වීල් ලයිසන් තියන. ඌ ටක් ගාල අර මිනිස්සුන්ගේ ත්රී වීල් එක ගත්තා. යතුර බිම තිබුනේ, ලෝක අමාරුවෙන් හොයා ගත්තේ. කොහෙන්හරි තව තව පිරිමි කෙනෙක් ඇවිත් හිටියා අර ත්රී වීල් එකේ ආපු අයගේ නෑදෑ වෙන. ඒ මනුස්සයවත් නග්ගගෙන ලෙඩත් ඇතුලට දාගත්තා. අර ගෑනු කෙනා කෑගහනවා ඉවරයක් නෑ "අනේ මල්ලි අපිට උදව් කරන්න" කියලා. ත්රී වීල් එක පදින එකා ගම්පහ එකෙක්. ඌ පාරවල් දන්නේ නෑ. මාත් අමාරුවෙන් ඇතුලට රිංග ගත්තා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඊට පස්සේ ඉක්මනට ඒ මනුස්සයව හොස්පිටල් එකට අරගෙන ගියා. වැඩි දුරක් නෑ, කි.මී. 5ක් වගේ තියෙන්නේ හොස්පිටල් එකට. යන අතරේ අර ගුටි කාපු මනුස්සය ඔලුව උස්සලා බැලුවා. කතා කලේ නම් නෑ. මොකද වුනේ කියලවත් කවුරුවත් දන්නේ නෑ. ඊට පස්සේ හොස්පිටල් එකට ගිහින් බාර දුන්නා. මායි අනිත් එකයිම ඒ මනුස්සයව රෝද පුටුවක වාඩි කරවලා අර මනුස්සය එක්ක ඇතුලට යැව්වා. ලෙඩත් එක්ක ආපු මනුස්සයට මුකුත් තේරෙන්නේ නෑ. ඒ මනුස්සය බයවෙලා ඔක්කොටම වැඩිය. "මල්ලි මම ලෙඩාව බාරදීල එනකල් පොඩ්ඩක් ඉන්න" කියල ගියේ. එතන හිටිය දොස්තර ලෙඩාගෙන් විස්තර ඇහුවා. ඒ මනුස්සය හරියට කතා කලේ නෑ. ලෙඩා බාර දෙන්න ආපු එකා පැත්තකට වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා. ඊට පස්සේ අරූ ත්රී වීල් එක එළියෙන් නවත්තලා යතුර අරගෙන ආව. අපිට කරන්න පුළුවන් ටික අපි කළා නේ. තව එතන අපි හිටියා කියල වැඩකුත් නැති නිසා අපි යතුරත් අර කෙනාට දීල ආව. මම කිව්වා අර මනුස්සයට ඔලුවට පොලු පාරක් වදින්න ඇති කියලා කියන්න කියලා. අපි එනකොට ලෙඩාව රෝද පුටුවේ තියාගෙන වාට්ටුවකට අරගෙන ගියා. ලොකු අමාරුවක් නම් පෙනුනේ නෑ. වැදුන පාරට සිහි නැති වෙලා වගේ තියෙන්න ඇත්තේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඊට පස්සේ ඉතින් අපි එන්න ආව. මාව ගෙදරින් දාල අරුන් එහෙමම ගියා. ඕක තමයි සිද්ධිය. වලි නම් ඕන තරම් දැකලා තියනවා. හැබැයි ගුටිකාපු කෙනෙකුට උදව් කලේ පලවෙනි වතාවට. හිතට පොඩි සතුටකුත් දැනුනා මනුස්සයෙක් අසරණ වුන වෙලාවට උදව් කරන්න පුළුවන් වුනා නේද කියලා. මට වැඩියෙන්ම දුක අර ගෑනු කෙනා ගැන. ගේම අත ඇරියෙම නෑ. ඒ මනුස්සය හිටියේ නැත්තන් ඕක ඔහොමවත් ඉවර වෙන එකක් නෑ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ප.ලි. ඊයේ ලියන්න ගත්තට අද තමයි ඉවර කලේ. එතකොට මේ සිද්ධිය වුනේ පෙරේද රෑ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com37tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-9896835894646484792012-04-10T17:24:00.000+05:302012-04-21T23:49:17.774+05:30අවුරුද්ද නම් ඒවි, ඒත් ඒ මම හිතපු විදියට නොවේවි<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
තවත් අලුත් අවුරුද්දක්</div>
<div style="text-align: center;">
ටික දිනකින් ඒවි</div>
<div style="text-align: center;">
හැමදාම වගේ මේ පාරත් </div>
<div style="text-align: center;">
කොහා උගේ සින්දුව කියාවි</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ඒත් ඒ අවුරුද්ද </div>
<div style="text-align: center;">
හිතපු තරම් ලස්සන නොවේවි</div>
<div style="text-align: center;">
අවුරුද්ද ගැන මම දැකපු හීන</div>
<div style="text-align: center;">
එකක් වත් ඉටු නොවේවි</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
අවුරුද්දට ගෙදර යන්න</div>
<div style="text-align: center;">
ඔයා මගේ ළඟ නැති වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
වෙනද පුරුදු පාරේම</div>
<div style="text-align: center;">
මම තනියම ගෙදර යාවි</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
නැකත් වෙලාවට ෆෝන් එකෙන්</div>
<div style="text-align: center;">
බත් කටක් කවන්න මට බැරි වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
වැඩ අල්ලන්න ඔයත් එක්ක</div>
<div style="text-align: center;">
කතා කරන්න මට බැරි වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
මම හිතපු විදියට</div>
<div style="text-align: center;">
මුකුත් වෙන්නේ නැති වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
අවුරුදු කාලේ ඔයත් එක්ක</div>
<div style="text-align: center;">
ඇවිදින්න යන්න මට බැරි වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ඔයා ගෙදරින් අරන් ආපු</div>
<div style="text-align: center;">
කැවිලි කන්න මට බැරි වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
ඔයාට දෙන්න හිටපු මල් මල් ගවුම</div>
<div style="text-align: center;">
දෙන්න විදියක් නැති වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
තවත් දවසක් වගේම</div>
<div style="text-align: center;">
අවුරුද්දත් යන්න යාවි</div>
<div style="text-align: center;">
සින්දු කියපු කොහාටත්</div>
<div style="text-align: center;">
ඊට පස්සේ වෙන වැඩ තියේවි</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
අවුරුද්දට මම දැකපු හීන</div>
<div style="text-align: center;">
එකින් එක බොඳ වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
අවුරුද්දත් ගිහින් ඔයත් ගිහින්</div>
<div style="text-align: center;">
මම විතරක් මෙහි ඉතුරු වේවි</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com63tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-5013173101685350262012-04-08T06:30:00.000+05:302012-04-08T06:30:01.772+05:30අක්කා නැති අපට බඩගිනි වෙන්න එපා....!<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFHH7I1bxXI4Mo-nFobhQddO7nG1fozNM5tmG2dtg9j7iECGzsj5GCEyirrFwZ1AUGn4VRQ0Q4odNj0srTq2nnctKi1ZINSkrcKENlvBYh6eecvbDeUzP82uKVU3_g6MgNPC5gYgoDS6Zy/s1600/425308_344327865606397_193218727383979_894506_1879359062_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFHH7I1bxXI4Mo-nFobhQddO7nG1fozNM5tmG2dtg9j7iECGzsj5GCEyirrFwZ1AUGn4VRQ0Q4odNj0srTq2nnctKi1ZINSkrcKENlvBYh6eecvbDeUzP82uKVU3_g6MgNPC5gYgoDS6Zy/s400/425308_344327865606397_193218727383979_894506_1879359062_n.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
අම්මියෝ, ගොඩක් කාලෙකින් මේ මොනවහරි කොටන්න කියල ලේස්ති වුනේ. ගොඩක් දවසකින් බ්ලොග් එකක් කියෙව්වේවත් නෑ. දන්නෙ නැද්ද ඉතින් ඔය හිටීගමන් එක එක ප්රශ්න එනවනෙ.:) අද ලියන්න හදන දේ නිකන් ආත්මානුකම්පාව පිටකිරීමක් වගේ දෙයක්. පොඩි කාලෙ ඉඳලම මට ලොකු අඩුවක් විදියට දැනුනු දෙයක් තිබුනා. අදටත් ඒ අඩුව කිසි අඩුවක් නතුව ඒ විදියටම මට දැනෙනව. සමහර විට ඒක එදාටත් වැඩිද කියලා හිතෙනවා. ඒ තමයි මටම කියල අක්කෙක් නැති එක. නංගියෙක් හරි මල්ලියෙක් හරි ඕන වුනා නම් ඒ කාලෙ අම්මටයි තාත්තටයි කියලා මොකක් හරි ඇරේන්ජ්මන්ට් එකක් දගන්න තිබුනා. ඒත් දෙයියනේ අක්ක කෙනෙක් කොහොමද එහෙම හදාගන්නේ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
අයියලා වැඩක් නෑ, උන් මේ ලෝකෙ රහක් නෑ. අනිත් එක උන් ගහනවයි, බනිනවයි, නීති දානවයි, බලෙන් වැඩ කරගන්නවයි කරදර ගොඩයි. උන් එක්ක හුරතල් වෙන්නත් බෑ නේ. ඊලඟට නංගිලා මල්ලිලත් වැඩක් නෑ, උන්ගෙනුත් වද විතරයි. අනිත් එක ප්රශ්නයක් ආපු වෙලවට, හිතට දුකක් ආපු වෙලාවට නංගිල මල්ලිලා එක්ක කියන්න බෑ නේ. ඒ වගේද අක්කෙක් හිටියොත්, හැමතිස්සෙම ආදරෙන් හොයලා බලනවා, හිතේ තියන ඕන ප්රශ්නයක් දුකක් කියන්න පුලුවන්, ඕන තරම් හුරතල් වෙන්න පුලුවන්, අම්ම නැති වෙලවට උකුල උඩ ඔලුව තියගෙන නිදා ගන්න පුලුවන්. තව කොච්චර වාසි තියේද. ඒ නිසයි මම අක්ක කෙනෙකුට එච්චර ආස. මොනව කරන්නද ඉතින් නෑ නේ. අනිත් එක ඉතින් අක්කෙක් ඉන්නවා නම් ඉතින් අම්ම නැති වුනත් බඩගින්නේ ඉන්න වෙන්නේ නෑ නේ.:)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මටම කියලා අක්ක කෙනෙක් හිටියේ නැති වුනත් මට ටිකක් හරි අක්ක වගේ හිටියේ මද්දු අම්මගේ දුව. මම පොඩි කාලේ හිටියේ මද්දු අම්ම ළඟ. මද්දු අම්ම ලඟට මගේ ගැන හොයල බැලුවේ ඒ අක්ක තමයි. මට කවලා පොවලා නාවලා මාව බලාගත්තා. හැබැයි කවදාවත් තමන්ගේම අක්ක කෙනෙක්ගෙන් ලැබෙන ආදරේ නම් මට ලැබුනේ නෑ. මද්දු අම්මගේ පුතාල දෙන්නට (ඒ කිව්වේ ඒ අක්කගේ මල්ලිලා දෙන්න) ලැබෙන ආදරෙයි මට ලැබෙන ආදරෙයි මහා ලොකු වෙනසක් මට දැනුනා. ඒ නිසයි මට එදා ඉඳලා අක්ක කෙනෙක් නැති අඩුව ගොඩක් දැනුනේ. කොහොම වුනත් ඉතින් මට එහෙම හරි අක්ක කෙනෙක් හිටියේ එයා විතරයි. ඒ නිසා වෙන්නැති එයා බැඳලා යන දවසේ අයියලා දෙන්න තරමටම මටත් ඇඬුනේ. බැඳලා ගියාට පස්සේ නම් මාව ඉන්නවද නැද්ද කියලවත් බැලුවේ නැද්ද කොහෙද.:) හැබැයි මම නහයේ සර්ජරි එකක් කරන්න ඉස්පිරිතාලේ නවත්තපු වෙලාවේ නම් අක්ක පුදුම මහන්සියක් වුනේ මම නිසා. (අක්ක ඒ ඉස්පිරිතාලේ නර්ස් කෙනෙක්)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
අක්ක කෙනෙක් නැතුව හිත රිදුන තැන් නම් ගොඩක් තිබුනා. මට අදටත් මතක් වෙන එක සිද්ධියක් තියනවා. දවසක් අපේ ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර දානයක් තිබුනා. අපි ඔක්කොම එහෙ ගිහින් හිටියේ. ඒ කාලේ මට එච්චරම ලොකු වයසක් නෑ. අයියල දෙන්නටත් (මද්දු අම්මගේ පුතාල දෙන්න) ලොකු වයසක් නෑ. අපි තුන් දෙනා ඉතින් බෙදාගෙන පැත්තකට වෙලා කෑවා. එතනට ලොකු අම්මගේ දුව බඳින්න හිටපු අයියත් ආව. අපි හතර දෙනාම කතා කර කර කකා හිටියේ. අපි කන වෙලාව වෙනකොට කට්ලට් ඉවර වෙලා තිබුනේ. ඒ වෙලාවේ එතනට මද්දු අම්මගේ දුවයි (මම කලින් කියපු අක්ක), ලොකු අම්මගේ දුවයි ආව. ලොකු අම්මගේ දුව අර අයිය ළඟිනුත්, මද්දු අම්මගේ දුව අයියල දෙන්න ළඟත් වාඩි වුනා. ඊලඟ මොහොතේ ඒ දෙන්න අතේ ගුලි කරන් හිටපු කට්ලට් ටිකක් හොරෙන්ම අර තුන් දෙනාගේ පිඟන් වලට වැටුනා. මොන කරුමෙකටද මන්ද මම ඒක දැක්කා. මගේ පිඟානට කට්ලට් එකක් දාන්න කෙනෙක් හිටියේ නෑ. මට අක්කෙක් හිටිය නම් මගේ පිඟානටත් ඒ වගේම කට්ලට් එකක් වැටේවි. මට ඒ වෙලාවේ දැනුන දේ නම් මට අදටත් විස්තර කරගන්න බෑ. මම හිටපු වයසත් එක්ක ඒ සිද්ධිය නම් වදින්න පුළුවන් ඇතුලටම වැදුනා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
දැන් ඉතින් හිතන්න එපා මේ කට්ලට් එකක් කන්න නැති වුන එකටයි මේක මේ දුක් වෙලා තියෙන්නේ කියලා. කට්ලට් එකට වඩා ලොකු දෙයක් එතන තියනවා. ඒ දේ තමයි මට නැති වුනේ. ඒක හැමෝටම තේරෙනවා ඇති කියලා මම හිතනවා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
අපේ එකෙක් ඉන්නවා ඌට අක්කලා හතර දෙනෙක් ඉන්නවා. අර මගේ <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/10/blog-post_18.html">පොඩි පොඩි කතා ටිකක්</a> පෝස්ට් එකේ බස් ටිකක් එකක කෙල්ලෙක්ට නම්බර් එකක් ලියල දෙන්න ගිහින් චාටර් වෙච්ච එකා ගැන තමයි මේ කිව්වේ. අම්මෝ ඌට තියන සැලකිලි. අක්කල හතර දෙනා තරඟෙට වගේ ඌට ආදරේ කලේ. උගේ අම්මයි තාත්තයි ඌ ගැන හෙව්වෙම නෑ, හැම දෙයක්ම බැලුවේ අක්කලා. අක්කලා හතරක් නම් හැබැයි ටිකක් විතර කරදරයි.:D දැන් නම් අක්කලා තුන් දෙනෙක්ම බැඳලා ගෙදරින් ගිහින්. දැන් ඉතින් අස්සයා මැරිච්ච කව් බෝයි වගේ ඔහේ ඉන්නවා.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
අක්කෙක් හිටිය නම් කියන සිතුවිල්ල හැමදාම හිතේ තිබුනත්, මේ ගැන ලියන්න හිතුනේ මේ ලඟදි වෙච්ච සිද්ධියක් නිසා. අක්කලා, මල්ලිලා ගැන කොච්චර හිතනවද හොයනවද කියලා මට එදා හිතුනා. මේ ලඟදි අපේ ඩිපාර්ට්මන්ට් ට්රිප් එක ගියා. සෞඛ්ය තත්ත්වය හොඳ නැති නිසා මම නම් ගියේ නෑ. හැම අවුරුද්දෙම ට්රිප් එක සංවිධානය කරන්න ඕන සකන්ඩ් ඉයර් එක. මේ කතාව ඉන්න අක්කා අපේ බැච් එකේ කෙල්ලෙක්. අර <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/07/blog-post_22.html">මම ඔයා හිතන විදියේ කෙනෙක් නෙමෙයි කසුන් </a>කියන පෝස්ට් එකේ ඉන්න කෙල්ලම තමයි. ඒකිගේ මල්ලි අපේ ඩිපාර්ට්මන්ට් එකේම සකන්ඩ් ඉයර් එකේ, ඒ කිව්වේ මේ පාර ට්රිප් එක කරපු බැච් එකේ. ඔන්න ඉතින් ට්රිප් එක ගිහිපු අපේ කට්ටිය පාන්දර 4.30 විතර ආව. අනේ ඉතින් මම පාන්දරම ලස්සන ලස්සන වචන ගොඩක් කියාගෙන ගිහින් කාමරේ දොර ඇරියා. ඊට පස්සේ උන්ට ඕන මගුලක් කරගන්න කියලා මම ආයෙත් නිදා ගත්තා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
නින්ද යාගෙන එනකොට කෝල් එකක් එනවා. මම බැලුවා යකෝ මේ පාන්දර මට කවුද කෝල් කරන්නේ කියලා. බැලින්නම් අරකි. කොල්ලෙක්ට කතා කරන වෙලාවක්ද ඒක මම අහන්නේ? :P මම ආන්සර් කරපු ගමන් මේකි පිස්සුවෙන් වගේ කියවගෙන කියවගෙන ගියා මටත් නිකන් පිස්සු වගේ. "අනේ බලන්න කසුන්, අපේ මල්ලි කොහේ ගියාද හොයා ගන්න නෑ. ට්රිප් එක ගිහින් ආවට පස්සෙ මල්ලි හොයාගන්න නෑ. විශ් කරන වෙලාවේ හිටියෙත් නෑ. ෆෝන් එකත ඔෆ් කරලා. යාලුවන්ගෙන් ඇහුවම එක එක කතා කියනවා. එකෙක් කියනවා මොකක්ද වැඩකට ගියාලු, එකෙක් කියනවා බෝඩිමට ගිහින් නිදිලු, අනිත් උන් දන්නේ නෑ කියනවා. බලන්න කසුන් අද එයාගේ බර්ත්ඩේ එක. මම එයාට තෑග්ගකුත් අරන් තියාගෙන හිටියේ දෙන්න. දැන් හොයාගන්නවත් නෑ. කොහෙහරි කරදරයක් නැතුව ඉන්නවා නම් කමක් නෑ. අනේ පොඩ්ඩක් හොයල බලන්නකෝ කසුන්. මම හිතන්නේ මෙයා අද බීලද කොහෙද. ඒකයි කවුරුවත් මට කියන්නේ නැත්තේ. පොඩ්ඩක් බලන්නකෝ කසුන්." </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
සීන් එක මේකයි. මේකිගේ මල්ලි අඩිය ගහන එකෙක්. හැබැයි ඒකි ඒක දන්නේ නෑ. ට්රිප් එක ගිහින් එන අතරේ උන් සෙට් එක බීල. පස්සේ කැම්පස් එකට ඇවිත් ඒකි මල්ලිව හොයනකොට ඌ නෑලු. දැන් අරකිට පිස්සු හැදිලා වගේ. ඊට පස්සේ මම සකන්ඩ් ඉයර් එකෙකුට කෝල් කරලා බැලුවා, ඌ වැඩිවෙලා බෝඩිමේ නිදිලු. ඌව කරෙන් අරගෙන ගිහින් තමයි බෝඩිමට දාල තියෙන්නේ.දැන් ඉතින් ඕක කිව්වොත් මේකි යකා නටනවා. මම කිව්වා මල්ලි මහන්සියට බෝඩිමට ගිහින් නිදි කියලා. මල්ලි ඉන්නවා කියල දැනගත්තට පස්සේ ඔන්න බය නැතිවුනා. හැබැයි දැන් ඒකිට සැකයි බීල කියලා. දැන් ඊට පස්සෙත් කෝල් කර කර මගෙනුත් එක එක විදියට අහනවා මල්ලි බීල නේද කියලා. මම බොහොම අමාරුවෙන් බේරිලා ශේප් කර කර හිටියා. ඊට පස්සේ එක පාරක් කිව්වා "කමක් නෑ එයා දැන් පොඩි ළමයෙක් නෙමෙයි නේ, හරි වැරැද්ද එයාම තීරණය කර ගනීවි නේ. එයාට හොඳ නම් මට මොකද?" කියලා. මම හිතුවා අම්මෝ ඊට පස්සේ වත් වැඩේ ඉවරයි කියලා. මොන? මෙන්න ටිකකින් ආයෙත් කෝල් එකක් එනවා. එතකොට 6.30 විතර ඇති. "කසුන් මට ඔයාලගේ පරණ බෝඩිමට යන පාර කියන්න." (අපි කලින් හිටිය බෝඩිමේ තමයි දැන් ඒකිගේ මල්ලිලා ඉන්නේ) මොන මගුලක්ද මේකි කරන්න යන්නේ? කොල්ලෝ 16ක් ඉන්න බෝඩිමකට යන්නද මේකි හදන්නේ? අම්මෝ පුදුම අමාරුවෙන් කියලා කියලා ශේප් කරගත්තේ. ඒකි යන්නමයි හැදුවේ. කොහොමහරි මගේ අහිංසක නින්දට නම් හොඳටම ෂොට් එක හම්බවුනා.පාන්දර 4.30 ඉඳලා 6.30 විතර වෙනකල් පස් පාරක් විතර කෝල් කළා. ඉතින් කොහේ නිදා ගන්නද? නින්ද යාගෙන එනකොට ආයෙත් කෝල් එකක් එනවා. ඒකි නම් පොඩ්ඩක් වත් නිදාගෙන නෑ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මේකි පස්සේ දවසේ ලෙක්චර්ස් ආවෙත් නෑ. කොහොමහරි අරූ ටිකක් දවල් වෙන්න කෝල් එකක් දීල. අරකි බනිනකොට මල්ලි අනිත් පැත්තට බැනගෙන බැනගෙන ගිහින්. "තමුසේ මගුලක් කියනවා, මම මේ මහන්සියට නිදා ගත්තේ" කියලා. කොහොමහරි අන්තිමට ඒකි උගේ බොරුවට අහු වුනා.:) මම පස්සේ කෝල් එකක් දීල බැලුවා, එතකොට ශේප්. කොහොමහරි ඕක අපේ බැච් එකම වගේ දන්නවා. ට්රිප් එක ගිහින් ආපු වෙලාවේ මේකි කැම්පස් එක දෙවනත් වෙන්නම මල්ලිව හොයලා. අපි ඉතින් ඊට පස්සේ කලේ අරකිගේ මල්ලි දැකපු දැකපු තැන අක්කට කියනවා කියල ඌව බයිට් කරපු එක. හැබැයි ඒකිගේ සැකේ සම්පූර්ණයෙන්ම නැති වෙලා නම් නෑ. මට පස්සෙත් කිව්වා පොඩ්ඩක් හොයලා බලන්න කියලා. මට ඇත්තටම දුක හිතුනා ඒකි ගැන. කොයිතරම් අරූ ගැන හොයනවද? කොයිතරම් ඌට ආදරේද? මට ඒකිට ඇත්ත කියන්නත් හිතිලා පස්සේ ආයෙත් නිකන් හිටියා ඒකිට දුක හිතෙයි කියලා. එකක් ඒකි මගේ හොඳ යාලුවෙක්, අනිත් එක ඒකිත් අක්ක කෙනෙක්. ඒකිගේ එකටම ඉන්න යාළුවො එක්කෙනක් වත් ට්රිප් එක ගියේ නෑ. (වෙනදට ඒ සෙට් එකම යනවා නම් විතරයි යන්නේ. නැත්තන් එක්කෙනෙක් වත් යන්නේ නෑ.) ඒත් මේකි මල්ලි නිසාමයි ගියේ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
'අක්කා දෙවැනි අම්මාය' කියලත් කතාවක් තියනවා නේ. මම හිතන්නේ අක්කලා ඉන්න ගොඩක් දෙනෙක් ඒකට සාක්ෂි දරයි. මෙහෙම දේකුත් තියනවා, මම අයියලා, නංගිලා මල්ලිලාට ආදරේ නෑ කියනවා නෙමෙයි හොඳද. නැත්තන් මට අයියලාගෙන් බැනුම් අහන්න වෙන්නේ.:) ඒක පෙන්නන විදියෙයි වෙනස තියෙන්නේ. හරියට අම්මගෙයි තාත්තගෙයි ආදරේ වගේ. අම්ම ආදරේ පෙන්නද්දී තාත්ත හිතේ තියාගෙන ඉන්නවා. ඒ වගේම තමයි අයියලත් ආදරේ පේන්නේ නෑ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කැම්පස් එකේදී වුනත් නිතරම දකිනවා අපේ උන්ගේ අක්කලා හැමතිස්සෙම කතා කර කර සැප දුක අහනවා, ගෙදර එන්න කියනවා. අලේ ඉතින් මට එහෙම කතා කරන්න කවුරුවත් නෑ නේ.:( දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නෑ. මේ ආත්මේ පින් කරලා ලබන ආත්මේ හොඳ අක්කෙක් ලැබෙන්න කියලා තමයි ප්රාර්ථනා කරන්න වෙන්නේ.:)</div>
<div style="text-align: justify;">
.................................................................................................................................................................. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ප.ලි. හැබැයි ඉතින් මේ ලෝකේ ඉන්න හැම අක්කම මම ඔය කිව්වා වගේ නෑ. හතුරෙක්ගෙවත් අක්ක කෙනෙක් වෙන්න හොඳ නැති අතලොස්සක් පමණ පිරිසකුත් ඉන්නවා. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com4727 Janaki Ln, Colombo 00400, Sri Lanka6.904614047238085 79.826660156254.8916080472380852 77.29980465625 8.9176200472380849 82.35351565625tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-70196596164421134532012-03-23T00:23:00.002+05:302012-03-23T10:45:55.101+05:30හිතේ දුකට එතකොට කවි කියැවෙනවා<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyYgySt00c7BQdLQU3jiA6ODtzs7s7ImtsaOMMNs1fgRUcQQ6vDmMpkTiPSeaWQf_eu5grwAOC0yxOfg_PEy0qM09hMwzqv3jWWUxndKHGmHEagi-t8KRT-LRw0p3hi4l5Bvc76lR5YBak/s1600/chicken+fried+rice.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyYgySt00c7BQdLQU3jiA6ODtzs7s7ImtsaOMMNs1fgRUcQQ6vDmMpkTiPSeaWQf_eu5grwAOC0yxOfg_PEy0qM09hMwzqv3jWWUxndKHGmHEagi-t8KRT-LRw0p3hi4l5Bvc76lR5YBak/s400/chicken+fried+rice.JPG" width="400" /></a></div><br />
පහත කවි පෙළ අමරදේවයන්ගේ 'පිලේ පැදුර හේනට අරගෙන යනවා' ගීතයේ තාලය සිහි කරගෙන කියවන මෙන් ඉල්ලා සිටිමි. <br />
<br />
මැච් එක බලා බත් එක මට මිස් වෙනවා<br />
කැන්ටිම වසා කන්නට තැන් නැති වෙනවා<br />
පාරේ කඩත් වහලා දැන් නිදියනවා<br />
රෑට කන්න මොකවත් මට නැති වෙනවා<br />
<br />
බඩගින්දර ඉවසන්නට බැරි වෙනවා<br />
හිතේ ගින්න ඊටත් දැන් වැඩි වෙනවා<br />
දවල් කාපු බත් එක මට සිහි වෙනවා<br />
හිතේ දුකට එතකොට කවි කියැවෙනවා<br />
<br />
හෙට උදේට ලෙක්චර් එක සිහි වෙනවා<br />
බඩගින්දර තව එතකොට වැඩි වෙනවා<br />
නොකා නොබී නින්දට යන්නට වෙනවා<br />
හිතේ දුකට එතකොට කවි කියැවෙනවා<br />
<br />
...................................................................................................................................................................<br />
<br />
ප.ලි. රෑ කෑම අහිමි වීමේ දරුණු ශෝකයෙන් ලියන ලද්දක් බව සලකන්න.Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com44tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-42578672278547372312012-03-17T07:33:00.004+05:302012-03-17T07:54:10.172+05:30තවත් එක් (කෙටි) කතාවක්<div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0WxLRFVyfaDRAmwmHowPRRw6IpU8DfElN2kymwnnADNZrLC3uGfVCntC_ntpulCsSieHY005LsbPvey7lb6T7mLj3H8g_6i6OY8zYKfCZPKjw8ny9eqTwZI8Xb41pzHPUqzuvAeu7yZKn/s1600/20110102_0007_TheHouseCrow_WEB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0WxLRFVyfaDRAmwmHowPRRw6IpU8DfElN2kymwnnADNZrLC3uGfVCntC_ntpulCsSieHY005LsbPvey7lb6T7mLj3H8g_6i6OY8zYKfCZPKjw8ny9eqTwZI8Xb41pzHPUqzuvAeu7yZKn/s400/20110102_0007_TheHouseCrow_WEB.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">හිරුගේ තද හිරු රැස් පහව ගොස් පරිසරය සෞම්ය ස්වභාවයක් ගනිමින් සිටියේය. එහෙත් ඒ සෞම්ය බව විඳ ගැන්මට තරම් මා වාසනාවන්තයෙක් නොවීය. දින ගණනක් අතු නොගෑ මිදුල, උසට වැවී තිබුණු තණකොළ, වියලී ගිය මල් ගස්, මවා පෑවේ අත්හැර දැමූ නිවසක අකාරයක්ය. දින ගණනක් පුරාවටම අවට නිවෙස් වලින් තම ආහාර වේල සපුරා ගත් ටිකිරා ඒ ගැන කිසිදු තරහක් ඇති කර නොගෙන තවමත් ගේට්ටුව අසලට වී වත්ත මුර කරයි. වැට අයිනේ ඇති අඹ ගහ මුළුමනින්ම මියගොස් ඇත්තේය. එහි දිරාගිය සැකිල්ල මතට වී සති ගණනක් පුරාවට සිටින කාක්කා දෙස මම බලා සිටියෙමි. අඹ ගෙඩියක් තබා කොළයක් වත් නැති ගස මතට වී ඌ නිසොල්මනේ සිටියි. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"පුතේ...."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මම අම්මාගේ හඬින් අවදි වී ගෙතුලට ඇදුනෙමි. ඇඳ අසල ඇති මේසය අල්ලාගෙන ඇය වම් ඇලයට හැරෙමින් සිටියාය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"ඇයි අම්ම හැරෙන්න හදන්නේ?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"එකම විදියට ඉන්න බෑ දරුවෝ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මම ඇයට හැරෙන්නට උදව් කර ඇඳ අසල තබාගෙන තිබූ බැංකුවෙන් වාඩි වුනෙමි.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"ඇයි අම්ම කතා කළේ?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අර දරුවා තාම ආවේ නැද්ද පුතේ?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"තාම නෑ අම්මේ, මම දැන් කතා කරනකොට බස් එකෙන් බහින්න හදන්නේ කිව්වා. දැන් ඒවි."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"හ්ම්ම්...."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"දැන් ඇයි අම්ම නිශාට එන්න කියන්න කිව්වේ? ඔන්න ආයෙත් එයා එක්ක රණ්ඩු වෙන්න නම් හදන්න එපා හොඳද."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"පිස්සුද දරුවෝ, මැරෙන්න වැටිලා ඉන්න මම මොකටද තවත් රණ්ඩු වෙන්නේ. පුතා බය නොවී ඉන්නකෝ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මා මේ සිටින්නේ අවුරුදු විසි හතක් මා රැක බලාගත් මගේ අම්මාගේ මරණ මන්චකයේය. වෛද්යවරුන්ට අනුව ඇයට තවත් දින දෙක තුනකට වඩා ජීවත් වීමට අවස්ථාවක් නැත. තරුණ කළ අධික ලෙස වෙහෙස වී ඇති නිසා ඇගේ සිරුර ඉතා දුර්වල බවත්, එම නිසා තව දුරටත් ඖෂධ ලබා දීමෙන් ඇගේ මරණය ඉක්මන් විය හැකි බවත් වෛද්යවරුන් පැවසුවෝය. තවදුරටත් කළහැකි කිසිත් නැතැයි ඔවුන් පැවසුවෝය. එසේ කියා ප්රතිකාර නවතා අම්මාගේ ටිකට් කැපුවේ මීට දින හතරකට පමණ ඉහතදීය. වාට්ටුවෙන් පැමිණෙන වෙලාවේ එහි සිටි වෛද්යවරයා මගේ කරට අත දමා පැවසූ වදන් තවමත් මගේ කන් වල දෝංකාර දෙයි.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"පුතා අම්මව සතුටින් තියන්න. එයාට තව වැඩි දවසක් නෑ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">තාත්තාගේ හදිසි වියෝවෙන් පසු අක්කාත් මාත් උස් මහත් කිරීමට අම්මා නොවිඳිනා දුක වින්දාය. අපේ සියලුම අවශ්යතා සපිරුණේ අම්ම කුලී වැඩ කර උපයාගත් මුදලිනි. දෑසින් වැටෙන කඳුළු සඟවා ගැනීමට මම ඇඳ මතින් හිස තබා ගත්තෙමි. අපහසුවෙන් ඔසවාගත් සුරතින් ඇය මගේ හිස පිරිමදින්නට විය. ඒ සුවය මා වින්දේ බොහෝ කලකිනි. ඇය යමක් කියන්නට වෙර දරන බවත් එහෙත් ඇය ගොළු වී ඇති බවත් මට හැඟිනි.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"සුරංග! සුරංග!!"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අන්න අම්මේ නිශා ඇවිත්."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අනේ පුතේ ඒ දරුවව එක්කන් එන්න."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මා කාමරයේ සිට ගේ ඉදිරිපසට ඇවිද ගියේ තරමක් චකිතයකින් යුතුවය. හිසේ කෙස් ගාණටත් වඩා මෙහි පැමිණ ඇති නිශා අවසන් වතාවට මෙහි පැමිණියේ මීට වසර තුනකට පමණ ඉහතදීය. ඒ අම්මා ඇයට බැන එලවාගත් දවසේය. සුපුරුදු ලෙන්ගතු සිනාවෙන්ම මුව සරසා ගත් ඈ දොර අසල සිටගෙන සිටියාය. ඒ සිනාව යට සැඟවුණු වේදනාව මට නොපෙනුනාම නොවේ. මා මද වේලාවක් නිසලව ඈ දෙස බලා සිටියා විය යුතුය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"කොහොමද නිශා? එන්න ඇතුලට."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"වරදක් නෑ සුරංග. ඔයාට කොහොමද? ඔයා ඇදිල ගිහිල්ල." ඈ පැවසුවේ වේදනාත්මක ස්වරයෙනි. මා ඊට සිනහවකින් පමණක් පිළිතුරු දැක්විය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අම්මගේ තත්ත්වේ කොහොමද සුරංග?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"තව දවස් දෙක තුනකට වඩා ජීවත් වෙන එකක් නෑ කියල ඩොක්ටර්ස්ලා කියන්නේ නිශා."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මගේ මුහුණ දෙස බලා සිටියා විනා ඇය කතා නොකලාය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අපි යමු නිශා, අම්ම ඔයා එනකල් මග බලාගෙන ඉන්නේ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"ඇයි සුරංග අම්ම මට එන්න කිව්වේ?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අනේ මන්ද නිශා, ඇහුවට කියන්නේ නෑ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"මට ආයෙත් බනීවිද දන්නේ නෑ නේද?" ඈ බොහොම ආයාසයෙන් මුහුණට සිනාවක් ආරූඪ කරගත්තාය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"නෑ නෑ, බනින්න නම් නෙමෙයි කිව්වා." මා එසේ කීවද හිත යට පොඩි බයක් නොතිබුනාම නොවේ. කුමක් වෙන්න යනවාදැයි මට කිසිම අදහසක් නොවීය. </div><div style="text-align: justify;"><br />
නිශා දුටු විට අම්මාගේ මුහුණේ ඇතිවූ ඉරියව් වෙනස මම හොඳන් බලාසිටියෙමි. පසුගිය කාලයේ ඇයට තදින්ම වෛර කල අම්මා ඈ දුටු විගස බොහොම ආදරෙයෙන් සිනහසීම මට මහත් ප්රහේලිකාවක් විය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අම්මට කොහොමද අම්මේ?" නිශා වෙනදා මෙන්ම අදත් කටපුරා අම්මා කියා ඇයව ඇමතුවාය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"මගේ ලඟට එන්න දුවේ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">නිශා බෑගය ඇඳ උඩින් තබා බංකුවේ වාඩි වූවාය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''ඉන්න නිශා මම පුටුවක් ගේන්නම්.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''එපා එපා සුරංග, මෙහෙම හොඳයි.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">අම්මා කීමට යන දේ දැන ගැනීමේ අටියෙන් මාද උලුවස්සට හේත්තු විය. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''දූ දැන් මොනවද කරන්නේ?''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''මම මැනේජ්මන්ට් කෝස් එකක් කරන්න පටන් ගත්තා අම්මේ. තව මාස දෙකකින් ඒක ඉවරයි.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''හ්ම්ම්... දූ තාමත් මාත් එක්ක තරහෙන්ද ඉන්නෙ?''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''අනේ නෑ අම්මේ, එහෙම දෙයක් නෑ.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''මගේ අතින් ලොකු වැරැද්දක් වුනා දරුවෝ. ඔය දෙන්නව වෙන් කරල මම මහ පාපයක් කරගත්තෙ.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">එවර නිශා නිහඬය. ඈ බිම බලාගෙන සිටින්නීය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''මම දූට එන්න කිව්වෙ ඒ වැරැද්ද හරි ගස්සන්න.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මට මගේ කන් අදහා ගත නොහැකි විය. මා නිශා දෙස බලද්දී ඈද මා දෙස පුදුමයෙන් බලා සිටියාය. මට ඇසුනු දේ ඇයටද ඇසුනා විය යුතුය. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''මොකද දෙන්නම බය වෙලා? මම මේ ලෙඩ විකාරෙන් කියවනව නෙමෙයි.'' ඈ පැවසුවේ සිනා සෙමිනි. එහෙත් ඒ සිනහව පැවතියේ මොහොතකි.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''පොවපු කිරි වලට මම ලොකු වන්දියක් ඉල්ලුවා දරුවෝ. මට මගෙ දරුවගෙ සතුටට වඩා කෙහෙල්මල් කුලේ ලොකු වුනා. මට දැන් මගෙ ගැනම ලැජ්ජයි දරුවෝ.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''අනේ එහෙම කියන්න එපා අම්මේ. මෙයයි අක්කයි වෙනුවෙන් අම්ම විඳපු දුක අපි දන්නවනේ. අම්මා ගොඩක් ආඩම්බර වෙන්න ඕන තාත්ත කෙනෙක් නැතුව ළමයි දෙන්නෙක් මෙච්චර තැනකට ගෙනාවට.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''මැරෙන්න වැටිල ඉන්නකොට තමයි දුවේ හැම දේම තේරෙන්නේ. මම මෙච්චර කාලයක් කර උඩ තියාගෙන හිටියේ කොච්චර වැදගැම්මකට නැති දෙවල්ද කියල දැනුයි මට තේරෙන්නේ. මම මගෙ දරුවගෙ ජීවිතේ විනාස කලා. මගෙ දරුවගෙ විතරක් නෙමෙයි දූගෙ ජීවිතෙත් මම විනාස කලා. දැන් අවුරුදු තුනක් වෙලත් තාමත් අපේ එකා දූ ගැන මතක් කර කර විඳවනවා. මම හොඳටම දන්නවා දූත් එහෙමයි කියලා. මම දූගේ විස්තර ඔක්කොම දන්නවා. පරක්කු වෙලා හරි දැන් මට ඒ වැරද්ද හදන්න ඕන දුවේ.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">හැඬුම් අතරින් අම්මා කතා කරද්දී නිශා කඳුලු පිසදාගනු බොඳවූ දෑස් තුලින් මම දුටුවෙමි. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''තාමත් ඒ වැරැද්ද හරිගස්සන්න පුලුවන් නේද දුවෙ?''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">වචනයක් වත් කතා කරගැනීමට නොහැකි වූ නිශා හිස සැලුවාය. අම්මාගේ මුහුණේ ඇති වූ සිනහව තුළ කොයිතරම් සතුටක් ගැබ්ව තිබුනාද යන්න මට මිනිය නොහැකි තරම් විශාල විය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"මට දැන් සැනසිල්ලේ ඇස් දෙක පියාගන්න පුළුවන් දුවේ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අනේ මගේ කොල්ලව හොඳට බලාගන්න දුවේ. මේ පිස්සට කවුරුහරි ළඟ නැත්තන් මුකුත් කරගන්න බෑ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"හරි අම්මේ, මම අම්මට පොරොන්දු වෙනවා මම සුරංගව අම්ම බලාගත්ත වගේම බලාගන්නවා කියලා."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">තවදුරටත් ඒ කතාවට සවන් දීමට තරම් ශක්තියක් නොතිබූ නිසා මම ඉස්තෝප්පුව දෙසට ඇදුනෙමි. හාන්සි පුටුවට බරවූ මාගෙ ඇස් ඉදිරිපිට, අතීතය පොතක් මෙන් දිගහැරෙන්නට විය. නිශා කුඩා කල පටන්ම මාගෙ හොඳම මිතුරියයි. සැපේදී මෙන්ම දුකේදීත් එක මෙන් ලඟ සිටි අතලොස්සෙන් කෙනෙකි ඈ. අප කෙමෙන් තරුණ වියට එලඹෙද්දී ඒ යාලුකම යාලුකමකට එහා යෑම අපට වැලැක්විය නොහැකි වූවා මෙන්ම එය වැලැක්වීමට අපට වුවමනාවක්ද නොවීය. පරිපූර්ණ නොවූ මිනිසුන් අතර පරිපූර්ණ බැඳීම් ඇති විය හැකිය යන්නට අප දෙදෙනා තරම් උදාහරනයක් තවත් නොවීය. එහෙත් අපි එතරම් වාසනාවන්ත නොවීමු. අපේ සම්බන්දයට නිශාගේ ගෙදරින් ආශිර්වාදය ලැබුනත් මගේ අම්මා ඊට තදින්ම විරුද්ධ විය. හේතුව වූයේ කුල ප්රශ්නයයි. අම්මාට අනුව ඇයගේ කුලය අපිට කිසිසේත්ම නොගැලපෙන්නේය. අම්මාගේ දෙවනි දියනිය ලෙස අම්මා සැලකූ නිශා අම්මාගෙ පරම සතුරෙකු බවට පත්වූයේ එලෙසිනි. අම්මාගෙ කැමැත්ත ගැනීමට ඇය නොකල දෙයක් නැත. අම්මාගෙ දැඩි විරුද්ධත්වය නිසා පසුකාලීනව නිශාගේ දෙමවුපියන්ද අපේ සම්බන්ධයට විරුද්ධ වුවත් ඇය කිසි විටෙක උත්සාහය අත්නොහලාය. මම මානසිකව වැටෙද්දී ඇය නිරතුරුව මාව ශක්තිමත් කළාය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;">මීට වසර තුනකට පමන පෙර ඇය අවසන් වතාවට මෙහි පැමිණි දිනය මට සිහි වෙයි. ඇය එදා පැමිණියේ අම්මා සමග කතා කර කෙසේ හෝ අප දෙදෙනාගේ සම්බන්ධයට අවසර ලබා ගැනීමේ අටියෙනි. එහෙත් සිදුවූයේ අනෙකකි. අප කෙතරම් කරුණු කිව්වත් අම්මාගේ අදහස බිඳකුදු වෙනස් නොවීය. අම්මා ඇයට හොඳටම බැන වැදුනාය. නිශා පරාජය බාර ගත්තේ අම්මාගේ තර්ජනයක් හමුවේය. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''නිශාදී, මේක හොඳට අහගනින්. හැබයි උඹ මගේ කොල්ලගෙ ඇඟේ එල්ලුනොත් අම්මපා මම වහ බොනවා. මගේ මිනිය උඩින් තමයි උඹට මේ ගෙදරට එන්න වෙන්නේ.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">නිශා තවත් වචනයක් වත් කතා නොකලාය. ඇය පිස්සියක් මෙන් හඬමින්ම දිව ගියාය. සියල්ල අවසන මට තීරණයක් ගැනීමට සිදුවිය. මම අවසන් වතාවට ඇය හමුවීමට ගියෙමි. ඇය මා කී හැම දෙයක්ම තේරුම් ගත්තාය. ඈට මාව අම්මාගෙන් දුරස් කිරීමට කිසිම උවමනාවක් නොවීය. ඈ හැමවිටම ඇගේ සතුටට වඩා සැලකුවේ මගේ යහපතයි. ඈ මට යන්න අවසර දුන්නත් මා ඈ එහි තනිකර එන්න හදද්දී ඈ නැවතත් මගේ අතේ එල්ලී හඬන්නට වූයේ මොනම හේතුවක් නිසාවත් ඈට මා අමතක කර හිත හදාගැනීමට නොහැකි නිසා විය යුතුය. ලෝකයම අහිමි වූවා සේ ඈ හඬද්දී මා ඇය එහි තනිකර දමා ආවේ කෙසේදැයි මට අදටත් සිතගත නොහැක. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;">අපේ ජීවිත මහ පුදුමාකාරය. වරක් අම්මා නිසා නිසා මම පනටත් වඩා ආදරය කල නිශාව නැති කරගැනීමට මට සිදුවිය. දැන් මා ජීවිතයේ වැඩියෙන්ම ආදරය කළ පුද්ගලයා වන අම්මා මාව හැරයන්නට සැරසෙන අතර ඇය නැවත නිශා සහ මාව එක් කර ඇත. දරාගත නොහැකි දුකකුත් එවැනිම සතුටකුත් අතර මගෙ සිත දෝලනය වෙයි. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''මම් එහෙනම් ගිහින් එන්නම් සුරංග.'' </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඈ මාගේ ලඟට එන තුරුම මම ඇයව නොදුටුවෙමි. මෙතරම් කලක් අවදියෙන් සිටින විට සිතින් මවාගත්, නින්දේදී සිහිනෙන් දුටු ඒ රුව දැන් මා අභියසම ඇත. ඒ රුව දැන් නැවතත් මාගේමය. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''සුරංග?''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මා කිසිත් නොකියා ඇය දෙස බලා සිටි නිසා ඇය නැවත මා ඇමතුවාය. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''ආහ්... හරි නිශා, පරෙස්සමින් ගිහින් එන්න. ගිහින් මට කියන්න.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''සුරංග, මට ඔයට දෙයක් කියන්න තියනවා.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''කියන්න නිශා.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''සුරංග, .....'' </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඇගේ කතාවට බාධ වූවේ ඇගේ ජංගම දුරකථය නාද වූ බැවිනි.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''හෙලෝ මහෙශ්!'' </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''මම සුරංගගෙ ගෙදර ආව පොඩ්ඩකට.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''ඔව් ඔව් එයා තමයි.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''මම ඇවිත් කියන්නම් මහේශ්.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''නෑ නෑ ඔයා ඉන්න මහේශ්. මම දැන් එන්න හදන්නෙ.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">''හරි, බුදු සරණයි.''</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"කවුද නිශා?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඇය ජංගම දුරකථනය බෑගයට දමා නිහඬව බිම බලා සිටියාය. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"ඇයි නිශා, මොකද? කවුද ඒ කතා කළේ?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"ඒ මම බඳින්න ඉන්න කෙනා සුරංග."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">හිරු බටහිර අහසේ මුළුමනින්ම සැඟව ගොසිනි. වේගයෙන් හමන සුළඟ පරිසරය තව තවත් වියලි කරවන්නට විය. ටොමියා බඩගින්නේ කෙඳිරිගානු ඇසෙයි. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"දැන් සති දෙකකට කලින් මේක තීන්දු කළේ සුරංග. අම්මයි තාත්තගෙයි බලකිරීම ඉවසන්නම බැරි තැන, එයාලට තවත් බරක් වෙන්න කැමති නැති නිසා මම අන්තිමට කැමති වුනා. තව මාස තුනකින් වෙඩින් එක. අනේ අම්මට කියන්න එපා සුරංග. අම්ම ගොඩක් සතුටෙන් ඉන්නේ. මේක දැනගත්තොත් එයාට දරාගන්න බැරි වෙයි."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මා ඔලුව වැනුවා මට මතකය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අනේ මට දුක ඔයා ගැන සුරංග. අම්මත් නැති වුනාම ඔයාව බලාගන්නේ කවුද?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">කඳුළු සඟවන්නට ඈ ඉවත බලාගත්තත් එහි පලක් නොවීය. නොකඩවා වැටෙන කඳුළු බිඳු අතරින්ම ඈ යලිත් මා දෙස බැලුවාය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"මට පොරොන්දු වෙන්න සුරංග ඔයා හැම දේම හොඳින් කරගෙන ලස්සනට ජීවත් වෙනවා කියලා."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඇය මගේ අත ගෙන ඇගේ හිස මත තබාගත්තාය. මා නැවත ඔලුව වැනුවා විය යුතුය. ඇය ඇගේ ලේන්සුවෙන්ම මගේ කඳුළු පිසදා මගේ හිස අතගෑවාය. ඒ නම් නිසැකවම අවසාන වතාවමය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"මම යන්නම් සුරංග, මහේෂ් අපේ ගෙදර ඇවිත්."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">පොද වැටෙමින් තිබුණු නිසා නිශා කුඩයත් ඉහලගෙනම එලියට බැස්සාය. අන්දර වැට අතරින් ඈ නොපෙනී ගියේ අවසාන වතාවට බව දැන් මා හොඳින්ම දනී. දිරා ගිය අඹ ගස මත සිටි කාක්කා තවමත් එලෙසමය. ලෝකයම මොහොතින් මොහොත වෙනස් වුවත් ඌ තවමත් එතැනමය.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">අම්මා කහිනු ඇසී මම නැවතත් කාමරය දෙසට ඇදුනෙමි.</div><div style="text-align: justify;">...............................................................................................................................................................<br />
<br />
<b><span style="font-size: small;"><span style="color: blue;">ආදරය යනු ජීවිතයම නොවන බව සැබෑවකි. එහෙත් සැබෑ ආදරයක් නොලබන ජීවිතය ජීවිතයක් නොවන බවද ඒ තරමටම සැබෑවකි. කෙනෙක් එවැනි ආදරයක් ලැබීමට වාසනාවන්ත වන අතර තවෙකෙකු එසේ නොවන්නේය.</span> </span></b></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com42tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-44867101361501508602012-03-14T12:09:00.001+05:302012-03-14T12:10:49.059+05:30කසුන්ට අවුරුද්දයි<div style="text-align: justify;">කවදාවත් නැතුව එක <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2012/03/blog-post_13.html">පෝස්ට් එකක්</a> දාල දවසකින් තව පෝස්ට් එකක් දාන්න යන්නේ. මොකද අද මට ටිකක් විශේෂ දවසක්. හ්ම්ම්! ඔන්න ඉතින් අදට, ඒ කිව්වේ මාර්තු 14 වෙනිදට කසුන් කියන චරිතය ඉපදිලා අවුරුද්දක් වෙනවා. 2011 මාර්තු 14 තමයි මම බ්ලොග් කෑල්ලක් හදාගෙන <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/03/blog-post.html">මුලින්ම පොස්ට් එකක්</a> දැම්මේ. අද ලොකු හෑල්ලක් ලියන්න නම් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ නෑ. <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/12/50.html">50 වෙනි පෝස්ට් එක</a> දාලත් වැඩි දවසක් නෑ නේ. ඒකෙ කියන්න තියන ඔක්කොම කිව්වා.:) </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">හැබැයි මේ හරහා ඇති වුන යාළුකම ගැන නම් ආයෙත් කියන්නම ඕන. කමෙන්ට් එකකින් පටන් ගත්ත යාළුකම, මූණුපොත, ස්කයිප්, ජංගම දුරකථනය හරහා ගිහින් සැබෑ ජීවිතයේදීත් හොඳ යාළුවො දක්වා දුර ගිහින්. හොඳම යාළුවො කියන ගොන්නට බ්ලොග් කෙරුවාවෙන් අඳුර ගත්ත යාලුවොත් කීප දෙනෙක්ම එකතු වෙලා. සැබෑ ජීවිතයේ දුක සතුට බෙදාගන්න, ප්රශ්නයක් ආවම විසඳගන්න, තීරණයක් ගන්න තියන වෙලාවට උපදෙස් ගන්න වගේ ඕන දේකට දැන් මේ අය ළඟ ඉන්නවා. ඉතින් මම කලින් කිව්වා වගේ මේ ගනුදෙනුව හරිම සුන්දරයි. ඒ හැම දෙනාටම නැවත නැවතත් ස්තූතියි. ඒ ඇසුර මට ගොඩක්ම වටිනවා. මේ විදියට හැමදාම ලඟින් ඉන්න කියලා තමයි මම ඉල්ලන්නේ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">එහෙනම් කට්ටිය ඔය පහලින් තියන කේක් කෑල්ලක් කාලම යන්න. කුඩු හලන්න එපා කූඹි එනවා.:D </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl-e4tGxqukYmuBEivqNtCmA8wj9AsuDB4_CA3cI5ubNtgch2beLCdVe18fGuAEBw1H78StBf2SVct5mS1SXUDxcxewgWm5NGbMcLQvGmcReVrJhFxB2aVn2Krihv_FiW6i99KYjCnPDqR/s1600/birthday-cake-296x300.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl-e4tGxqukYmuBEivqNtCmA8wj9AsuDB4_CA3cI5ubNtgch2beLCdVe18fGuAEBw1H78StBf2SVct5mS1SXUDxcxewgWm5NGbMcLQvGmcReVrJhFxB2aVn2Krihv_FiW6i99KYjCnPDqR/s400/birthday-cake-296x300.jpg" width="394" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com57tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-48666394671565463642012-03-13T10:21:00.002+05:302012-03-13T10:24:18.959+05:30මට ලියනු බැරි කවිය ඔබ<div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG6RGzJHnHLlbAtxD9W0nxaX0GmJtDpBSatKIlqGj3Zk3U0RmT4cKagELxEJofSLTADKsuWiD0OnC-FYHVJb4KmjCRryNCDs4CP-5sr01n8kL6JiN89Xfqly4bWUEPnZ4l42q9k6wT5xRM/s1600/pen-and-paper-design.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG6RGzJHnHLlbAtxD9W0nxaX0GmJtDpBSatKIlqGj3Zk3U0RmT4cKagELxEJofSLTADKsuWiD0OnC-FYHVJb4KmjCRryNCDs4CP-5sr01n8kL6JiN89Xfqly4bWUEPnZ4l42q9k6wT5xRM/s400/pen-and-paper-design.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">කවියෙක් නොවෙයි මම</div><div style="text-align: center;">සොඳුරු පද වැල් ගොතන්නට</div><div style="text-align: center;">ඒත් ආසයි</div><div style="text-align: center;">ඔබ ගැන කවියක් ලියන්නට</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">තෙරපෙන හැඟුම් සිත තුල</div><div style="text-align: center;">කවියෙක් කරයි මා සිත</div><div style="text-align: center;">මටත් ආසයි </div><div style="text-align: center;">ඔබ ගැන කවියක් ලියන්නට</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">පන්හිඳ නිසලයි තවම</div><div style="text-align: center;">අසරණයි මගේ කවි සිත</div><div style="text-align: center;">ඔබ ගැන ලියන්නට</div><div style="text-align: center;">වචන මදි මට හොඳටම</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">නිදි වරා රෑ තුන්යම</div><div style="text-align: center;">වෙහෙසිලා හිත හොඳටම</div><div style="text-align: center;">ඒත් තාමත්</div><div style="text-align: center;">මට ලියනු බැරි කවිය ඔබ</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">පද ගලපගනු බැරි </div><div style="text-align: center;">අසරණ වූ කවියා මම</div><div style="text-align: center;">මට ලියා ගනු බැරි</div><div style="text-align: center;">සොඳුරුතම වූ කවිය ඔබ</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-90075428559632427292012-03-05T07:30:00.006+05:302012-03-05T11:45:49.212+05:30පුද්ගලික විශ්ව විද්යාලවලට එරෙහි කුහකයෙක් වූ කසුන්ට හිතෙන හැටි<div style="text-align: justify;">අද මේ කොටන්න යන්නෙ ටිකක් මතබේදයට තුඩුදුන් මාතෘකාවක් ගැන. ටිකක් කිව්වට ටිකක් නෙමෙයි. ගොඩක්ම මතබේදයට තුඩු දීපු මාතෘකාවක් මේක. කියන්න යන්නෙ මොකක් ගැනද කියල දන්නවා නෙ. මට මේක ගැන ලියන්න හිතුනේ මම දැකපු බ්ලොග් සහෝදරියක් ලියපු පෝස්ට් එකක් නිසා. පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියල තමයි එයා ලියල තිබුනේ. සංවේදී විදියට ලියන්න උත්සහ කරල තිබුනත්, විශ්ව විද්යාල ශිෂ්යයො එක්ක හිත යට තියන මොකක්දෝ තරහක් ඒ පෝස්ට් එකෙන් පෙනුනා. ලස්සන ලස්සන කමෙන්ට් ටිකකුත් ඒකට වැටිලා තිබුනා. මට ඒ වෙලාවෙම ඒ ගැන පෝස්ට් එකක් දන්න හිතුනත් ඒ දවස් වල තිබුන වැඩත් එක්ක ඒක පස්සට දාන්න සිද්ධ වුනා. ඊට පස්සෙ පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලට විරුද්ධව වගේම පක්ෂවත් පෝස්ට් කීපයක්ම වැටිලා තිබුනා. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">වැඩ නිසා පස්සට දදා ඉඳල පස්සෙ මට ඔය ගැන ලියන්න කම්මැලි හිතුනා. කම්මැලි කමටත් වැඩිය මම ඇත්තටම බය වුනා ඕව කියල මිනිස්සු තරහ කරගන්න. මොකද අර පෝස්ට් වලට වැටුන කමෙන්ට් වලින් පෙනුන දෙයක් තමයි දැන් ගොඩක් දෙනා පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියන තැන ඉන්නව කියන එක. ඒ නිසා ඕව කියන්න ගිහින් නිකන් අප්රසාදයක් ඇති කරගන්න ඕන නෑ කියල මට හිතුනා. ඒත් මට පස්සෙ කල්පනා වුනා එතකොට මම 50 වෙනි පෝස්ට් එකේ දීපු ටෝක් බොරු වෙනව නේද කියලා. මම එතන කියල තියන විදියට මම හරියි කියල අදහන මතය වෙනුවෙන් මම පෙනී සිටින්න ඕන. ඔව්, ඒ නිසා මම ඒ ගැන ලියනවා. මම හොඳටම දන්නවා මගේ බ්ලොගේට නිතර යන එන සමහර මගෙ ලඟ හිතවතුන් පවා මම දන් මේ කියන්න යන කාරණයේදී මගේ විරුද්ධ වාදියෝ වෙනවා. මොකද මම හොඳටම දන්නවා ඒ සමහර අය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල දානවට කැමතියි කියල. කමක් නෑ, එත් මම කියනවා. ඒක මගේ යුතුකමක්. ටිකක් දිගයි නම් තමයි. අමාරුවෙන් හරි කමක් නෑ ඔක්කොම කියවන්න කියලා කියවන අයගෙන් ඉල්ලා සිටිනවා. ඒ වගේම හදවතින් නැතුව මේ කියන දේවල් බුද්ධියෙන් කල්පනා කරලා බලන්න කියලා කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිනවා. මූ මහා ආත්මාර්ථකාමියෙක් කියලා හිතන්නේ නැතුව මේ කියන දේවල් විවෘතව හිතල බලන්න. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">හරි දැන් කතාවට එමුකෝ. මුලින්ම කියල ඉන්නම්කො ඇයි අපි පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලට විරුද්ධ කියලා. ඒකට හේතු කීපයක්ම තියනවා. සමහර අයට අනුව අපි පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලට විරුද්ධ අපේ කුහක කම නිසාලු. අපි ඉරිසියයිලු අනිත් අය ඉගෙන ගන්නවට. ඔහොම තමයි සමහරු කියන්නේ. හැබැයි කතව නම් ඒක නෙමෙයි. කෙලින්ම කියනව නම් ප්රධානම හේතුව අපි මහන්සි වෙල ආපු තැනට වෙන කෙනෙක් වැරදි පාරකින් එනවට අපි කැමති නෑ. අපි මහන්සි වෙලා ගත්ත දේ මුදලට විකුනලා ඒකෙ වටිනාකම නැති කරනවට අපි කැමති නෑ. ඒක තමයි ප්රධානම දේ. මොකද ඒ තැන ලැබෙන්න ඕන සුදුස්සාට මිසක් සල්ලි විසි කරන්න පුලුවන් කෙනාට නෙමෙයි.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">පොඩ්ඩක් හිතල බලන්න විභාගෙ ගොඩ දාගෙන කැම්පස් යන්න කොච්චර නම් මහන්සියක් වෙන්න ඕනද? මිල කරන්න බැරි තරම් වටින කලය, ශ්රමය කොච්චර නම් කැප කරන්න ඕනද? අපි නම් තව කමක් නෑ කියමු, ඉන්ජො, මෙඩ්ඩො ගැන හිතන්න. උන් මුලු ජීවිතේම විභාගෙ වෙනුවෙන් කැප කරපු අය. දවල් රෑ නොබල පාඩම් කරල, ඒ වෙනුවෙන්ම ජීවිතෙ සතුට විනෝදය පවා නැති කරගෙන තමයි උන් ඔය තැනට ඇවිත් තියෙන්නෙ. එච්චර කැප කිරීම් කරල කෙනෙක් එතනට ආවම තව එකෙක් සල්ලි විසි කරල එතනට එන්න හදන එකට විරුද්ධ වෙන අසාධරනද? ඒක අපේ කුහක කමද? ඒ තරමටම නැතත් අපිත් ගොඩක් මහන්සි වෙලා තමයි මෙතනට ආවෙ. ඒ නිසා අපිටත් සධාචාරාත්මක අයිතියක් තියනව අපි ලබගත්ත දේ කවුරුහරි සල්ලි බලෙන් ලබා ගන්නවට විරුද්ධ වෙන්න. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">කැපවීම වගේම විභාගෙන් හොඳ රිසල්ට් එකක් ගන්න උපතින් අරගෙන ආපු හැකියාවත් යම් දුරකට ඕන. මහන්සියට කැපවීමට වටින කමක් ලබෙන්න ඕන වගේම උපතින් ගෙනාපු හැකියවටත් වටින කමක් ලැබෙන්න ඕන. මොකද අපි අදහන බුදු දහමට අනුව අපි පෙර කළ පින් අනුවයි නුවණ කියන දේ කෙනෙකුට ලැබෙන්නේ. මේ කියන දෙවල් වලට මම මහ ආත්මාර්තකාමියෙක් කියල හිතන්න එපා. ඒත් හිතල බලන්න ඔය දෙකම තියන කෙනා නේද නියම සුදුස්ස. එහෙම කෙනෙක් මිසක් සල්ලි විසි කරන්න පුලුවන් කෙනෙක් නෙමෙයි නේද ඒ තැනට යන්න ඕන?</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියන අය කියන දෙයක් තමයි විභාගෙන් දක්ශකම මනින්න බරිලු, ඒ නිසා විභාග ප්රතිඵල වලින් විශ්ව විද්යාල වලට ගන්න එක වැරදියිලු. දැන් එතකොට විභාග එපා කියල නොකිය කියන්නෙ පෝසත් කම අනුව කැම්පස් ගන්න කියලද? විභාගෙකින් 100% ක්ම දක්ශකම මනින්න බරි එක ඇත්ත. ඒ වුනාට දැනට ලෝකෙ පිලිගත්ත වඩාත්ම සුදුසු ක්රමේ ඒක. එතකොට මෙගොල්ලො කියන විදියට ඒක හරි යන්නෙ නැතිලු. ඕවට ඉතින් හිනා වෙනවද අඬනවද කියලයි හිතගන්න බැරි. මෙහෙම දෙයක් තියනවා, දක්ශයෙක් වුනත් ඒ වෙලාවෙ මොකක් හරි හේතුවක් නිසා විභාගෙ අවුල් යන්න පුලුවන්. ඒ නිසා තමයි එක ළමයෙක්ට අවස්ථා තුනක්ම ලැබෙන්නෙ. ඉතින් ඒ තුනෙන්මත් බැරි නම් ඉතින් ඇත්තටම ඒ කෙනා උසස් අධ්යාපනයට සුදුසු නෑ නේද? හිතට එකඟව කල්පනා කරල බලන්න ඒක එහෙම නෙමෙයිද කියලා. එතකොට දැන් ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල කියල ඔය කරන්න හදන්නෙ ඒ කිසිම සුදුසුකමක් නැතුව වුනත් සල්ලි තියනව නම් උපාදිය දෙන්න. එතකොට මැරිල මැරිල මෙඩිසින් ආපු එකයි, මුකුත් නොකර ඉඳල අන්තිමට සල්ලි ටිකක් විසි කරපු එකයි දෙන්නම සමාන වෙනව. මට හිතාගන්න බැරි කිසිම හිරිකිතයක් නැතුව කොහොමද ඒක හරියි කියල කියන්නෙ කියල. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඊලඟට ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියන අය අහන ප්රශ්නයක් තමයි ලකුනක් දෙකක් අඩු වෙලා කැම්පස් යන්න බැරි වුන අයට මොකද වෙන්නෙ කියලා. ඒ නිසා ඒ වගෙ අයට යන්න පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියන තර්කය එයාල ගේනව. හොඳට හිතල බලන්න ඒ කතාවෙ කිසිම පදනමක් තියෙද කියල. මෙහෙම හිතන්න, අඩු අදායම් ලාබී පවුලක ළමයෙක් ඉන්නවා. ඒ ළමයට බොහොම පොඩි ලකුණු ගානක් මදි වෙනව කැම්පස් යන්න. දැන් එතකොට ඔය කියන පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඒ වෙලාවට ඒකට විසඳුමක් වෙයිද? නෑ නේද? ඇයි මේ බොරු කතන්දර කියන්නේ. මොකද කැම්පස් යන්න බොහොම පොඩි ලකුණු ගානයි මදි වුනේ කියලා ඒ ළමයට ඔය කියන පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලින් නොමිලේ උපාදිය දේවිද? නෑ නේද? අන්තිමට කැම්පස් යන්න පොඩි ලකුණු ගානක් මදි වුන ඒ ළමය ගෙදර ඉඳීවි, මේ ලෝකේ සුදුසු කමක් නැති සල්ලිකාර තාත්ත කෙනෙක්ගේ දරුවෙක් ඒ තැන ගනීවි. ඕකට කෙනෙක් ලස්සන උදාහරණයක් දීල තිබුන. ඔන්න එක ළමයෙක්ට මෙඩිසින් යන්න ලකුණු මදි වෙනවා. එයා දන්ත වෛද්ය උපාදිය සඳහා ලියාපදිංචි වෙනවා. තව ළමයෙක් ඔය එකකට වත් සුදුසුකම් නැතුව ඔය කියන පුද්ගලික විශ්ව විද්යාලයක වෛද්ය උපාධිය කරනවා. දැන් එතකොට මෙඩිසින් කරන්න ලකුණක් මදි වුන එකා දන්ත වෛද්යවරයෙක්, අර කිසිම සුදුසුකමක් නැති එකා වෛද්යවරයෙක්. එතකොට එහෙම හොඳයිද? ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියන අයට අනුව නම් ඉතින් එහෙම හරි වෙන්න ඕන. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">හොඳට හිතල බලන්න මධ්යම පන්තියට හරි ඊට පහල පන්තියට හරි ඒවයින් සත පහක වැඩක් තියෙද කියලා. ඕක නිකන් පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියල මිනිස්සුන්ගෙ ඔලුවට දාන්න දෙන පොඩි ටොපියක් විතරයි. ඔය කියන විදියට ලක්ශ හතලිහ පනහ ඔය වෙනුවෙන් වියදම් කරන්න පුලුවන් කීයෙන් කීදෙනාටද. ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වෙනුවෙන් කෑගහන ගොඩක් අයට කවදවත් ඒවයින් ප්රයොජනයක් ගන්න බෑ කියල නොතේරෙන්නෙ මොකද කියල හිතා ගන්න බෑ. ඒක නොතේරෙන්න විදියක් නම් නෑ, ඒක තේරුනත් කැම්පස් ගිය උන්ගෙන් මොකක් හරි තරහක් පිරිමහ ගන්න හදනවද කියල තමයි හිතන්න වෙන්නේ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඔය සල්ලි ගැන කියනකොට කෙනෙක් කියපු නියම කතාවක් මතක් වුනා. එයා නම් දවල් රෑ නොබලා පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වෙනුවෙන් හඬ නගන කෙනෙක්. ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලින් සල්ලි තියන අයට විතරයි අවස්ථාව ලැබෙන්නේ කියල කෙනෙක් සඳහන් කරපු තැනක එයා කියනවා, "අසාධාරනයක් තියෙයි තමයි නමුත් ඇත්තෙන්ම මුදල් මත සිද්ධවෙන අසාධාරණය ලෝකේ හැම තැනකම හැම දේකම තියෙයි අපිට වලක්වන්න බැ''. මේක තමයි ලස්සනම කතාව. ඒ කියන්නේ දක්ෂකම අනුව, සුදුසුකම අනුව ඇතිවෙන වෙනසට මේගොල්ලෝ විරුද්ධයි, හැබැයි මුදල් නිසා ඇතිවෙන වෙනස කමක් නෑලු. ඒක සාධාරණයිලු. තනිකරම ධන වාදය නේ ඉතින් එතන තියෙන්නේ. සල්ලි බලයෙන් කෙනෙක් ඉස්සරහට යනවට කමක් නෑ කියන මෙයාල, දක්ෂකම, කැපවීම නිසා කෙනෙක් ඉස්සරහට යන එකට විරුද්ධයි. හිතට එකඟව කල්පනා කරලා බලන්න කවුද මෙතන කුහක කියලා. </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;">අනිවාර්යෙන්ම විශ්ව විද්යාල සඳහා ප්රවේශය ලැබෙන සංඛ්යාව තව වැඩි වෙන්න ඕන, ඒකෙ කිසි කතන්දරයක් නෑ. ඒකට විසඳුම සුදුසුකම් තියන ඕන කෙනෙකුට යන්න පුලුවන් වෙන්න රජයේ විශ්ව විද්යාල පහසුකම් වැඩි කරන එක මිසක් සල්ලි කාරයින්ට විතරක් යන්න පුලුවන් පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල දාන එක නෙමෙයි. අලුත් විශ්ව විද්යාල ඇති කරල, නව පාඨමාලා හඳුන්වා දීමෙන් හරි එහෙමත් නැත්තන් ඉල්ලුමට අනුව දැනට තියන වලට බඳවා ගන්න ප්රමාණය වැඩි කරන එක හරි අනිවාර්යෙන්ම වෙන්න ඕන දෙයක්. ඒ දේ කරන්නෙ නැතුව ආණ්ඩුව මෙතන නටන්න යන්නෙ වෙන නැටුමක්. ඒකට උඩගෙඩි දෙන්න නිදහස් අධ්යාපනයෙන්ම ඉගෙන ගත්තු පිරිසක් සූදනම් වෙලා ඉන්න එක තමයි දුක. ඒ වගේම එතනින් එහාට තාක්ෂණික පාඨමාලා, වෘත්තීය පුහුණුව වගේ දේවල් තව වැඩි වැඩියෙන් එකතු වෙන්න ඕන. ඒවා ගැන කිසිම විවාදයක් නෑ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ගැන පලවුනු ලිපියක, රජයේ විශ්ව විද්යාල පහසුකම් වැඩි කරන එක තමයි කෙරෙන්න ඕන කියල කෙනෙක් කමෙන්ට් එකක් දාල තිබුන. පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වෙනුවෙන් කතා කරන කෙනෙක් එතන අහල තිබුන "දැන් එතකොට ඔය මහත්තයගෙ තාත්තද බාප්පද ඒවට සල්ලි දෙන්නෙ?" කියලා. රජයට ඒවට සල්ලි නැතිලු. එතකොට අර කෝටි ගනන් වියදම් කරල දැයට කිරුල කරේ ඒ මනුස්සයගෙ තාත්තගෙ සල්ලි වලින්ද? හම්බන්තොට වරාය හදන්නෙ ඒ මනුස්සයගෙ තාත්තගෙ සල්ලි වලින්ද? නෙලුම් පොකුන හදුවෙ, නෙලුම් කුලුන හදන්න යන්නෙ ඒ මනුස්සයගෙ තාත්තගෙ සල්ලි වලින්ද? රට පුරාම පාරවල් හදන්නෙ ඒ මනුස්සයගෙ තාත්තගෙ සල්ලි වලින්ද? ඔය ඔක්කොම කරන්න සල්ලි තියනව නම් ඇයි අලුතෙන් විශ්ව විද්යාලයක් පටන් ගන්න බැරි. ඇයි මේ බොරු තර්ක ගේන්නේ? අනිත් හැම මගුලටම තියන සල්ලි ඇයි මේකට නැති වෙන්නේ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මෙහෙමත් දෙයක් තියනවා. රජයේ විශ්ව විද්යාල පහසුකම් වුනත් කොච්චර වැඩි කලත් අර කියපු මූලික ප්රශ්නෙ කවදවත් විසඳන්න බෑ. මොකද කොච්චර පිරිසකට අලුතෙන් විශ්ව විද්යාල වරම් ලැබුනත් ආයෙත් ලකුනෙන් දෙකෙන් ඒ වරම නැති වෙන පිරිසක් බිහි වෙනවා. ඇයි ඉතින් කීදෙනෙක් ගත්තත් ආයෙමත් කඩයිමේ ඉතුරු වෙන පිරිසක් ඉන්නවා නේ. ඒක නැති කරන්න නම් ඉතින් උසස් පෙළ සමත් හැමෝටම විශ්ව විද්යාල දෙන්න වෙනවා. ඒ නිසා පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියන කියන මතය ගොඩ නගන්න ඒ තර්කය ගේන්න එපා.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලට විරුද්ධ වෙන්න තව හේතුවක් තමයි ඒවා නිසා රජයේ විශ්ව විද්යාල වලට වෙන්න පුළුවන් හානිය. ඕව දාපු ගමන් වෙන්නේ රජයේ විශ්ව විද්යාල වල ඉන්න දේශකවරු ඔක්කොම ඒවට යන එක. මොකද අනිවාර්යෙන්ම ඕවයේ ලොකු ලොකු පඩි ලැබෙනවා. එතකොට වෙන්නේ මේ සොච්චමට රජයේ විශ්ව විද්යාල වල වැඩ කරන දේශකවරු පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලට යන එක. එතනදී ඒ අයට වැරැද්දක් කියන්නත් බෑ. ඒ අයත් මිනිස්සුනේ, තමන්ගේ මහන්සියට වැඩිම වටිනාකමක් ලැබෙන තැනට නේ හැමෝම යන්න බලන්නේ. අනිත් එක ඒ මිනිස්සු ලංකාවේ ඉන්න බුද්ධිමත්ම පිරිස කිව්වොත් නිවැරදියි. (දේශකයෙක් විදියට ගන්නේ ගොඩක් වෙලාවට පළමු පන්තියේ ප්රථිපල තියන අයව) එතකොට ඒ මිනිස්සු හොඳ පඩි වලට වැඩ කරන්න පුළුවන්කම තියෙද්දී සොච්චම් පඩියකට රජයේ විශ්ව විද්යාල වල වැඩ කරාවිද? දැනටත් ගොඩක් පුද්ගලික ආයතන වල විශ්ව විද්යාල දේශකවරු වැඩ කරනවා. දේශක වරුන්ගේ පඩි වැඩි කිරීම රජය මෙච්චර මග ඇර ඇර ඉන්නේ මොකද කියලත් පොඩ්ඩක් හිතල බලන්න. ඒකත් මේ රජයේ විශ්ව විද්යාල එපා කිරීමේ මාස්ටර් ප්ලෑන් එකේම කොටසක් වෙන්න පුළුවන්. ඒ මිනිස්සුන්ගේ පඩි වැඩිකිරීම අද දෙන්නම් හෙට දෙන්නම් කියල පස්සට දදා ඉඳල, පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල දාපු ගමන් ඒ මිනිස්සු ඔක්කොම දමල ගහල ඒවට යාවි. කොහොමහරි අන්තිමට වෙන්නේ රජයේ විශ්ව විද්යාල වල උගන්නන්න දේශකවරු නැති වෙන එක. අන්තිමට හරි විදියට කැම්පස් ආපු එකාට වෙන්නේ පැත්තකට වෙලා බලාගෙන ඉන්න. ඔය ඔක්කොගෙම අවසාන ප්රථිපලය නියම සුදුස්සාට තැනක් නැති වෙන එක. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">අනිත් එක හැමෝම දන්නවා ඇති අධ්යාපනයට වෙන් කරලා තිබුන ප්රතිපාදන තවත් අඩු කරලා කියලා. විශ්ව විද්යාලවලට ඕන කරන පහසුකම් දෙන්නේ නෑ, දේශකවරු හිඟයක් තියනවා, ඒ මිනිස්සුන්ට පඩි දෙන්නේ නෑ, ඔය ඔක්කොම ඔහොමම තියෙද්දී පුද්ගලික විශ්ව විද්යාලත් එන්න ගත්තම කොහොමද තියන තත්ත්වේ? රජයේ විශ්ව විද්යාල වලට තැනක් නැති වෙනවා කියන එක ආයෙත් අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑ නේද? එක්කෝ රජයේ විශ්ව විද්යාල වැහිලම යාවි, නැත්තන් තිබුනත් කිසිම වැඩක් නැති තත්ත්වෙට පත් වේවි. එතකොට මහන්සි වෙලා ඉගෙන ගත්ත එකාට කෙලවිලාම ගිහින් සල්ලි කාරයෝ ටික විතරක් වැජඹෙනවා. ඊට පස්සේ කවදාහරි රස්සාවක් ගන්න ගියාම රජයේ විශ්ව විද්යාලයක ඉගෙන ගත්තේ කිව්වා ගමන් නිකන්ම කැපිල යන තත්ත්වයක් උදා වේවි. ඒක කරන්න තමයි මම හිතන්නේ ගොඩක් දෙනෙක්ට ඕන වෙලා තියෙන්නේ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">හොඳට හිතල බලන්න මේ රජය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල දාන්න හදන එක පිටිපස්සේ තියන අරමුණ මොකක්ද කියලා. ලංකාවේ ළමයින්ට ආදරේට ළමයින්ට වැඩිපුර උසස් අධ්යාපන පහසුකම් ලබා දෙන්න කියලද හිතන්නේ? එහෙම හිතනවා නම් ලොකු වැරදීමක්. එහෙම ළමයින්ට වැඩි උසස් අධ්යාපන වරම් ලබා දෙන්න නම් කෙරෙන්න ඕන දේ උඩ කියලා තියනවා වගේ රජයේ විශ්ව විද්යාල පහසුකම් වැඩි කරන එක. ඒ දේ නොකර මේ පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල බලෙන් ඇඟේ ගහන්න හදන්නේ මොකද කියලා පොඩ්ඩක් හිතලා බලන්න. ඕවගෙන් අත යටින් ලැබෙන ගාන ගහගන්න නේ මේ ඔක්කොම. අනිත් දේවල් මොනවා වුනත් කමක් නෑ ඉතින් අපේ දේශපාලුවොන්ට කොමිස් කුට්ටිය ලැබෙනවා නම්. ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලින් නම් හොඳ කුට්ටියක් ලැබේවි කට්ටියට. ඒකනේ කවදාවත් නැතුව මේකට මෙච්චර මහන්සි වෙන්නේ කට්ටිය. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මෙහෙමත් කතාවක් කියනවා සමහරු. "නිදහස් පාසල් අධ්යාපනය සහ නිදහස් උසස් අධ්යාපනය එකිනෙක පටලවා ගන්න එපා. අනික කවූරුවත් නිදහස් අධ්යාපනය නැති කල යුතුයි කියල මෙතන කියල නැ." ඒ කියන්නේ මෙයාල ගොඩක් දෙනෙක් නොකිය කියන්නේ 'නිදහස් අධ්යාපනය' හොඳයි, 'නිදහස් උසස් අධ්යාපනයට' කෙලවලා දාන්න ඕන කියලා. ඒ කියන්නේ ඉතින් තමන්ට ඒ දේ ලැබුනේ නැති නිසා ඒක ලැබුන එකාටත් නැතිකරලා දාන්න හදන්නේ. එතකොට අවුරුදු 13ක් නොමිලේ ඉස්කෝලෙන් ඉගෙන ගන්න එකට කාගේවත් කිසි විරුද්ධත්වයක් නෑ. හැබැයි එතනින් තේරුන පිරිසක් නොමිලයේ උසස් අධ්යාපනය හදාරන එක තමයි සමහරුන්ට ඉවසන්න බැරි. තමන්ට ඒ දේ තියනකන් හොඳයි. තමන්ට නැති වුන ගමන් ඒකට කොක්ක දාන්න හදනවා. ඇයි මේ අවස්ථා දෙකේදී දෙවිදියකට හැසිරෙන්නේ? ඒකට නෙමෙයිද කුහකකම කියන්නේ? </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">තවත් ගොඩක් දෙනෙක් කියන දෙයක් තමයි නොමිලේ උසස් අධ්යාපනය දෙනවා කියන එක අයිතියක් නෙමෙයිලු. ඒක වරප්රසදයක් විතරයිලු. ආයෙත් කියන්න තියෙන්නේ කලින් කියපු දේම තමයි. හැමකෙනාටම අවුරුදු 13ක් වෙනකල් අයිතියක් වෙන එක ඔතනදී විතරක් මොකද වෙනස් වෙන්න? නිදහස් අධ්යාපනය අයිතියක් වගේම නිදහස් උසස් අධ්යාපනයත් අයිතියක්. වෙනස තියෙන්නේ එතනදී ඒක තෝරාගත් පිරිසකට පමණක් ලැබෙන එක. සීමිත පිරිසකට පමණක් ලැබෙන නිසා තමයි ඒකට විධිමත් ක්රමයකට තෝරාගත් සුදුස්සන් පමණක් සුදුසුකම් ලබන්නේ. එතකොට ඒක ඒ පිරිසගේ අයිතියක්. ඒක නෑ කියන්න එපා. ඒ අයිතිය නැති කරන්න හදන්නත් එපා. ඒ අයිතිය ලැබෙන පිරිස වැඩි වෙන්න ඕන කියන එක නම් මම ආයෙත් කියනවා. හැබැයි එහෙම වැඩි වෙන්නත් ඕන සුදුසුකම් මත මිසක් මුදල් බලය මත නෙමෙයි. අනිත් එක සමහරු කියනවා නිකන් ලැබුන දේට ඔච්චර කෑගහන්න එපා කියලා. උසස් අධ්යාපන සුදුසුකම කොහෙද යකෝ නිකන් ලැබුනේ. අවුරුදු 13ක් වෙන මහන්සියක ප්රථිපලයක් විදියටයි ඒක ලබාගන්න වෙන්නේ. මොන පදනමකින් කියනවාද මන්ද නිකන් ලැබුන දෙයක් කියලා. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">තවත් ඔය වගේම කියන දෙයක් තමයි විශ්ව විද්යාල වල ඉගෙන ගන්න අය ඉගෙන ගන්නේ රටේ බදු ගෙවන මිනිස්සුන්ගේ සල්ලි වලින් කියලා. ඔව්, සම්පූර්ණ ඇත්ත! අපි ඒක දන්නවා. මිනිස්සුගේ බදු මුදල් වලින් විශ්ව විද්යාල පවත්වාගෙන යනවා කියන්නේ මුළු රටම වෙනුවෙන් කරන ආයෝජනයක්. ඒක රටේ සංවර්ධනය වෙනුවෙන් කරන ආයෝජනයක්. සමහරු කියන දේවල් වලින් හොඳටම තේරෙනවා එයාල ඒකටත් විරුද්ධයි කියලා. එතකොට අවුරුදු දහ තුනක් හැම ළමයෙක්ම රටේ බදු ගෙවන මිනිස්සුන්ගේ සල්ලි වලින් පාසල් වල නිදහස් අධ්යාපනය ලබන එක ප්රශ්නයක් නෑ, එතනින් තේරෙන සුදුස්සෝ ටික බදු ගෙවන මිනිස්සුන්ගේ සල්ලි වලින් විශ්ව විද්යාල වල නිදහස් උසස් අධ්යාපනය ලබන එක තමයි බොලාට අවුල. කුහක කම කියන්න ඔන්න ඕකට. වෙන මුකුත් නෙමෙයි. අනිත් එක මැති ඇමතිලා බදු ගෙවන මිනිස්සුන්ගේ සල්ලි වලින් සුර සැප විඳින එක, රට සවාරි යන එක, ලක්ෂ ගණන් කෝටි ගණන් ගසාකන එක ප්රශ්නයක් නෑ, බොලාට ප්රශ්නේ බදු ගෙවන මිනිස්සුන්ගේ සල්ලි වලින් ළමයෙක් උසස් අධ්යාපනය ලබන එක. අනේ මන්ද මේවට මොනවා කියන්නද කියලා. ඒ ඔක්කොම කරලා අන්තිමට අපිට කියනවා අපි කුහකයෝ කියලා. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">තවත් ඔය පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල ඕන කියන අය කියන දෙයක් තමයි ලංකාවේ පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල දැම්මම පිට රටවලට යන විදේශ විනිමය ඉතුරු කරගන්න පුළුවන් කියලා. ඒකත් අර කලින් කතාව වගේම ලස්සන කතාවක් විතරයි. හිතන්න බලන්න කවුද එහෙම වුනොත් ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල පටන් ගන්නේ කියලා. අනිවාර්යෙන්ම විදේශීය අයතන තමයි ලංකාව ඇතුලේ බහුතරයක්ම පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල දාන්නෙත්. ඔය කියන විදේශ විනිමය ඉතිරි වෙයි කියලා හිතනවා නම් ඒක සිතුවිල්ලක් විතරයි. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">අනිත් එක පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වලට විරුද්ධ වෙන එක දේශපාලනීකරණය කරන්න හදනවා සමහරු. දේශපාලන පක්ෂ වල උසිගැන්වීම් වලට අපි මේවට කෑගහනවා කියල සමහරු කියනවා. එහෙම උසිගැන්වීම් සමහර විට වෙනවත් ඇති. හැබැයි බහුතරයක් මේකට විරුද්ධ වෙන්නේ කාගේවත් බලපෑමක් නිසා නෙමෙයි වෙන්න යන අසාධාරණයට ඇත්තටම හිතට එකඟව විරුද්ධ නිසා කියලා බොහොම වගකීමෙන් කියන්නේ. මොකද දේශපාලනයක් ගෑවිලා වත් මොරටුවේ ශිෂ්යන්ගේ මතය වුනත් මේකම තමයි. ඒ නිසා කියන්න දෙයක් නැති කමට මේක දේශපාලනීකරණය කරන්න හදන්න එපා. අර කලින් කියපු, පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල වෙනුවෙන් බොහොම කැපවීමෙන් කතා කරන කෙනෙක් පෝස්ට් එකක දාපු කමෙන්ට් එකකින් අහපු ප්රශ්නයක් තමයි දැන් ඔය විරුද්ධ වෙලා බොලාට මොනවද ලැබුනේ කියලා. මම හිතන්නේ දැන් නම් එයාට උත්තර ලැබිලා ඇති. ජනවාරි 7 වෙනිදා ගේන්න හිටපු ඔය කියන පනත අකුලගන්න වුනේ මොකද කියලා දන්නවා ඇති නේ. කරන්න යන්නේ වැරද්දක් කියලා දන්නා නිසා තමයි විරෝධය නිසා ඒ පනත අකුලගන්න වුනේ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">තවත් ඔය කට්ටිය කියන දෙයක් තමයි අනිත් ගොඩක් රටවලත් පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල තියනවා, අපේ රටේ විතරක් ඒවා නොදා ඉන්න එක මෝඩ කමක් කියලා. එහෙනම් ඉතින් ඒ රටවල් වල වගේ පාසල් අධ්යාපනයටත් මුදල් අය කරමු, සෞඛ්ය පහසුකම් වලටත් මුදල් අය කරමු. ඇයි මේ විශ්ව විද්යාල සම්බන්ධයෙන් විතරක් අනිත් රටවල් අනුගමනය කරන්න යන්නේ? අනිත් රටවල් කරන දේ නෙමෙයි හරි දේ නේද වෙන්න ඕන. </div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;">කොහොම වුනත් ඔය හැම පෝස්ට් එකකම තිබුන කරුණු කියෙව්වම තේරුණ දෙයක් තමයි සමහරු විශ්ව විද්යාල ශිෂ්යයෝ එක්ක පුදුම තරහකින් ඉන්නේ කියලා. මේ පහල තියන අදහස් කීපය කියවලා බලන්නකෝ, එතකොට තේරෙයි මම කියන දේ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: justify;">"රජයේ විශ්වවිද්යාල වලින් බිහි වන්නේ මෙවැනි පසුගාමී මෝඩ ශිෂ්ය පරම්පරාවක් නම් පෞද්ගලික විශ්ව විද්යාල අත්යාවශ්ය වීමට එය තවත් හේතුවකි."</div><div style="color: blue; text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: justify;">"තොපි දවස තිස්සෙම ගිරව ගහල ලඟ ඉන්න එකාවත් කපාගෙන ඉස්සරහට ගිහිල්ල කැම්පස් ගියාම...." </div><div style="color: blue; text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="SI-LK" style="font-family: 'Iskoola Pota'; line-height: 115%;">"ඔව් කවුරු හරි කුලප්පු කරන පලියට හරි වැරදි හැම දේටම පාරට බහින්න උද්ඝෝෂන කරන්න, විශ්ව විද්යාල වල අය ආසයි.. ඒ වගේම තේරුමක් නැතිව රණ්ඩු වෙන්න ගහමරා ගන්න වගේම එයාලවත් තේරුම නොදන්න බර වචන වලින් විප්ලවවාදය ගැන කතා කරන්න එයාලාට පුළුවන්..</span></span>"</div><div style="color: blue; text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: justify;">"එහෙදි අපි හිතමුකො උපාධි අරං තොපි ලොකු මහත්තුරු උනා කියල, exam pass වෙලා කැම්පස් යන්න බැරි වෙච්ච උන් තොපිට ෆ්රයිඩ්රයිස් කවන්න කුඹුරු කොටන්නද ඔ්න?"</div><div style="color: blue; text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: justify;">"තොට කුණු පණුව ගහල තමා මැරෙන්න ඔ්න කාලකන්නිය!" </div><div style="color: blue; text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: justify;">"කැම්පස් යන හැම එකාම දක්ෂ එවුන් නෙමෙයි.විභාගයක් පාස් උනාට උන් දැනුම තියෙන වැඩක් ඇති එවුන් නෙමෙයි.හරියට මේ ලිපිය වගේ."</div><div style="color: blue; text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: justify;">"ඔහොම තමයි ඉතිං. කලාතුරකිං කෙනෙක්ට ලැබෙන දේවල් කෙනෙක්ට ලැබුනම විවිධ අං වර්ග එහෙම මතුවෙනව."</div><div style="color: blue; text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: justify;">"අනිත් එක ඉගෙනගන්න ඔ්න උන්ට ඉගෙනගන්න බැරි කම. මේ කොහෙවත් යන උං ගිරව ගහල ගිහිං වැඩකට අැති පාඨමාලාවල් කරද්දි එ්වට අාසාව තියන අපි මුල ඉඳං ඉගෙනගන්න ඔ්න. නැත්තං අර උඹ කියනව වගේ ජොබ් කටු කරකර ඉන්න ඔ්න. එ්කද උඹ දන්න සාධාරනේ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">සමහරුන්ගේ හැම වචනයක් පිටිපස්සෙම තියෙන්නේ කැම්පස් ගිය උන් එක්ක තරහක්, වෛරයක්. (හැමෝම නෙමෙයි හොඳද, බොහොම සුළුතරයක්) මේ පුද්ගලික විශ්ව විද්යාල කතාවෙන් එලියට එන්නේ ඒවා.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මේක පොඩ්ඩක් හොඳට තේරුම් ගන්න, ජීවිතේ කියන්නේ තරඟයක්. අපි කැමති වුනත් නැතත් අපිට ඒ ස්වභාවයට මුහුණ දෙන්න වෙනවා. සමහර වෙලාවට අපි කැමති දේවල් වුනත් අපිට තරඟ කරන්න සුදුසුකම් මදි නම් නොලැබී යනවා. කැමති කැමති හැම දේම ලබාගන්න බෑ. අකමැති වුනත් අපිට ඒ ඇත්ත පිළිගන්න වෙනවා. ඒ තරඟයෙදි එක් එක් අය එක් එක් අංශ වලින් අනිත් අයව පහුකරගෙන යනවා. සෞන්දර්ය, ක්රීඩා, තාක්ෂණික කුසලතා, විවිධ නිර්මාණාත්මක හැකියාවන් වගේ විවිධ අංශ තියනවා කෙනෙක් තව කෙනෙකුට වඩා ඉස්සරහට යන. අධ්යාපනය කියන්නෙත් ඒ වගේ එක් අංශයක්. ඒකෙ ඉස්සරහට ගිය එකාගේ කකුලෙන් අදින්න එපා. ඌ ලබාගත්ත දේ හෑල්ලු කරන්න, වටිනාකමක් නැති කරන්න හදන්න එපා. අවසාන වශයෙන් මේකයි කියන්න තියෙන්නේ, අපි මේ තැනට ආවේ ගොඩක් අමාරුවෙන්, ගොඩක් කැපකිරීම් කරලා. ඒ නිසා අපි ඒ අමාරුවෙන් ලබාගත්ත දේ නැති කරලා දාන්න තරම් අමානුෂික වෙන්න එපා. මොකද ඒකෙ තියන වේදනාව දන්නේ අපි විතරයි. </div><div style="text-align: justify;">..................................................................................................................................................................</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ප.ලි. ආයෙත් කියන්නේ හිතට එකඟව, හදවතින් විතරක් නැතුව බුද්ධියෙන් හිතල බලන්න මේ කියපු දේවල් ගැන. හිතට එකඟව කියන්න දෙයක් තියනවා නම් කියලා යන්න.<br />
<br />
ප.ප.ලි. බ්ලොග් අවකාශේ මේක කියවන කිසිම කෙනෙක් මේක පුද්ගලිකව ගන්න එපා කියල ඉල්ලා සිටිනවා. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com89tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-9500315997106712902012-02-24T07:54:00.000+05:302012-02-24T07:54:58.400+05:30අතාත්ත්වික පෙම්වතිය<div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicRsaw6fezjgvQmkDrPgJUSyxrhpBmUVsfsQgSCs572Rq7tovnYBYgXbXtBbt__d1Q5V3PQFVvRKGhQcg9atM168BNp0Q8O7ETAvemmnoik0WRL3S7-GEHh4FauYkzlqlgDGcvmeU92XTr/s1600/nimelove40.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicRsaw6fezjgvQmkDrPgJUSyxrhpBmUVsfsQgSCs572Rq7tovnYBYgXbXtBbt__d1Q5V3PQFVvRKGhQcg9atM168BNp0Q8O7ETAvemmnoik0WRL3S7-GEHh4FauYkzlqlgDGcvmeU92XTr/s400/nimelove40.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
</div><div style="text-align: center;">පුංචි සංදියේ පටන්ම</div><div style="text-align: center;">මගේ හිතේ ලැගුම් ගත් ඔබ</div><div style="text-align: center;">තවමත් මුණ නොගැසුනේ</div><div style="text-align: center;">කිමදැයි නොදනිමි මම</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">දකින දකින අය තුල</div><div style="text-align: center;">සෙව්වෙමි ඔබ නිරතුරුව</div><div style="text-align: center;">බිඳුන සිත පමණමයි</div><div style="text-align: center;">සිටියේ නෑ ඔබ කිසි තැනක</div><div style="text-align: center;"><br />
යෙහෙළියයි ඔබ මට<br />
මවකි මට නිරතුරුව<br />
රැජිනයි ඔබ මගෙ සිහින ලොව<br />
එහෙත් කොහිද තවම ඔබ?<br />
<br />
වෙහෙසයි දැන් මට හොඳටම<br />
තවත් වාරු නෑ මගෙ හිත<br />
අද ඒවිද හෙට එයිද?<br />
තව කොතෙක් නම් බලා ඉන්නද?<br />
<br />
</div><div style="text-align: center;">දනිමි මම හොඳහැටිම</div><div style="text-align: center;">නොපවතින බව ඔබ, මේ මනුස්ස වාසය තුල</div><div style="text-align: center;">ඒත් තවමත් සොයමි මම</div><div style="text-align: center;">මගේ අතාත්ත්වික පෙම්වතිය</div><div style="text-align: center;"><br />
</div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com52tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-31173041455651520812012-02-16T07:30:00.001+05:302012-02-16T07:30:05.457+05:30නෑ නෑ මගේ පිටිපස්සේ එක්කෙනෙක් හිටියා<div style="text-align: justify;">හ්ම්ම්, ජීවිතෙ 24 වෙනි වතාවටත් වැලන්ටයින් එක තනිකඩව ගෙවල දම්ම. තව එකයි තියෙන්නෙ රිදී ජුබිලියට.:) නෑ නෑ, පිස්සුද අලේ, මම නම් කවුරුහරි හිටියත් ඔය දවස සමරන්නෙ නෑ. මොකද ආදරේ කරන්න ඕන, ආදරේ පෙන්නන්න ඕන, තුන්සිය හැටපස් දවසෙම මිසක් එක දවසක විතරක් නෙමෙයි. ඒ මම හිතන විදිය. එක එක අය එක එක විදියට ඔය ගැන දකින්නේ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">හරි දැන් කියන්න ආපු කතාවට එමුකො. මම පෙරේදා මල ගෙදරකදි අහපු කතාවක් තමයි මේ කොටන්න කියල ලේස්ති වුනේ. සතියක් විතර ගෙදර ඉඳල හොස්ටල් ගියා විතරයි ඊලඟ දවසෙ පනිවිඩයක් ආවා යාලුවෙක්ගේ ආච්චි කෙනෙක් නැති වෙලා කියලා. හලේ ඉතින් ආපහු අනිත් පැත්තට ආව. මගේ <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/09/i.html">චානිකා </a>සීරීස් එක කියවපු අය නම් දන්න කියන කෙනෙක් ඒ යාලුවා.:) ඒකෙ අනිත් ප්රධාන නලුවගෙ ආච්චි තමයි නැති වුනේ. මේක මේ මලගෙදර නයිටක් ගහගෙන ඉන්නකොට ඇහුන කතාවක්. අපිට එහා පැත්තේ හිටපු කොල්ලො සෙට් එකේ එකෙක් ඔය කතාව කිව්වේ. මම නම් හරියට අහගෙන හිටියේ නෑ. මහිමය තමයි අහගෙන ඉඳල අපිට කිව්වෙ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මේක රෑක වෙච්ච සීන් එකක්. ඔන්න එකෙක් (මෝඩයෙක්/හරකෙක්/බූරුවෙක්) කන සාක්කුවට වැටෙන්නම ගහල මෝටර් බයික් එකකින් යනවලු. මෑන් අතුරු පාරක තමයි ගිහින් තියෙන්නෙ. ඔහොම යනකොට මූ ඇදගෙන වැටිල. පාර අයිනෙ තිබුන වෙලට තමයි පෙරලිල වැටිල තියෙන්නෙ. පිටිපස්සෙන් ත්රී වීල් එකකින් ආපු තව දෙන්නෙක් මේ සීන් එක දැකලා ටක් ගාල නවත්තලා බලල. ඒ දෙන්නගෙන් එකෙක් තමයි ඔය කතාව කිව්වේ. වෙලාවට මෑන්ට කිසි අවුලක් නැතිලු. වෙලට වැටුන නිසා හොඳයි. ඊට පස්සෙ තමයි ලස්සන සීන් එක යන්නෙ. දැන් මිනිහ පන දාගෙන වෙලේ මොනවද හොයනවලු. පස්සෙ ත්රී වීල් එකේ ආපු දෙන්න අහල මොනවද හොයන්නේ කියලා, මූ කියන්නේ නැතිලු. කිසි කතාවක් නැතුව මූ දමාගෙන වෙලේ මොනවද හොයනවලු. කොහොමහරි ගොඩක් වෙලාවක් යනකල් මූ කියලම නෑ මොනවද හොයන්නේ කියලා. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">පස්සේ ටික වෙලාවක් ගිහින් මිනිහ කියල "මාත් එක්ක එකෙක් ආව බන්, මම මේ ඌව හොයන්නේ" කියල. අරුන් දෙන්න හොල්මන් වෙලා ගියාලු උගේ කතාවට. උන් දෙන්න හොඳටම දැක්කලු මූ ආවෙ තනියම කියලා. උන් දෙන්නටත් තේරිලා මූ නැති වෙන්නම ගහල තියෙන්නේ කියලා. උන් දෙන්න ඉතින් කියල "නෑ මචන් අපි පිටිපස්සෙන් ආවෙ, අපි දැක්ක පිටිපස්සෙ කවුරුවත් හිටියෙ නෑ, උඹ තනියම ආවේ" කියල. මූ කියනවලු පිටිපස්සෙ එකෙක් ආවමයි කියල. ඌ කියනවලු, "මම මචන් බෝධිය ළඟ ඉඳලම ඌත් එක්ක කතා කර කර ආවේ" කියලා. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcE_y1TK_Wd8xg_miQWwfypzRO8uev8pW3jmRM9sgM2l-nPJLnAPOHreXmNV56ewJOBDkT1BK-V_29nZTo2EGLm430iy_wVDih_BOgkwNBCsaW18TKW9pDReAjDjVcd_sImT8T8lIDDdAI/s1600/Drunk-man-in-poland.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcE_y1TK_Wd8xg_miQWwfypzRO8uev8pW3jmRM9sgM2l-nPJLnAPOHreXmNV56ewJOBDkT1BK-V_29nZTo2EGLm430iy_wVDih_BOgkwNBCsaW18TKW9pDReAjDjVcd_sImT8T8lIDDdAI/s400/Drunk-man-in-poland.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">දැන් මූට කොච්චර කිව්වත් මූ අහන්නෙ නැතිලු. අරුන් කොච්චර කිව්වත් පිටිපස්සේ කවුරුවත් හිටියේ නෑ කියල ඌ පිටිපස්සෙ එකෙක් ආවමයි කිය කිය හොයනවලු. ඔහොම හොයන ගමන් මූ එක පාරට ටිකක් කල්පනා කරලා කියනවලු, "හැබැයි මචන් වැටෙන වෙලාවෙ නම් පිටි පස්සෙ හිටියෙ නෑ තමයි" කියල. "මම මෙතනදි පිටි පස්ස හැරිල බලුවා, එතකොට හිටියෙ නෑ". අරුන් දෙන්නට ඉතින් පුදුම ආදරයක් ඇති වෙන්න ඇත්තෙ මූ ගැන. මූ ඉතින් මහ හතර බීරි කතාවක් නේ කියන්නේ. මුලින් කිව්වා පිටිපස්සේ එකෙක් හිටියමයි කියලා, දැන් කියනවා වැටෙන වෙලාවේ පිටිපස්සේ එකා හිටියේ නෑ කියලා. ඊට පස්සෙ අරුන් දෙන්න මුගෙන් ඔය කියන යාලුවගෙ නම්බර් එක දෙන්න කියලා ඉල්ලගෙන උගේ ෆෝන් එකෙන්ම කෝල් එකක් අරගෙන. එතකොට තමයි මූ නටපු පිස්සුව මොකක්ද කියලා අරුන් දෙන්නට තේරිලා තියෙන්නේ. එහා පැත්තෙන් කුණුහරුප වරුසාවක් වැටෙනවලු. අර යාලුව තාමත් බෝධිය ලඟලු. මූ වෙරි මරගාතේ ඒකව දාල එතන දාල ඇවිල්ලා. වැඩේ කියන්නේ මූ බෝධිය ළඟ ඉඳලම යාලුවා පිටිපස්සේ ඉන්නවා කියල හිතාගෙන කතා කර කර ඇවිත් තියෙන්නේ. මූ ටික දුරක් ගිහින් පිටිපස්ස හැරිලා බලලා. එතකොට තමයි ඌ දැකලා තියෙන්නේ යාලුවා නෑ කියලා. ඒකට බය වෙච්ච පාර තමයි මූ වැටිලා තියෙන්නේ. රෑ වෙලත් එක්කනේ, මූට නිකන් හොල්මන් සීන් එකක් ඔලුවට එන්න ඇත්තේ. ඔන්න ඔහොමයි සිද්ධිය වෙලා තියෙන්නේ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">බොන එක වෙනම කතාවක්. ඒත් මෙහෙම කන පැලෙන්න ගහලා වාහන එලවනවා කියන්නේ ඉතින් ඊට වඩා මී හරක් වැඩක් නම් තවත් නෑ. හිතන්නකෝ තමන්ගේ ජීවිතේ වගේම පාරේ ඉන්න අනිත් මිනිස්සුන්ගේ ජීවිතත් අනතුරේ වැටෙනවා නේ එහෙම වුනාම. තමන්ගේ ජීවිතේ වටිනාකමක් නැති වුනාට කමක් නෑ අනිත් අයගේ ජීවිත ගැනවත් හිතන්න. ඔහොම කන පැලෙන්න ගහල විතරක් නෙමෙයි, අරක්කු උගුරක් වත් බීල වාහන නම් එලවන්න එපා. බියර් උගුරක් බිව්වත් මොලේ ක්රියාකාරීත්වය, ස්නායු ක්රියාකාරීත්වය පොඩ්ඩක් හරි අඩු වෙනවා නේ. එතකොට සාමාන්ය වෙලාවකට වැඩිය අනිවාර්යෙන්ම අනතුරක් වීමේ සම්භාවීතාව වැඩියි. ඒ අවධානම නම් ගන්න එපා. බොන්න ඕනම නම් බීල බීල කොහේහරි වැටිලා ඉන්න, වාහන පදින්න යන්න එපා. ආයෙත් වෙරි හිඳුන වෙලාවක යන තැනක යන්න.:)</div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com36tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-62953457011924862612012-02-10T07:30:00.001+05:302012-02-10T07:30:00.765+05:30සඳ පහන් රාත්රියක, ඔබ සිහිවූ මොහොතක...<div style="text-align: justify;">සඳ පහන් රාත්රියක, තරුද නිදන රැයක, ඔබ සිහිවූ මොහොතක, යනාදී වශයෙන් පටන් අරන් ලියපු ඒවා එහෙම අපේ කට්ටියට මතක ඇති. නෑ නෑ මේ පෙම් හසුන් ගැන නෙමෙයි ලියන්න යන්නේ, සමරු පොත් ගැන.:) සමහරු නම් 'මහ දවාලේ', 'නිදි විකාරෙන්', වගේ ඒවත් ලියනවා.:) පොතක් හොයන්න පරණ පොත් ටික අදිනකොට ඕලෙවල් කාලේ ඔටෝ එක හම්බවුනා. පොත හොයන එක පැත්තක තියලා මම ඒක කියෙව්වා. ඉතින් ඒකෙ තිබුන කෑලි ටිකක් තමයි දැන් මේ කොටන්න යන්නේ. තොගේ සමරු පොතේ තිබුන ඒවා අපිට මොකටද කියල බනින්න එපා හොඳේ... මම පව්!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඕලෙවල් කාලේ අපේ ගෙදර රෑට සෙට් වෙලා අපි 4 දෙනෙක් පාඩම් කළා. ඕලෙවල් කිට්ටු වෙනකොට තමයි කෙලිය පටන් ගත්තේ. ඒ කාලෙට හැමෝම වගේ ඔටෝ පොත් ගන්නවා නේ. ඉතින් දවසට එකෙක්ට අනිවා එකක් වත් ලැබෙනවා ලියන්න. ඉතින් රෑට පාඩම් කරල ඉවර වෙලා පටන් ගන්නවා ඔටෝ ලිවිල්ල. ආයෙත් ඉතින් පාඩම් කරනවා වගේ ඕනවට එපාවට නෙමෙයි ඒක කරන්නේ, ෆුල් කැපවීමෙන් ඔටෝ ලියන්නේ. ඒවා ලියල ඉවර වෙද්දී 3 විතර වුන දවස් පවා තිබුනා. නිකන් කතාව වගේ ලියන්නෙත් නෑ, නිසදැස්ම තමයි ලියන්නේ, සෙල්ලං නෑ.;) අප්පත්තියේ, ලෝක අමාරුවෙන් තමයි ඉතින් නිසදැසක් ගැටගහගන්නේ. ඇයි ඉතින් එකක් දෙකක් නෙමෙයිනේ. ඒ නිසා තමයි ඔය වැඩේට ගොඩක්ම වෙලා ගියේ. හැබැයි එහෙමයි කියල අතාරින්නෙ නෑ, අනිත් උන්ගෙන් උදව් අරගෙන හරි ලියනවා. දවසක් අපේ එකෙක්ට ඌ ට්රයි කරපු කෙල්ලගේ ඔටෝ එක ලියන්න කියල දීල. ඌට ඒක ලියාගන්න බෑ, ආදරේ වැඩිකමට වචන එන්නේ නෑ.:P ඒ පාර අනිත් තුන් දෙනා සෙට් වෙලා නිසදැසක් ලිව්වා ලිවිල්ලක්, කොච්චරද කියනවා නම් අර කෙල්ල වෙන කොල්ලෙක් එක්ක කියලා තිබුනා, "එයා හිතේ තියන ඔක්කොම ඔටෝ එකේ ලියලා" කියල.:D අයියෝ සල්ලි කිව්වලු. </div><br />
අනිත් අය මගේ ඔටෝ එකේ ලියපුවා ලියන්න කලින් මම ඒකෙ මුල පිටුවේ ලියපු නිසදැස ලියල ඉන්නම්කො.<br />
<br />
<div style="color: blue; text-align: center;"><b>ගෙවුණු අතීතයක </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>නෂ්ඨාවශේෂ අතර</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>විසල් වූ මතකයකි ඔබ මට...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ජීවිත වන්දනාව අර්ථවත් කරනු වස්</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සිප් දැනුම ලබන්නට,</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b> පැමිණියෙමු අප සැවොම</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සොඳුරුතම වූ තක්සලාවට.</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b><br />
</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>උදාවූ වසන්තය</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>නිමාවී නොයන ලෙස</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>හදේ රැඳි මිතුරු දම</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සදාකල් රැඳෙන්නට, </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සමරුවක් තබනු මැන </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>හදේ ඇඳි සෙනෙහසට </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ලෙන්ගතු නිසා </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඒ තරමටම මම ඔබට..!</b> </div><br />
<div style="text-align: justify;">ඔය මුල් පද තුන නම් පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ වෙනස් කරලා ගොඩක් තැන් වල ලිව්වා.:) අනිත් උනුත් ඕක කොපි කරලා ගොඩක් ඒවාට දැම්මා. </div><br />
<div style="text-align: justify;">ඉතින් ඔය විදියට පටන් ගත්ත සමරු පොතේ මුලම ලියල තියෙන්නේ ඒ කාලේ මට ගොඩක් විශේෂ කෙනෙක්, චානිකා. මගේ කලින් පෝස්ට් කියවලා තියන අයට සමහර විට මතක ඇති. <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/09/i.html">මෙන්න මේ කතාවේ</a> ඉන්නේ එයා තමයි. එයා පොතේ මුලම ලිව්වා කියන්නේ ඉතින් මම කියලා ලියව ගත්තා. පොත මුලින්ම දුන්නේ එයාට. මම ලියන්න ඕන තැනත් මාක් කරලා දුන්නේ. එයා ඒකෙ නම ලියල තියෙන්නේ කාටවත් නම බලාගන්න බැරි වෙන්න. නැත්තන් ඉතින් මගේ ඔටෝ එකේ එයා මුලම ලියල තියනකොට රට්ටු එක එක ඒවා හිතනවනේ.:) </div><br />
<div style="color: blue; text-align: center;"><b>මතකද? </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අපි එකට ඉස්කෝලේ ගියා...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>රණ්ඩුවුනා, හිනාවුනා...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඒ මතකයන් අතරින්, </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අනාගතයට මාවත විවරවෙලා.</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>හිරුරැස් මවාපාන,</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඒ සදාතනික රහස ගැන</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>හිතන්නට කාලය එළඹිලා...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අනාගතය, </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සැපවත් කරගන්නට,</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>පතන්නම් දිගාසිරි </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>හැමදාමත්....</b></div><br />
<div style="text-align: justify;">මේක ලිව්වේ මගේ පොඩි කාලේ ඉඳන් හිටපු හොඳම යාලුවන්ගෙන් එකෙක්. ඒත් දැන් නම් ඌ අපෙන් ගොඩක් දුරස් වෙලා. හැබැයි අදටත් ඕන උදව්වක් ඉල්ලුවොත් කිසි කතන්දරයක් නෑ එවෙලේම කරලා දෙනවා. </div><br />
<div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඔබගෙන් ලද </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සහෝදරත්වය, දයාබරත්වය </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සත්තයි... ලෙන්ගතුයි හැමදාම...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>මුවෙහි රැඳෙන ඔබේ සිනහව,</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අවිහිංසක ඔබේ දෑස,</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සත්තයි... මිතුරුයි හැමදාම...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>කඳුලට, සිනාවට, ජීවිතයට </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>මුහුණ දෙන්න </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සවිමත්ය නුඹේ සිත...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>කැඩී බිඳෙන සාගර රළ සේ</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අකම්පිතව...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අහස් ගැබෙහි තරුවක් සේ</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>දීප්තිමත්ව...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>පැතුම් පිරි හෙට දිනය ජයගන්න</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අරුත්බර අනාගතයකට </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ආසිරි පතමි මා...</b></div><br />
<div style="text-align: justify;">ඊළඟට තියෙන්නේ අපේ <a href="http://www.blogger.com/profile/16663136810269164692">මහිමය</a> ලියපු එක. ඌ ලිව්වා කිව්වට උගේ නෑනලු ලියල තියෙන්නේ.:) වෙලාවට එහෙම වුනේ, නැත්තන් මොකක්ද තියෙන්නේ කියලවත් බලාගන්න වෙන්නේ නෑ.:D </div><br />
<div style="color: blue; text-align: center;"><b>දයාබර මිතුර, </b></div><div style="color: blue;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>හිස් දෑතක් මිටි මොලවා ගෙන</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>මව් කුසින් එලියට පැමිණි දා සිටන්</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>තමන් ආදරය කරන ආස කරන </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ගොඩාරියක් දේවල් දෝත පුරවා ගැනීම </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ජීවිතයයි...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>එසේ ඇහිඳ ගන්නට ඇති දේවලින් </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>හොඳම දේ ඇහිඳා ගත් ජීවිතය </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සුන්දරයි...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><br />
</div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>මේ සෙයින් දුවන </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අතිශය වෙහෙසකාරී වූත්, </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>පීඩාකාරී වූත් ජීවිතයේ විවේකී සුවය</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ආදරයයි...</b></div><br />
අලේ මන්ද ඇත්තද කියල නම්, ඔහොම තමයි තිබුනේ. මහිමගේ නෑනත් දන්න දේවල්!;) <br />
<br />
<div style="text-align: justify;">මේක එක වසරේ ඉඳලම මාත් එක්ක එකටම හිටපු එකෙක් ලියපු එකක්. අද හවස මමයි මහිමයි ඌයි සෙට් වුන වෙලාවේ ඌ ඔටෝ එක ඔක්කොම කියවලත් ගියේ.:) අර මගේ <a href="http://askasunfeel.blogspot.com/2011/10/blog-post_18.html">පොඩි පොඩි කතා ටිකක්</a> කියන පෝස්ට් එකේ මුලින්ම ලියලා තියෙන්නේ ඌ ගැන.;)</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"> <b style="color: blue;">අනන්තවත් වූ මේ</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>කුරිරු ලොව තුල</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සුසන්දවත් වූ ඔබගේ මිතුදම</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>මගේ ජීවිතේ පුරාවටම </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>උඩුදුවන්නට විය...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සොඳුරු ඇසුරක් </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>පෙනෙන තෙක් මානයක නොමැතිව</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>පිපාසිතව සිටි මාහට,</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ජල බිඳක් බඳුව </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඔබේ සොඳුරුතම ලෙන්ගතුකම</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>පණ පොවන්නට විය...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>නිවැරදි තැන ප්රසංසාවටත්</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>වැරදි තැන නිසි මගටත්</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඔබ විසින් මාව</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>යොමු කරන්නට විය...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>නෙතගට කඳුළු නැගුන විරාමයක</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඔබ මාහට ශක්තියක් විය.</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>එවන් මොහොතක </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>නිබඳවම ඔබ මට </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>දිරියක් විය...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b><br />
</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඔබ මට නිබඳ </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ආදර්ශයක් විය...</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>මෙවන් මිතුදමක් පවතින තුරු</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අප කෙසේ නොමග යම්ද? </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඔබෙන් ලැබූ ඒ </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සොඳුරු ලෙන්ගතුකමත්,</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අපේ මේ මිතුරුකමත් </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>සත්තයි සදාතනයි හැමදාම...!</b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: left;">ඒක නම් ඇඩ් එකක්ද මන්ද....;) </div><br />
<div style="text-align: justify;">මේක තමයි මගේ ඔටෝ එකේ තියල තියන ඒවායින් මම ආසම එක. හැබැයි ඒක ලියපු එකා තමයි අවුල. යාලුවෙක් විදියට ඉඳල හැමදාම මාව පස්සට අදින්න හදපු එකෙක් තමයි මේක ලිව්වේ. ඒ වුනාට ඒ නිසදැස මාරම ලස්සනයි. </div><br />
<div style="color: blue; text-align: center;"><b>දම්පාට සිතිජ වලල්ලේ</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>බොඳවුණු සංසාර හීනයක</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අනේ අප හමුවුනේ නොපෙනෙන ඉමක.</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>නොපෙනෙනා දුරකට සැඟවෙන්න නම්, </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>කඳුලින් පිරුණු දෑස් සඟවාගෙන හිනැහෙමු. </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b><br />
</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>අපේ මිත්රත්වය නිසාවෙන්</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>යටගියාව මෙනෙහි කර</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>එහි සුන්දරත්වය විඳින විට,</b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඒ ඇස්වලට පෙනෙන්නට </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>නුඹ වරෙන් සකිය </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>ඔය යහළු පෙම රැගෙන </b></div><div style="color: blue; text-align: center;"><b>නෙත් පෙනෙන මානයට.</b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">තව ඉතින් ගොඩක් තියනවා, මට හිතට වැදුන ලස්සනම ටික තමයි මේ. තව ලියන්න ගියොත් කට්ටිය වැඩේ අතැරලා දාවි. ඔය මතක නම් හරිම සුන්දරයි, ඒ වගේම සංවේදියි. මට මතකයි මම උසස් පෙළ ඉවර වෙලා ඉන්න කාලේ එක පාරක් ඔය පොත කියවලා මගේ ඇස් වලට කඳුළු ආවා. මේ පාර නම් එචචර අවුලක් වුනේ නෑ.:) මේ ලියපු සමහර අය අවුරුදු ගානකින් දැකලා නෑ. ඒ ගැන මතක් වෙනකොට නම් ගොඩක් දුකයි. මොනවා කරන්නද, එහෙම තමයි ජීවිතේ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: left;"> </div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-6511331056918102213.post-8252702148495105932012-02-07T01:02:00.131+05:302012-02-07T05:34:43.198+05:30අලි මිරිකීම හෙවත් Barn Buddy මේනියාව<div style="text-align: justify;">හ්ම්ම්... පහුගිය දවස් ටිකේ මැරිලා මැරිලා යන්තං ආයෙත් නිදහසක් ලැබුනා. මේ දවස් ටිකේ නම් ෆ්රී එකේ ඉන්නේ. ඉතින් මේ මොකක් හරි කොටන්න කියල ලේස්ති වුනේ. මේකේ ඉතින් නම දැක්ක ගමන් සීන් එක තේරෙනවනේ.:) අපේ කට්ටියගේ Barn Buddy පිස්සුව ගැන තමයි මේ කියන්න හදන්නේ. අලි මිරිකනවා කිව්වම කට්ටිය බය වෙයිද දන්නේ නෑ. ඔය අලි මිරිකනවා කියන්නේ නම් අපේ උන් හදා ගත්ත වචනයක්ද කොහෙද. දන්නවනේ ඉතින් දැන් Barn Buddy වල ට්රෙන්ඩ් එක අලි නේ. අපරාදේ කියන්නේ මාත් මුල් කාලේ ඕක ගැහුවා. ඕක විතරක් නෙමෙයි, තව Farm Ville කියල එකක් තියනවා. ඒක නම් දරුනුවටම ගැහුවා. හැබැයි ටික කලකින් ඔය ඔක්කොම එපා වෙලා නවත්තලා දැම්මා.මට මේක ලියන්න හිතුන වෙලාවේ මම ආයෙත් Farm Ville පැත්තේ ගියා. අලේ දැක්කම ආස හිතෙනවා ආයෙත් ගහන්න. මම ටක් ගාල ආව.: )</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඔය තියෙන්නේ මගේ වගාවේ ෆොටෝ. ලස්සනයි නේද.:)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiocGLsEZi4c5wm-eX_HjvJOP8QVLMgyhSjoqxOSOmuzfbziQIfWcmx0Vy99aWLDcJ_0oaMI3l-mJWFsQ8NMKUua8eMWhZAeI9vkZtQ7Nf54JTUqOaP0vZH0dYJoLK_lFn21o5I_xPVNtFG/s1600/Untitled.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiocGLsEZi4c5wm-eX_HjvJOP8QVLMgyhSjoqxOSOmuzfbziQIfWcmx0Vy99aWLDcJ_0oaMI3l-mJWFsQ8NMKUua8eMWhZAeI9vkZtQ7Nf54JTUqOaP0vZH0dYJoLK_lFn21o5I_xPVNtFG/s400/Untitled.jpg" width="400" /></a></div><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJvRndhW4ZwxHS5BIJUDLgh6cBHwK1tBaqiF3DuzR04o0uL1F1f2uJRLcuM30-55j260dzx2_7XPxLXRTXTvZoZLzm-6Zy9HaIeJqng5aLjKpPJIW14gk3zQ5qRHhpv-6HKMAalRrx3wEC/s1600/jhj.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJvRndhW4ZwxHS5BIJUDLgh6cBHwK1tBaqiF3DuzR04o0uL1F1f2uJRLcuM30-55j260dzx2_7XPxLXRTXTvZoZLzm-6Zy9HaIeJqng5aLjKpPJIW14gk3zQ5qRHhpv-6HKMAalRrx3wEC/s400/jhj.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDPT6-8Crm5S4nnR3irOhmI6XB6QFeM3KVM-_BFv87wo2WooTjb04MawtJL5SSzQN_bIXdGJBH6QyMqSkW1gr2MjmEMFve6VVamo4BeZeTyYo-DvKtXN1f1JoZ7X-EAyG-bOtbyOQF6SFR/s1600/vgfgft.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDPT6-8Crm5S4nnR3irOhmI6XB6QFeM3KVM-_BFv87wo2WooTjb04MawtJL5SSzQN_bIXdGJBH6QyMqSkW1gr2MjmEMFve6VVamo4BeZeTyYo-DvKtXN1f1JoZ7X-EAyG-bOtbyOQF6SFR/s400/vgfgft.jpg" width="400" /></a></div><br />
</div><div style="text-align: justify;">අයියෝ පිට ගියානේ. කියන්න ආවේ Barn Buddy ගැන නේ. හරි දැන් කතාවට එමුකො. මම Farm Ville ගැහුවට හැමෝම වගේ කැමති Barn Buddy වලට. අපි සකන්ඩ් ඉයර් ඉන්න කාලේ තමයි ඔය උණ මුලින්ම ආවේ. ඒ කාලේ නම් අපේ ගොඩක් අය ඕක ගැහුවා. දැන් නම් අඩුයි, හැබැයි එදා ඉඳල තාමත් ඕක එකදිගටම ගහගෙන ආපු උන් ඉන්නවා. ඒ කාලේ අපිට උඩ බැච් එකේ අක්ක කෙනෙක් හිටියා, එයා තමයි අපේ ඩිපාර්ට්මන්ට් එකේ ඉස්සරහින්ම හිටියේ. සාමාන්යයෙන් කෙල්ලෝ ඔය වගේ දේවල් වලට ඇබ්බැහි වෙන්නේ නෑ නේ. ඒ වුනාට මේකට ඇබ්බැහි වෙච්ච කෙල්ලෝ නම් ගොඩක් හිටියා. ඒ කාලේ අපේ අයියලා එලාම් තියාගෙන මහා රෑ ඇහැරෙනවලු එළවලු කඩන්න. දැන් නම් එහෙම නෑ. දැන් එළවලු වවන එක නෙමෙයි නේ ට්රෙන්ඩ් එක, දැන් ට්රෙන්ඩ් එක අලි.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">මම ඕක මුලින්ම දැන ගත්ත දවසේ බැලුව යකෝ අලි මොකටද ෆාම් වල ඉන්නේ කියලා. කුකුල්ලු, හරක් වගේ නම් කමක් නෑ කියමුකෝ, ඒත් දෙයියනේ අලින්ගෙන් අහවල් එකක් ගන්නද? උන්ව ක්ලික් කරාමත් සල්ලියි, ලකුණුයි ලැබෙනවලු. අබුද්දස්ස කාලේ කිව්වලු.:) අපේ උන් ඕකට කියන්නේ අලි මිරිකනවා කියලා. "මම අලි ටික මිරිකලා එන්නම්" කියල තමයි Barn Buddy ගහන්න යන්නේ. අපේ එකෙක් ඉන්නවා ඌ Barn Buddy ගහන්න විතරමයි මූණුපොතට එන්නේ. අඩු ගානේ ලයික් එකක් වත් දාන්නේ නෑ, ඔය වැඩේ විතරමයි. සමහර උන් ඉන්නවා Barn Buddy ගහන්න හොර එකවුන්ට් හදාගෙන. එකෙක් ඉන්නවා ඌට හොර එකවුන්ට් 10ක් විතර තියනවා. එතකොට ඒවයින් සල්ලියි තෑගියි යවාගන්න පුළුවන් නේ ඇත්ත එකවුන්ට් එකට. දවසක් ඔන්න අපේ එකෙක් Pool (ඔය වගේම තවත් වයිරස් එකක්:) ) ගහ ගහ ඉන්නවලු. උගේ ෆ්රෙන්ඩ් ලිස්ට් එකේ හිටියට ජීවිතේට චැට් කරලා නැති කෙල්ලෙක් ඌට හායි කියල එවල. අනේ ඉතින් මූත් උතුරා යන සහෝදර ප්රේමයෙන් අනිත් පැත්තට හායි කියල ගහල. ඊට පස්සේ ඒකි කියල, "අලි ගනන් අඩු වෙලාලු නේ" කියල. පස්සේ බැලින්නම් අපේ එකෙක් හදපු හොර එකවුන්ට් එකක්ලු.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">අලින්ගෙන් තමයි වැඩිපුරම ලකුණු ලැබෙනවා කියන්නේ. ඒක නිසා කට්ටිය පුළුවන් තරම් අලි එකතු කරන්න තමයි හදන්නේ. උන් කරන්නේ අපේ එකවුන්ට් වලට සල්ලි එවලා, අපේ එකෙන් ගහල අලි අරගෙන ඒවා උන්ට යවා ගන්නවා. ඕකෙ සල්ලි වර්ග කීපයක් තියනවා. තෑගි විදියට යවන්න පුළුවන් නිල පාට සල්ලි විතරයි. ඒවයින් බඩු ගන්න බෑ. තව පොඩි ජැක්පොට් එකක් වගේ සෙල්ලමක් ඒකෙම තියනවා. ඒක ගහල නිල් පාට සල්ලි රතු පාට සල්ලි වලට හරවා ගන්න පුළුවන්. ඊට පස්සේ තමයි ඒවයින් බඩු ගන්න පුළුවන්. ඉතින් හිටීගමන් එක එකා ඇවිල්ල අපේ එකේ එකතු වෙලා තියන සල්ලි වලින් අලි අරන් යනවා. ඔය Barn Buddy ගහන එකෙක්ගේ කාමරයකට පොඩ්ඩකට හරි ගියොත් ඉතින් අල්ලගෙන ඕක තමයි කරන්නේ. අනේ ඉතින් අපි ගිය වැඩේ පැත්තක තියලා උන් අපේ එකෙන් ලොග් වෙලා අලි ගන්නකල් අපි බලාගෙන ඉන්න ඕන.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඔය අලි නිසා හිටීගමන් අපේ උන් මරාගන්නවා. මම දවසක් එළියේ ඉඳල කාමරේට එනකොට දෙන්නෙක් මරා ගන්නවා.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"අඩෝ _රි වැඩ කරන්න එපා හු__ ඌ මගේ අලියනේ."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">"ඇයි ඌ උඹේ කියල කොහෙවත් ගහල තිබුනද?"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">බැලින්නම් වෙලා තියෙන්නේ, වෙන කාමරේක එකෙක් අපේ කාමරේ එකෙක්ගේ එකවුන්ට් එකෙන් ගහල අලියෙක් අරගෙන. මොකක් හරි හේතුවක් නිසා ඒ වෙලාවේ ඌට ඒක උගේ එකවුන්ට් එකට යවාගන්න බැරි වෙලා. ඌ පස්සේ ඇවිත් ඒක ගන්න බලනකොට, ඊට විනාඩියකට විතර කලින් වෙන එකෙක් ඒ අලියව අරගෙන. ඒ වෙලාවේ තමයි ඔය වලිය ගිහින් තියෙන්නේ. ඔහොම ළදරු සීන් තමයි ඉතින් යන්නේ. කොහොමහරි දැන් මගේ කලින් හිටපු සත්තුන්ගෙන් බල්ල විතරයි ඉන්නේ. අනිත් ඔක්කොම එක එකා අරගෙන ගියා. බලල ඔහේ වැටිලා හාමතේ බලාගෙන ඉන්නවා.:D </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">අනිත් වැඩේ තමයි ක්ලික් කරන්න කියලා චැට් එකෙන් ලින්ක් එවන එක. ඒක නම් මහම වදයක්. සමහර වෙලාවට හරි මචන් කියලා නිකන් ඉන්නවා. වැඩේ කියන්නේ ජීවිතේට වචනයකවත් කතා කරන්නේ නැති ජුන්නියෝ පවා අයියා මේක ක්ලික් කරන්න කියලා එක එක ලින්ක් එවනවා නේ. මට නම් එවල නෑ, අපේ කාමරේ දෙමල කොල්ලෙක් ඉන්නවා, ඌට නම් අපේ රෙපාගේ කෑල්ල ඔහොම ලින්ක් එවනවා. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrdbpM0LgHZfzuoS1MVR5AgWQqdIL-S0fZBtDTe-qi_Os1lFXTvtPzcGoQDy0-Yrb-bGMC8SUSHwf8RXkHYN-jGHzqBK_kpyCWJHEeeQJT1JcYt6eNNlxTCDBvY5-L_fjsICvOYIFBxxgp/s1600/dgfdg+copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrdbpM0LgHZfzuoS1MVR5AgWQqdIL-S0fZBtDTe-qi_Os1lFXTvtPzcGoQDy0-Yrb-bGMC8SUSHwf8RXkHYN-jGHzqBK_kpyCWJHEeeQJT1JcYt6eNNlxTCDBvY5-L_fjsICvOYIFBxxgp/s400/dgfdg+copy.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඔය අපේ එකෙක්ගේ ෆාම් එකක්. දවසකට සැරයක් ඔය අලි ටික ඔක්කොම ක්ලික් කරන්න ගියාම කොහොමද ආතල් එක? අපේ උන් නම් එක එක රටවල් වල Barn Buddy ගහන උන්ව ෆ්රෙන්ඩ්ස්ලා කරගෙන ඉන්නේ. මම දැක්කා දවසක් එහෙම එකක්ගේ වෝල් එකක '292' කියලා දාල තිබුනා. බැලින්නම් ඒ උගේ අලි ගානලු. අයියෝ සල්ලි කිව්වලු.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ඇත්තටම ඉතින් Barn Buddy කියන්නේ වෙලාව කන වැඩක්. විභාග තිබුන දවස් වල පවා අපේ උන් ඕක පොඩ්ඩක් වත් අතපසු කලේ නෑ. ඒකට ඇබ්බැහි වුනොත් ඉතින් කුඩු ගැහුවා වගේ තමයි. පොඩි ත්රිල් එකක් නම් තියනවා ඉතින්. මාත් ඕක කාලයක් ගැහුවනෙ.:) මම ඒ ගැන විවේචනය කරන්න නම් යන්නේ නෑ. ඔය වගේම තමයි දැන් Pool ගැහිල්ලත්. පුදුම කැපවීමෙන් අපේ උන් ඒක ගහන්නේ. මම දවසක් අපේ උන්ගේ කාමරයකට යනකොට අපේ එකෙක් උගේ ලැපේ ස්ක්රීන් එකට අඩි රූලක් තිය තිය මොකක්ද කරනවා. මම බැලුවා යකෝ මේ මොකක් කරනවද කියලා. මම හිතුවා මූ මොකක් හරි මනිනවා කියලා. බැලින්නම් මූ Pool ගහනවා. අඩි රූල තියල මොකක්ද මන්ද බලල තමයි මූ ෂොට් එක ගහන්නේ. බලන්න ඉතින් කොල්ලන්ගේ කැපවීම. ඔන්න ඔහොමයි ඉතින් අපේ අය කාලේ කන්න මොකක් හරි මගුලක් හොයා ගන්නේ.<br />
<br />
අපේ උන්ගේ Barn Buddy සහ Pool ගහන්නම වෙන් වෙච්ච කලාප තියනවා.හොස්ටල් එකේ එක බ්ලොක් එකක එක ෆ්ලෝ එකක් තියනවා, ඒකෙ තනිකර ඔය වගේ ඒවාට වෙන් කරලා තියෙන්නේ. ඒකෙ එක කාමරේක වයිෆයි වලින් නෙට්වර්ක් කරපු ලැප් 4ක් තියනවා. එකකට ඩොන්ගල් එකක් කනෙක්ට් කරලා ලැප් 4න්ම නෙට් යන්න පුළුවන් වෙන්න හදලා තියෙන්නේ. ඕන එකෙකුට ඕන වෙලාවක එතනට ගිහින් ඉඩ තියන මැෂින් එකක වාඩි වෙලා, චැට් කරන්න, Barn Buddy ගහන්න, Pool ගහන්න පුළුවන්. ඒ වගේ ගොඩක් පහසුකම් සපයලා තියෙන්නේ වෙලාව කන අයට. අවසාන වශයෙන් මෙන්න මේ ෆොටෝ එකත් බලන්නකෝ. මූනුපොතේ තිබිල හම්බවුනේ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg66ysMDRgHBz6vuvlz3PkKfdOP2A7JSe3Oqz1vAlP-q7DGV88nTeqEBFA68wigledhlcNevqHLkpArThcve0BZKmQo9gA4LjXSs-n90RdVPzLxmefISnAThCmmRbWJXsoj647DJ95e7l3I/s1600/403029_10150493172246439_658971438_8687227_2060507879_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg66ysMDRgHBz6vuvlz3PkKfdOP2A7JSe3Oqz1vAlP-q7DGV88nTeqEBFA68wigledhlcNevqHLkpArThcve0BZKmQo9gA4LjXSs-n90RdVPzLxmefISnAThCmmRbWJXsoj647DJ95e7l3I/s400/403029_10150493172246439_658971438_8687227_2060507879_n.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div>Kasunhttp://www.blogger.com/profile/11227054613067186603noreply@blogger.com31